-Γειά σου Χρυσανθόπουλε με την λύρα σου. (Ακούστηκε η βαριά φωνή του Καζαντζίδη και αμέσως μετά το ποντιακό τραγούδι.)
Εκάεν και το Τσάμπασιν / κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν /
κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν/ και ν΄ ερρούξαν σο γουρτάρεμαν
τ΄ Ορντούς** τα παλληκάρεα γιάρ γιάρ αμάν *
Ο παππούς σε αντίθεση με τους ανθρώπους της γενιάς του δεν ήταν από τους φανατικούς της φωνής του Στέλιου, από εκείνη την γενιά των τραγουδιστών μάλλον προτιμούσε τον Στράτο Διονυσίου. Μια μουσική επιλογή που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν φίλοι και γνωστοί. Από την άλλη ποντιακά τραγούδια άκουγε μόνο με την φωνή του Καζαντζίδη!
-Κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει. ( Σκέφτηκε ο συνονόματος εγγονός και ανέβηκε στον πάνω όροφο.)
Στο μικρό ξύλινο τραπεζάκι στοίβες οι κυριακάτικες εφημερίδες, είχε γίνει η πρώτη διαλογή από τις σελίδες προς ανάγνωση. Το μάτι του εγγονού έπιασε τα πρώτα αποκόμματα , σχόλια πάνω στις δηλώσεις του υπουργού παιδείας για την γενοκτονία των ποντίων και τα γεγονότα με τον ξυλοδαρμό βουλευτή από φανατικούς «πατριώτες».
-Μιζέρια και κατάντια Πετράν , είμαστε άξιοι της τύχης μας μα προπαντός της άγνοιας μας. Το κεφάλι της στρουθοκαμήλου μέσα στον λάκκο της λασπωμένης και βρώμικης βεβαιότητας θα είναι σε λίγο ένα από τα εθνικά μας σύμβολα. Δεν ήξερα ότι δεν το ξέρω που είπε και ο Αντώνης.
-Καινούργια ιστορία παππού;
-Παλιά από την εποχή που ήμουν θεραπευτής.
-Μπορούμε να την ακούσουμε; (Είπε η γιαγιά καθώς βγήκε έξω με δύο σκέτους αχνιστούς ελληνικούς καφέδες.) Αυτές είναι για πέταμα; ( Έπιασε την στοίβα με τις αποδελτιωμένες εφημερίδες , ο παππούς κούνησε καταφατικά το κεφάλι. Ο Πετράν ξεφύλλιζε τα κομμένα φύλλα εφημερίδων.)
-Με τον Αντώνη, ένα ιδιαίτερα έξυπνο παιδί είχαμε ολοκληρώσει με επιτυχία ένα πρόγραμμα αποκατάστασης μαθησιακών δυσκολιών. Ήταν πια μαθητής γυμνασίου όταν με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας του.
-Χάος τα πράγματα στο γυμνάσιο κύριε Πέτρο, χρειαζόμαστε πάλι την βοήθεια σας. Δεν σημειώνει τίποτα για τα μαθήματα της ημέρας, δεν ξέρουμε τι έχει για μάθημα την άλλη μέρα, περισσότερο χρόνο χάνουμε για να ανακύψουμε από συμμαθητές την διδακτέα ύλη παρά για μελέτη.
-Πετράν για άλλη μια φορά διαπίστωνα ότι άλλο η υψηλή λειτουργικότητα και άλλο η δημιουργική αξιοποίηση της. Ένας άνθρωπος με ελλείψεις στην όραση μπορεί να έχει δει περισσότερα μουσεία από κάποιον άλλον με άρτια όραση. Ένας άνθρωπος με κινητικά προβλήματα μπορεί να έχει κάνει περισσότερα ταξίδια ακόμα σε δύσβατα μέρη ακόμα και από έναν αρτιμελή αθλητικό τύπο. Μετά από λίγες μέρες εκείνο το γνώριμο πανέξυπνο βλέμμα έκανε την νευρώδη είσοδο του στο θεραπευτήριο.
-Κύριε Πέτρο είδες; Ήρθαμε ξανά!
-Γιατί Αντώνη;
-Εγώ δεν ξέρω τίποτα! Τον πατέρα μου ρώτα.
-Μού τα είπε στο τηλέφωνο .
-Ε αφού τα ξέρετε τι να συζητήσουμε;
-Εγώ βγαίνω έξω να κάνετε την δουλειά σας . ( Είπε ο πατέρας του.)
-Δεν μου λες πως διαβάζεις;
-Βγάζω τα βιβλία μου και διαβάζω!
-Ανοίγει απότομα την σχολική του τσάντα , στόμα μπουλντόζας που χύνει πορτοκάλια στην χωματερή οι διαφάνειες ,τα βιβλία, τα τετράδια και λοιπά.
