Ένα τυχαίο περιστατικό στο ξενοδοχείο της ήταν η αιτία που η γνωστή Ναυπλιώτισσα Πόπη Καλκούνου σώθηκε από την τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών.
Την συγκλονιστική περιπέτειά της περιγράφει στη συνέντευξη που έδωσε στον Άκη Γκάτζιο.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Η συνέντευξη
Ήμουν καθοδόν προς το αεροδρόμιο. Αν είχα πάρει ένα προηγούμενο τρένο θα ήμουν στο αεροδρόμιο. Μας ακινητοποίησαν πέντε στάσεις πιο πριν. Με το που μας έβγαλε η αστυνομία από το τρένο έκλεισαν όλοι οι σταθμοί. Δεν μπορούσα να επιστρέψω και με πήραν με αυτοκίνητο. Επρόκειτο να επιστρέψω στο Ναύπλιο. Πετούσα στις 12 η ώρα και ήθελα να είμαι νωρίτερα στο αεροδρόμιο.
ΕΡΩΤΗΣΗ. Δηλαδή από καθαρή τύχη δεν ήσασταν στο αεροδρόμιο εκείνη την ώρα.
ΚΑΛΚΟΥΝΟΥ. Λόγω μιας καθυστέρησης που συνέβη δεν ήμουν στο αεροδρόμιο τη στιγμή του τρομοκρατικού χτυπήματος. Επειδή είχαμε τη βάφτιση του μικρού, μέναμε στο ξενοδοχείο, γιατί στο σπίτι τα παιδιά το Σαββατοκύριακο είχαν φιλοξενούμενους στο σπίτι. Μου ζήτησαν να πάω τη Δευτέρα στο σπίτι για να με φέρουν εκείνοι την Τρίτη στο αεροδρόμιο. Τους απάντησα ότι δεν φεύγω για μια ημέρα, αφού ήταν δίπλα στη στάση του τραμ το ξενοδοχείο και ότι θα έφευγα την Τρίτη απευθείας από εκεί.
Το πρωί πριν φύγω, με καθυστερεί ο ξενοδόχος γιατί έπρεπε να συνεννοηθούμε κάτι για τον φόρο της πόλης -παρεμπιπτόντως για το κάθε δωμάτιο πληρώνονται 3 ευρώ στο δήμο. Δεν καταλάβαινα τι φόρος είναι αυτός, ήθελα εξηγήσεις και σώθηκα.
ΕΡΩΤΗΣΗ. Πόσοι βρίσκεστε στις Βρυξέλλες από το Ναύπλιο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Έχουν φύγει όλοι. Μόνο εγώ έμεινα. Δεν ήταν μόνο από το Ναύπλιο. Άλλοι ήταν από την Αθήνα, άλλοι από το Παρίσι, άλλοι από το Βερολίνο, όλοι Έλληνες.
ΕΡΩΤΗΣΗ Τι επικρατούσε τη στιγμή της έκρηξη στην πόλη.
ΚΑΛΚΟΥΝΟΥ. Πανικός επικρατούσε στην πόλη. Όχι τόσο πανικός του κόσμου. Ο κόσμος ήταν ψύχραιμος. Ήταν στρατός. Άρχισαν να κλείνουν όλους τους σταθμούς του Μετρό, δημιουργήθηκαν ουρές στα ΤΑΧΙ. Εγώ πήγα στο σπίτι, είναι λίγο έξω από τις Βρυξέλλες, ευτυχώς σε προάστιο. Δεν μετακινείται τίποτα. Έχουν κλείσει σχολεία, έχουν κλείσει τα πάντα.
Με ψυχραιμία κινηθήκαμε. Αυτό που γνωρίζαμε ήταν μόνο ότι υπήρχε βόμβα στο αεροδρόμιο. Η υπάλληλος στον Προαστιακό να φανταστείτε δεν είχε καταλάβει αν υπάρχουν νεκροί. Μου λέει κάτι συμβαίνει στο αεροδρόμιο, μήπως έχουν ρίξει βόμβα. Βεβαίως την ώρα εκείνη γινόταν κινητοποίηση, ήρθαν τα σήματα και μου είπε ότι πρέπει τελικά να βγω και από τον Σταθμό. Και έβγαινε όλος ο κόσμος. Δεν μπορώ να πω ότι επικρατούσε πανικός στον κόσμο. Οι πιο πολλοί προσπαθούσαν να βρουν μία λύση μεταφοράς για να πάνε σπίτια τους, στο ξενοδοχείο τους, ή κάπου αλλού. Εκτός από κάποια περιστατικά μερικών ανθρώπων που μιλούσαν στο τηλέφωνο και έκλαιγαν. Προφανώς είχαν δικούς τους ανθρώπους θύματα στο αεροδρόμιο και ετοιμάζονταν να πάνε να τους παραλάβουν.
Κάτι που πρέπει να επισημάνω όμως είναι ότι δεν είναι δυνατόν να πρέπει όλοι να ξαναπληρώσουν τα εισιτήρια επιστροφής. Πρέπει να μας ενημερώσει η αεροπορική εταιρεία από ποια αεροδρόμια θα φύγουμε. Γιατί πιστεύω ότι δεν μπορούμε για κάποιες ημέρες να φύγουμε από εδώ.