Οι φόροι είναι για τον λαό και οι Offshore για τους πολιτικούς…

Ο Γιάννης Ανδριανός συνυπέγραψε μαζί με ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος και πρώτο υπογράφοντα τον Πρόεδρο κ. Κυριάκο Μητσοτάκη Επίκαιρη Επερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Ν. Παρασκευόπουλο και τον αν. Υπουργό Δ. Παπαγγελόπουλο με θέμα την σκανδαλώδη τροποποίηση της νομοθεσίας πόθεν έσχες από την κυβέρνηση που δίνει δικαίωμα κατοχής εξωχώριων εταιριών (offshore) σε πολιτικά πρόσωπα.

Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
“Η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί το πρότυπο κακής νομοθέτησης. Μέχρι τώρα υπήρχε η αίσθηση ότι η υπολειτουργία του Κοινοβουλίου ήταν το τραγικό αποτέλεσμα της παροιμιώδους ανεπάρκειας της κυβέρνησης.

Όμως μετά και τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τις αλλαγές στη νομοθεσία πόθεν έσχες πολιτικών προσώπων, είναι ολοφάνερο ότι η πρακτική των πολυνομοσχεδίων με τις χιλιάδες σελίδες και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος εξυπηρετεί συγκεκριμένες κυβερνητικές σκοπιμότητες και φανερώνει το πραγματικό ήθος της κυβερνητικής πλειοψηφίας και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την έννοια της διαφάνειας.

Η κυβέρνηση παρέδωσε στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου ένα σχέδιο νόμου πολλών χιλιάδων σελίδων, με διαθέσιμο χρόνο λιγότερο από δύο ημέρες για την συζήτησή του στις αρμόδιες Επιτροπές και λιγότερο από τέσσερις ημέρες πριν από την ψήφισή του από την Ολομέλεια.

Μία από τις ρυθμίσεις που παρεισέφρησαν στο πολυνομοσχέδιο, είναι και μία φαινομενικά τεχνική τροποποίηση του νόμου περί πόθεν έσχες.

Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 178 του νομοσχεδίου αντικαθίσταται το άρθρο 8 του ν. 3123/2003, όπως αυτό ίσχυε μετά το ν. 3849/2010.

Ο ν. 3849/2010 πριν την τροποποίησή του, προέβλεπε, κατά τρόπο σαφέστατο, ότι δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή Υπουργών και βουλευτών σε εξωχώριες εταιρείες, είτε με έδρα σε Κράτη μη συνεργάσιμα (από φορολογικής άποψης), είτε και (σωρευτικά) σε κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, το οποίο εξασφαλίζει, πέραν της πλήρους αδιαφάνειας, κραυγαλέα φοροδιαφυγή, έως και πλήρη φοροαποφυγή.

Το προηγούμενο δηλαδή καθεστώς απαγόρευε τη φοροαποφυγή για όσους κατέχουν σημαντικά πολιτειακά αξιώματα. Προέβλεπε μάλιστα και αυστηρές κυρώσεις για τη συμμετοχή σε off-shore εταιρείες, όπως την φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή από 10.000 έως 500.000 ευρώ.

Υποτίθεται, ότι με το άρθρο 178 του πολυνομοσχεδίου η Κυβέρνηση αντικατέστησε για λόγους εκσυγχρονισμού τον όρο «εξωχώριες εταιρείες» με τον όρο «εταιρείες που έχουν ως έδρα κράτος μη συνεργάσιμο στο φορολογικό τομέα».

Στην πραγματικότητα, όμως, άλλαξε εντελώς το νόημα της διάταξης κατά τρόπο απαράδεκτο.

Πιο συγκεκριμένα, εκεί που με την παλαιότερη διάταξη απαγορευόταν η συμμετοχή σε εταιρείες που εδρεύουν σε Κράτος με ιδιαιτέρως ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, συνεργάσιμες ή μη, κατάλληλο για φοροαποφυγή, το μόνο κριτήριο της απαγόρευσης με τη νέα διάταξη είναι η φορολογική συνεργασία με τις φορολογικές αρχές.