-Λοιπόν με αυτόν τον τρόπο εσύ χάνεις σημαντικό χρόνο για να βρεις ποιο είναι το τετράδιο και η διαφάνεια κάθε μαθήματος, πρέπει λίγο να αλλάξεις τον τρόπο σου.
Πράγματι μέσα σε λίγα λεπτά ο Αντώνης έμαθε να οργανώνει το υλικό του.
-Για να κάνουμε μια πρόβα τώρα, σε ένα εύκολο μάθημα. Ο Αντώνης διάβασε με καλή ποιότητα ανάγνωσης το κείμενο και του ζήτησα να μου πει τι κατάλαβε.
-Άρχισε να μου μιλά για την ανάδειξη αξιών, την ανάδειξη των παραδόσεων και άλλα πολλά με καλή επιχειρηματολογία .
-Αντώνη που τα βρήκες όλα αυτά ; (Ρώτησα.)
-Από την βασική λέξη κυρ Πέτρο.
-Ποια είναι αυτή ;
-Αναδεξιμιός !
-Μα αυτή η λέξη σημαίνει βαφτιστήρι , το κείμενο μιλά για τις σχέσεις του βαφτισμένου με τον πνευματικό του πατέρα. Δεν είπαμε ότι πάντα θα έχεις και ένα πρόχειρο τετράδιο για να σημειώνεις τις άγνωστες λέξεις.
-Έχω κύριε Πέτρο αλλά δεν ήξερα ότι δεν την ξέρω!!!
-Έμεινα άφωνος με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Ο νεαρός έφηβος είχε πει την μεγάλη αλήθεια για την κουλτούρα της μεταπολίτευσης. Δεν ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε! Με την σιγουριά της άγνοιας μας πορευτήκαμε σαράντα χρόνια τώρα. Στρουθοκάμηλοι χωμένοι στον λάκκο της ευζωίας. Χάσαμε την πρώτη μεγάλη αρετή των ελλήνων , την α-πορία, την κριτική σκέψη, τον βασικό μηχανισμό που γέννησε τον πολιτισμό και τους οδήγησε στο άθλημα της Πόλης και των Κοινοτήτων .
-Καλά και που ταιριάζει αυτό με την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού ;
( Ρώτησε η γιαγιά)
-Μάθαμε να βλέπουμε την ιστορία ως στατικές εικόνες που μας σερβίρουν κάποιοι. Πρέπει να ασκήσουμε ξανά την απορία μας και να βλέπουμε πίσω από τις εικόνες. Η σκέψη των τριών διαστάσεων χωρίς να εξαντλείς την αλήθεια στον ορισμός της είναι το μεγαλείο των ρωμιών. Το 1821 οι ραγιάδες έχοντας πλήρη βιωματική συνείδηση της συνέχειας τους ξεσηκώθηκαν άλλη μια φορά για να ελευθερώσουν το γένος των Ρωμιών. Οι μεγάλες δυνάμεις εκείνης της εποχής δεν ήθελαν ακριβώς κάτι τέτοιο . Βέβαια και σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν η τεράστια Οθωμανική αυτοκρατορία να έπεφτε βαθμιαία στα χέρια των Ρωμιών, με τους ομόδοξους Ρώσους τόσο κοντά . Μας βοήθησαν και μας υποχρέωσαν σε δανεισμό για να δημιουργήσουμε ένα κρατίδιο στα δικά τους μέτρα, εμπόδιο για την κάθοδο της Ρώσικης αρκούδας στην μεσόγειο. Ένα αιώνα περίπου μετά,, τα συμφέροντα των Άγγλων Γάλλων και βέβαια του αχόρταγου Γερμανικού ιμπεριαλισμού ήθελαν να φτιάξουν ένα έθνος – κράτος στην θέση της παλιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Χρειαζόταν όμως να δημιουργήσουν μια αστική τάξη για να στηρίξει τα σχέδια τους. Εμπόδιο στην ανάπτυξη της φτιαχτής εθνικής τουρκικής αστικής τάξης ήταν οι Ρωμιοί, εννοώ και οι Πόντιοι και βέβαια οι Αρμένιοι, οι δυο πλούσιες εθνότητες της περιοχής. Αν ήθελαν να επιβάλλον τα σχέδια τους έπρεπε να εξαφανίσουν αυτά τα δύο έθνη από εκεί. Έβαλαν λοιπόν τους Νεότουρκους να κάνουν δυο γενοκτονίες. Δεν τα λέμε ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα αλλά δημιουργούμε τέτοιες συνθήκες έτσι ώστε οι γενοκτονίες να είναι μια φυσική συνέπεια κάποιων εκ των προτέρων δρομολογημένων γεγονότων.
