Οδοιπορικό με τρένο στην Αργολίδα του 1999

Flash back στο 1999 όταν η ΕΡΤ παρουσίαζε ένα μονοθεματικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους. Στο 1ο επεισόδιο της σειράς παρουσιάζεται η διαδρομή Αθήνα – Τρίπολη – Άργος – Καλαμάτα, φυσικά και η παράκαμψη προς Ναύπλιο.

Ήταν η εποχή όπου οι σιδηροδρομικές μεταφορές σε αυτό το τμήμα άρχισαν να φθίνουν, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης στο οδικό δίκτυο, σε αντίθεση με το σιδηροδρομικό δίκτυο που, ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη αναπτυσσόταν, στην Ελλάδα είχε μείνει στην εποχή του Τρικούπη.

Το Ντοκιμαντέρ:

Ένα οδοιπορικό στον τόπο μας με οδηγό τα τρένα, τις ράγες και τους σταθμούς. Η διαδρομή είναι μεγάλη και ποικίλλει. Βουνά και λόγγους, σήραγγες και γέφυρες και συναπαντήματα με τσοπαναραίους και βέβαια, συναντήσεις με συρμούς κάθε λογής, από μοντέρνα intercity μέχρι ωτομοτρίς κι εμπορικά. Το οδοιπορικό έχει δύο όψεις: α/ τη σύγχρονη: Σταθμοί με κίνηση, θόρυβο και τρένα, που συνδέουν καθημερινά πόλεις και χωριά. Πολυσύχναστες διαδρομές στη σημερινή μητροπολιτική κι επαρχιακή Ελλάδα και β/ την παλιότερη: Διαδρομές πάνω σε ράγες που έχουν καιρό να χρησιμοποιηθούν και σταθμοί ερειπωμένοι όπου δεν σταματά πλέον το τρένο. Διαδρομές «νεκρές» αφού οι συρμοί αποσύρθηκαν λόγω «ελλείψεως πελατείας». Κάποτε όμως υπήρξαν οι μοναδικοί κρίκοι επαφής απομονωμένων χωριών με τον υπόλοιπο κόσμο. Μα οι άνθρωποι προχωρούν μπροστά. Ανοίχτηκαν δρόμοι, ήρθε το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο, οι μηχανές. Έτσι μοιραία, η χρήση του τρένου σταμάτησε, τα μονοπάτια χορτάριασαν κι έκλεισαν. Δύο όψεις του οδοιπορικού, δύο ειδών αφηγήσεις για κάθε περιοχή, δύο μορφές κινηματογράφησης, παράλληλη δράση.