Έτσι, επιτρέπεται πλέον η φοροαποφυγή, εφ’ όσον αυτή γίνεται μέσω χώρας που είναι φορολογικά συνεργάσιμη.

Σύμφωνα με το υπουργείο των Οικονομικών (βλ. ΠΟΛ 1277/2015 περί του καθορισμού των Κρατών που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς με βάση τις διατάξεις των παραγράφων 6 και 7 του άρθρου 65 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για το έτος 2015) υπάρχουν 26 κράτη τα οποία εξυπηρετούν τη λογική της νέας διάταξης καθώς είναι φορολογικά συνεργάσιμα, αλλά έχουν παράλληλα και προνομιακό φορολογικό καθεστώς όπως για παράδειγμα οι Βερμούδες, οι νήσοι Κεϋμαν, οι Νήσοι Τερκς και Κάϊκος, η Νήσος του Μαν κλπ

Από τα ανωτέρω προκύπτει ξεκάθαρα ότι η Κυβέρνηση με τη διάταξη που ψήφισε θεωρεί νόμιμο πλέον τα πολιτικά πρόσωπα να μπορούν να έχουν εξωχώριες (offshore) εταιρείες με έδρα σε ένα από τα ανωτέρω Κράτη, όπου εξασφαλίζεται η αδιαφάνεια, η φοροδιαφυγή και σε πολλές περιπτώσεις η πλήρης φοροαποφυγή!

Επιπλέον, με την εν λόγω διάταξη είναι σαφές ότι τυχόν πράξεις φοροαποφυγής που είχαν γίνει μέχρι σήμερα παύουν πλέον να είναι αξιόποινες, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ποινικού Κώδικα («1. Αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις. 2. Αν μεταγενέστερος νόμος χαρακτήρισε την πράξη όχι αξιόποινη, παύει και η εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε καθώς και τα ποινικά επακόλουθά της»). Ενδέχεται, δηλαδή, το άρθρο 178 του πολυνομοσχεδίου να τακτοποιεί υφιστάμενες εκκρεμότητες με ουσιαστική αναδρομική ισχύ.

Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Γιατί ενώ με το προηγούμενο καθεστώς υπήρχε απόλυτη απαγόρευση να κατέχουν πολιτικοί εξωχώριες εταιρίες (offshore) σε 39 κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, τώρα με το νομοθέτημα σας επιτρέπεται στα 26 από αυτά; Ποια είναι η σκοπιμότητα της εν λόγω ρύθμισης;

2. Ποιοι λόγοι κατεπείγοντος υποχρέωσαν την Κυβέρνηση να εντάξει τη ρύθμιση του άρθρου 178 στο πολυνομοσχέδιο, δεδομένης της τεράστιας έκτασής του και του ελάχιστου χρόνου για την ανάγνωσή του από τους Βουλευτές; Ήταν κάτι τέτοιο αίτημα των δανειστών; Γιατί δεν ήλθε μία τέτοια ρύθμιση με τη συνήθη κοινοβουλευτική διαδικασία;

3. Πιστεύουν ότι είναι θεμιτή ηθικά και πρέπει να είναι επιτρεπτή και νομικά η φοροαποφυγή πολιτικών παραγόντων, υπό τη μοναδική προϋπόθεση να γίνεται σε κράτος που συνεργάζεται στο φορολογικό τομέα;

4. Μπορούν οι κ.κ. Υπουργοί να βεβαιώσουν ότι η κατάργηση της ποινικής ευθύνης για συμμετοχή σε εξωχώριες εταιρείες πολιτικών παραγόντων της χώρας δεν θα έχει αναδρομικά ευνοϊκό αποτέλεσμα για πρόσωπο που έχει διατελέσει μέλος της Κυβέρνησης ή υφυπουργός ή Γενικός Γραμματέας ή αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας υπουργείου μετά τις 25 Ιανουαρίου 2015;”