Η Θεατρική Παράσταση «ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΚΙ ΕΓΩ» έρχεται στην Αίθουσα Τέχνης και Πολιτισμού ”ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” Την Παρασκευή 13 Μαϊου, στις 9.00 μ.μ.
Διάρκεια παράστασης 110 λεπτά.
Τιμή εισιτηρίου:
– Προπώληση 10€,
– Στο ταμείο 12€
Το έργο αναφέρεται στην συναρπαστική ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το θάνατο.
Πρόκειται για ένα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες, την μάχη που δίνει ο ήρωας με την κατάθλιψη και τον πανικό, και τον τρόπο που λυτρώνεται.
Η σκηνοθεσία είναι του Σωτήρη Τσόγκα, η εικαστική επιμέλεια της Μαίρης Ραζή, την ζωγραφική του σκηνικού έκανε ο Μανώλης Δασκαλάκης, κοστούμια Χαρά Μποτσιβάλη, η μουσική είναι του Νίκου Χαριζάνου. Video art Παναγιώτης Τσάγκας, βοηθός σκηνοθέτη Νεκταρία Χουβαρδά.
Το ρόλο του Σταμάτη Μαλέλη υποδύεται ο Σωτήρης Τσόγκας, την ψυχίατρο η Μαίρη Ραζή, τον αδελφικό του φίλο ο Κυριάκος Ντούμος και την γραμματέα του η Νάντια Αντωνίου.
Στα video της παράστασης εμφανίζονται οι: Σταμάτης Μαλέλης, Μαίρη Ραζή, Σωτήρης Τσόγκας, Πολύκαρπος Πολυκάρπου , Γιούλη Πεζοπούλου, Κοραλία Τσόγκα, Ειρήνη Αντωνίου, Βανέσσα Αραπάκη. Εκφωνούν ο Μέμος Μπεγνής και οι μαθητές της Δραματικής Σχολής «Πρόβα» Πάνος Παναγιωτόπουλος και Κωνσταντίνος Παντελιάς.
Λίγα λόγια για το έργο
Η συναρπαστική ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το θάνατο.
Ένα συγκλονιστικό και αποκαλυπτικό ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες, την μάχη του ήρωα με την κατάθλιψη και τον πανικό και τον τρόπο που λυτρώνεται.
Η μελαγχολία τον χαρακτήριζε από τα παιδικά του χρόνια. Σε συνδυασμό με το αυταρχικό και καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον γέννησαν την κατάθλιψη, που εκδηλώθηκε έντονα με πανικούς, υπό συνθήκες άγχους και πίεσης στην εργασία του στην τηλεόραση. Κάθε επαφή με την δουλειά του μύριζε θάνατο. Δεν μπορούσε όμως να την παρατήσει. Φέρονταν ενοχικά! Απ’ τη μία γιατί δεν άντεχε να απογοητεύσει τους γονείς του, που τον ήθελαν επιτυχημένο επαγγελματία και οικογενειάρχη κι απ’ την άλλη γιατί είχε απομακρυνθεί από τους φίλους του, τα όνειρά του, τον πραγματικό του στόχο: ν’ αλλάξει τον κόσμο.
Δεν του άρεσε να είναι αστός και βολεμένος, αλλά ήταν. Ήθελε να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν το έκανε. Αυτή η αντίφαση τον οδήγησε στο να αισθάνεται ένοχος και οι πανικοί ήταν η αυτοτιμωρία του!
Με την βοήθεια της φαρμακευτικής αγωγής και της ψυχανάλυσης, άρχισε σταδιακά να αλλάζει τη ζωή του. Έμαθε να κοιτάζει κατάματα τον εαυτό του, χωρίς να φοβάται για το θέαμα, που θα αντίκριζε. Έκανε βουτιά στα «σκουπίδια» που είχε μέσα του και αναθεώρησε τη ζωή του. Αντιμετώπισε με θάρρος τις αιτίες, όσο επώδυνες και αν ήταν. Έφερε κοντά το Εγώ με το υποσυνείδητο. Μείωσε τους συμβιβασμούς. Καθάρισε την καμινάδα του μυαλού του όπως λέει και ο Γιάλομ. Έβαλε βόμβες στα θεμέλια του πρέπει. Έγινε ο πρωταγωνιστής της ζωής του. Βγήκε νικητής από έναν αγώνα ζωής και θανάτου. Αυτό που κατάφερε ο ήρωας του έργου μπορούν να το καταφέρουν όλοι, όσοι υποφέρουν από την κατάθλιψη και τον πανικό. Το μήνυμα είναι αισιόδοξο: η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται!