Με τρεις παραγωγές κατεβαίνει φέτος το καλοκαίρι το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο. Πρόκειται για δύο έργα του Σοφοκλή, την «Αντιγόνη» και τον «Οιδίποδα Τύραννο», και τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη.
«Μέχρι σήμερα ακολουθήσαμε με σεβασμό το ρεπερτόριο της προηγούμενης διοίκησης , αυτές είναι οι δικές μας προτάσεις και νομίζω ότι θα είναι ένα διαφορετικό καλοκαίρι» είπε σήμερα στους δημοσιογράφους ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός δίνοντας το στίγμα των καλοκαιρινών παραγωγών της πρώτης κρατικής σκηνής. «Το Εθνικό θέατρο δεν οφείλει να κόβει μόνο εισιτήρια» συνέχισε ο κ. Λιβαθινός υπενθυμίζοντας το όραμα του για «ένα θέατρο συνόλου πνευματικών ανθρώπων της τέχνης και όχι ενός κέντρου παραγωγής παραστάσεων». Στόχος –είπε- είναι ένα «ποιοτικό Εθνικό θέατρο χωρίς σύνορα που θα συμβαδίζει με τις προκλήσεις της εποχής και τα ρεύματα του θεάτρου της Ευρώπης και του κόσμου».
Σε ό,τι αφορά την ανανέωση της θητείας του (που λήγει τον Μάιο) ανέφερε ότι «σε μια εποχή που ζημιώνονται τα οικονομικά διαρκώς, ο προγραμματισμός δεν μπορεί να περιμένει ούτε εμάς ούτε το ΥΠΠΟ» και ότι «ελπίζουμε να τον υλοποιήσουμε εμείς» .Ενώ σχετικά με τη συνεργασία του Εθνικού με το Φεστιβάλ Αθηνών, ο αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής Θοδωρής Αμπαζής ανέφερε πως υπάρχει μία πρώτη επαφή με την ομάδα του Γιαν Φαμπρ που περιμένουν να γίνει πιο συστηματική, όπως και όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι πολιτιστικοί οργανισμοί.
Ο Στάθης Λιβαθινός σκηνοθετεί την «Αντιγόνη»
Ειδικότερα, στις 15 & 16 Ιουλίου θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, μία συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας και το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Ο Στάθης Λιβαθινός επέλεξε το κορυφαίο έργο του Σοφοκλή με τη σκέψη να συνδυάσει την παρουσίασή του με την συνύπαρξη στη σκηνή τριών γενιών ηθοποιών (Μπέτυ Αρβανίτη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Δημήτρης Λιγνάδης, Κώστας Καστανάς, Αντώνης Κατσαρής , Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Περικλής Μουστάκης, Νίκος Μπουσδούκος, Αστέρης Πελτέκης κ.α) Ο Δημήτρης Μαρωνίτης που επιμελήθηκε τη μετάφραση του έργου είπε πως πρόκειται για την πιο παρεξηγημένη τραγωδία από το αρχαίο ρεπερτόριο. «Πιστεύω ότι θα υπάρχει μία ευκαιρία να μην αντιμετωπιστεί η Αντιγόνη με την ευκολία με την οποία ερμηνεύεται η κόντρα της με την εξουσία. Αυτό που θέλει να υπερασπιστεί για μένα είναι η μοναξιά της και ο κλήρος της να κλείσει με το θάνατό της τον μύθο των Λαβδακιδών» είπε και ευχήθηκε να αρχίσει και να τελειώσει η παράσταση ως «αίνιγμα», ένα «είδος ερμηνείας που δεν θα επιδέχεται μονοσήμαντες λύσεις».
«Οιδίπους Τύραννος» με Λιθουανό σκηνοθέτη
Ακολουθεί στις 29 & 30 Ιουλίου ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, μια μεγάλη συμπαραγωγή με το φημισμένο θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου Λιθουανού Ρίμας Τούμινας και τη συμμετοχή Ρώσων και Ελλήνων ηθοποιών. «Το θέατρο είναι μία διέξοδος προς τη γιορτή. Στη Ρωσία σήμερα υπάρχει μία κοινωνία σε διάσπαση που νιώθει εξαπατημένη» δήλωσε ο Ρ. Τούμινας τονίζοντας πως αυτό το διεθνές θεατρικό πρότζεκτ μεταξύ Ελλάδας- Ρωσίας επαναφέρει την αξία της ενότητας. Η παράσταση θα κάνει μικρή περιοδεία σε περιφερειακά αρχαία θέατρα, ενώ θα παρουσιαστεί στη Μόσχα τον προσεχή Σεπτέμβριο.
«Λυσιστράτη» νε τη ματιά του Μιχαήλ Μαρμαρινού
Μία νέα ανάγνωση πάνω στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη υπόσχεται ο Μιχαήλ Μαρμαρινός. Ο σκηνοθέτης συναντά για πρώτη φορά το μεγάλο κωμικό ποιητή, με ένα σύνολο έξοχων ηθοποιών (Γιάννης Βογιατζής, Λένα Δροσάκη, Λένα Κιτσοπούλου, Σοφία Κόκκαλη, Αθηνά Μαξίμου, Γιώργος Μπινιάρης, Ηλέκτρα Νικολούζου Θέμης Πάνου, Αγλαΐα Παππά, Λένα Παπαληγούρα, Μαρία Σκουλά, Έλενα Τοπαλίδου, Αιμίλιος Χειλάκης κ.α.).
Η παράσταση θα παρουσιαστεί σε καινούρια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη στις 5 & 6 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. «Δεν καταλαβαίνω αυτή την ανάγκη να φέρουμε τον Αριστοφάνη στα καθ’ ημάς» ανέφερε ο Μ. Μαρμαρινός και πρόσθεσε πως το πρώτο που μπορεί να καταθέσει στην επικοινωνία του με τον ακραίο ποιητή είναι η μετάφραση, ένα κείμενο με «αποτρόπαιο χιούμορ και σαρκασμό χωρίς πρόθεση να είναι κωμωδία». «Ο Αριστοφάνης έγραφε ουτοπίες εν μέσω κρίσεως. Δεν έκανε μόνο χιούμορ αλλά πολιτική και ποίηση».
Τέλος, επειδή -όπως είπε- «το θέατρο δεν μπορεί να κινείται μπροστά χωρίς μνήμη και χωρίς ευγνωμοσύνη» ο Μιχαήλ Μαρμαρινός αφιερώνει την παράσταση σε δύο ανθρώπους που έχουν προσφέρει πολλά στον ελληνικό πολιτισμό: τον Μηνά Χατζησάββα και τον Γιώργο Λούκο.