-Δηλαδή παππού πίσω από την γενοκτονία των Ποντίων και Αρμενίων κρύβονταν τα παιγνίδια του παγκόσμιου κεφαλαίου για να επιβιώσει.
– Ακριβώς τέτοια γεγονότα κρίσης είναι ευκαιρία για τους πιστωτές μέσω απανωτών δανείων «βοήθειας» να αποκτήσουν την ρευστότητα που θέλουν πίνοντας το αίμα αυτών που «βοηθούν» και από τις δυο μεριές του Αιγαίου. Κανένα δάνειο δεν πήγε στο λαό από την εποχή του 1821 και μετά. Εξ αιτίας και του ασφυκτικού εγκλωβισμού στα δάνεια ο λαός έχασε τον προσανατολισμό του , από το γένος και την ρωμιοσύνη οδηγηθήκαμε σε αυτό το ελληνόφωνο κρατίδιο. Ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε τόκους πολλαπλάσια ποσά από τα δάνεια που έχει πάρει ή καλύτερα του έχουν επιβάλει να πάρει. Από την εποχή του Μεγάλου Βασιλείου από του λόγους του είναι γνωστό ότι δεν ξεπληρώνεις ένα δάνειο παίρνοντας ένα άλλο, δεν θεραπεύεις το τραύμα με ένα τραύμα, το κακό με το κακό, ούτε επανορθώνεις την φτώχεια με τόκους. Πήγαινε κάτω στην υπόγα στην βιβλιοθήκη να το βρεις. Αλλά εμείς σαν λαός δεν ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε όπως είπε ο σοφός έφηβος. Με την άγνοια δεν απομακρύνεται η ιστορία από εμάς, το γεγονός της γενοκτονίας ποντίων και αρμενίων είναι γεγονός, με την άγνοια εμείς απομακρυνόμαστε από την ιστορία. Διαβάζουμε λάθος την ιστορία μας, η λάθος ανάγνωση μας οδηγεί σε λάθος φανατικά συμπεράσματα. Το σύστημα, οι πραγματικά κρατούντες την εξουσία στην Ελλάδα , υπηρέτες του παγκόσμιου κεφαλαίου θέλουν ένα μικρό εμφύλιο για να κάνουν τον φόβο βασικό εργαλείο της πολιτικής τους. Ένα εργαλείο που πέτυχε πλήρως στις πρόσφατες εκλογές στην Τουρκία. Πρέπει να κάνουμε μια νέα ανα- γνωση της ιστορίας και να πάψουμε να πορευόμαστε με φανατισμούς και τα αυτοκαταστροφικά ιδεολογήματα . Δεν υπάρχει χειρότερη φτώχεια από την άγνοια. Είναι εθνικά , πατριωτικά και ταξικά επικίνδυνο να μην ξέρεις ότι δεν ξέρεις. Ξέρεις πως φέρθηκε η ντόπια αστική τάξη στου ξεριζωμένους πόντιους όταν έφτασαν εξαθλιωμένοι στην Ελλάδα; Τουρκόσπορους τους ανέβαζε και τους κατέβαζε και τους έστειλε στους βάλτους και στα έλη να φτιάξουν την νέα γη της επαγγελίας. Η γενοκτονία των ποντίων είναι ένα πολύ κακό φονικό σύμπτωμα, αλλού όμως είναι τα αίτια της αρρώστιας….
Εκείνη την στιγμή η φωνή του Καζαντζίδη υποστήριζε τα λεγόμενα του παππού
–Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ’όλα ξεσπίτουμαι /Πρόσφυγας είμ’ασο κουνί μ’, Θε μ’ θα παλαλούμαι. Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος /
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος ***
–Σήκω παππού
Ο παππούς υπάκουσε χωρίς δισταγμό , το γέρικο ροζιασμένο χέρι του έπιασε το νεανικό του εγγονού του. Οι γιαγιά παρακολουθούσε δυο αδέξιους χορευτές να προσπαθούν να χορέψουν ένα ποντιακό χορό γύρω από το μικρό τραπεζάκι. Ένα άξαφνο αεράκι παρέσυρε το απόκομμα με τις δηλώσεις του υπουργού και τα βίαια γεγονότα…..
* Κάηκε και το Τσάμπασιν / κι έμειναν μόνο οι τοίχοι αμάν αγάπη μου κι έμειναν μόνο οι τοίχοι ωχ ωχ αμάν./ Και ρίχτηκαν να σώσουν τα παλικάρια του Ορντού αμάν αγάπη μου
** Ορντού είναι η πόλη Κοτύωρα του Πόντου.
***Πέντε σπίτια έχτισα και από όλα ξεσπιτώνομαι/ πρόσφυγας είμαι από την κούνια μου, Θεέ μου θα τρελαθώ./Πατρίδα μου σε γυρεύω σαν καταραμένος
Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος