Το Brexit ήταν το μαντζούνι του λαϊκισμού σε προβλήματα που χρειάζονταν δύσκολη θεραπεία

“Για πρώτη φορά θα ενεργοποιηθεί το άρθρο 50 για αποχώρηση μιας χώρας από την ΕΕ, δημιουργώντας μια ανεξέλεγκτη κατάσταση”, τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και εξηγεί ότι ανοίγουν θέματα για την Ελλάδα όπως ο τουρισμός και οι εξαγωγές προς τη Βρετανία, ενώ για την Ευρώπη, είναι ανοιχτά επικίνδυνα σενάρια όπως η διάλυση, ή η δημιουργία μιας ΕΕ ομόκεντρων κύκλων, αλλά και το ευκτέο ενδεχόμενο ενεργοποίησης των δυνάμεων της ευρωπαϊκής ενδυνάμωσης και αλληλεγγύης, με το οποίο πρέπει να συνταχθούμε. “Δυστυχώς ένας λαός παραπλανήθηκε και εκεί έχει μεγάλη ευθύνη και ο ίδιος ο κ. Κάμερον”, υπογραμμίζει ο κ. Ανδρουλάκης, “γιατί όλα τα χρόνια χτυπούσε την Ευρώπη κι όταν ήρθε η ώρα να πάρει θέση υπέρ της Ευρώπης, το κοινό που διαπαιδαγωγούσε δεν έκανε τη στροφή που έκανε ο ίδιος. Τα λέω αυτά για να παραδειγματιστούμε κι εμείς”, προσθέτει.

Αναφερόμενος στην άποψη που υποστηρίζει “να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ για να μην έχουμε μνημόνια και χρέη”, απαντά ότι “το μνημόνιο της δραχμής θα είναι πολύ χειρότερο από το μνημόνιο του ευρώ και τα χρέη μας θα πολλαπλασιαστούν με την υποτίμηση της δραχμής”. Καταλήγοντας επιρρίπτει ευθύνες στην πολιτική ηγεσία: “Αν ένας άρρωστος χρειάζεται μια δύσκολη θεραπεία και κάποιος του λέει θα σου δώσω ένα μαντζούνι και θα γίνεις καλά, είναι πιθανό ο ασθενής να επιλέξει το μαντζούνι, όμως την ευθύνη, εκτός από τον ασθενή πρέπει να την αναλάβει κι αυτός που το υπέδειξε. Αυτοί οι δημαγωγοί και λαϊκιστές έκαναν έναν λαό να πιστέψει ότι διαλύοντας την Ευρώπη λύνονται τα προβλήματα”.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Ενα πρώτο σχόλιο για το brexit που δεν ήταν και τόσο αναμενόμενο και τι συνέπειες θα έχει για την Ευρώπη για την Βρετανία για την Ελλάδα.

Κατ’ αρχάς είναι μια ιστορική μέρα για την Ευρώπη και τη Μεγάλη Βρετανία διότι για πρώτη φορά κινητοποιείται το άρθρο 50, που προβλέπει την αποχώρηση μιας χώρας από την Ενωση. Μέχρι τώρα έμπαιναν χώρες . Πρώτη φορά μια χώρα φεύγει. Αυτό δημιουργεί μια ανεξέλεγκτη κατάσταση γιατί κανείς δεν ξέρει ποιό θα είναι το επόμενο βήμα. Σύμφωνα με το άρθρο 50 τώρα περιμένουμε από τη Μεγάλη Βρετανία να ξεκινήσει τη διαδικασία της αποχώρησης. Εμείς όμως έχουμε κάποιες άμεσες παρενέργειες. Δηλαδή, η κατρακύλα της στερλίνας θα δημιουργήσει πρόβλημα στον τουρισμό που εμείς έχουμε πάρα πολλούς τουρίστες από τη Μεγάλη Βρετανία όπως και η Κύπρος. Θα έχει επιπτώσεις και στις εξαγωγές μας προς τη Μεγάλη Βρετανία γιατί και αυτές θα πιεστούν πάρα πολύ . Αυτά τα δυο άμεσα. Ένα άλλο θέμα άμεσο οικονομικό που αφορά τη Μεγάλη Βρετανία: πάρα πολλά χρήματα θα φύγουν από τις βρετανικές τράπεζες θα μετατραπούν σε άλλα νομίσματα. Ηδη το τελευταίο εξάμηνο μετατράπηκαν σε ξένα νομίσματα 77 δις Στερλίνες όταν το προηγούμενο εξάμηνο το ποσό ήταν μόλις 2 δις. Μάλιστα έμαθα ότι υπάρχει και θέμα με βρετανικά ομόλογα, τα οποία θα παρακρατούσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αυτό είναι επίσης ένα θέμα τεχνικό το οποίο δεν ξέρω πως θα επιλυθεί . Αρα έχουμε πάρα πολλά θέματα ανοιχτά που δεν ξέρουμε είτε πολιτικά είτε τεχνικά πώς θα επιλυθούν.

Το δεύτερο που θέλω να σας είναι ότι εμείς έχουμε μπροστά μας τρία σενάρια: Το πρώτο σενάριο είναι η μεγάλη ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστών και αντιευρωπαϊστών, οι οποίοι αν υπερισχύσουν, θα λένε εδώ και τώρα δημοψηφίσματα παντού για να διαλυθεί η ΕΕ. Το δεύτερο είναι η συντηρητική ελίτ της Ευρώπης να πει ότι αυτό είναι ένα μήνυμα των λαών, ότι δεν θέλουν περισσότερη ενοποίηση, άρα να φτιάξουν μια Ευρώπη χαλαρών δεσμών και ομόκεντρων κύκλων και το τρίτο, που αυτό εγώ πιστεύω ότι πρέπει να γίνει και αυτό θα υπηρετήσω, είναι να πάμε σε μια Ευρώπη περισσότερης αλληλεγγύης και άμεσα περισσότερης πολιτικής ενοποίησης . Τώρα τα δυο πρώτα σενάρια κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά στην Ελλάδα και το πρώτο βέβαια και το δεύτερο γιατί και στο δεύτερο όντας εμείς μια αδύναμη οικονομία δεν ξέρουμε αν θα είμαστε στον πρώτο πυρήνα των κρατών, οπότε πρέπει για το δικό μας το ελληνικό συμφέρον να προχωρήσουμε με το τρίτο σενάριο.

Το τρίτο σενάριο έχει πιθανότητες να ισχύσει;

Εκτιμώ ότι ο φόβος είναι κινητήριος δύναμη. Αν καταλάβουν ότι το πράγμα πάει σε πλήρες ξήλωμα θα κινητοποιηθούν δυνάμεις και προοδευτικές και ρεαλιστικές στην Ευρώπη να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Σήμερα οι Βρετανοί ψήφισαν Brexit. Τους έλεγαν ο κ. Φάρατζ και οι ευρωσκεπτικιστές ότι εκτός της Ευρώπης θα έχουμε λιγότερα οικονομικά προβλήματα, λιγότερη ανεργία, λιγότερη μετανάστευση, λύση του δημογραφικού. Αυτά νομίζετε θα γίνουν αν διαλυθεί η Ευρώπη; Δυστυχώς ένας λαός παραπλανήθηκε και εκεί έχει μεγάλη ευθύνη και ο ίδιος ο κ. Κάμερον γιατί όλα τα χρόνια χτυπούσε την Ευρώπη κι όταν ήρθε η ώρα να πάρει θέση υπέρ της Ευρώπης, το κοινό που διαπαιδαγωγούσε δεν έκανε τη στροφή που έκανε ο ίδιος. Τα λέω αυτά για να παραδειγματιστούμε κι εμείς..

Από την άλλη πλευρά όμως και η Ευρώπη έχει πάψει να είναι ελκυστική.

Αραγε η Βρετανία ψήφισε Brexit γιατί δεν πάει καλά η οικονομία της; το αντίθετο. Οι πρόσφυγες είναι καινούργιο φαινόμενο; Οχι. Οι περισσότεροι έχουν πάει τις προηγούμενες δεκαετίες και έχουν σχέση με το αυτοκρατορικό της παρελθόν. Οι ηγεσίες είναι γραφικές και επικίνδυνες γιατί οδήγησαν έναν λαό σε λάθος επιλογή. Αν κάποιος είναι άρρωστος και πρέπει να κάνει μια δύσκολη θεραπεία για να γίνει καλά και πάει κάποιος άλλος και του λέει θα σου δώσω ένα μαντζούνι και θα γίνεις μια χαρά, είναι πιθανό ο ασθενής να επιλέξει το ματζούνι, όμως την ευθύνη, εκτός από τον ασθενή πρέπει να την αναλάβει κι αυτός που το υπέδειξε. Αυτοί οι δημαγωγοί και λαϊκιστές έκαναν έναν λαό να πιστέψει ότι διαλύοντας την Ευρώπη λύνονται τα προβλήματα και για να φέρω ένα ελληνικό παράδειγμα: Κάποιοι λένε ότι πρέπει να φύγουμε από το ευρώ για να μην έχουμε μνημόνια και χρέη.

Εστω ότι πάμε στη δραχμή αύριο το πρωί. Το μνημόνιο της δραχμής θα είναι λιγότερο επώδυνο από το μνημόνιο του ευρώ; Θα είναι πολύ χειρότερο. θα έχουμε πολυ περισσότερα χρέη γιατί με την υποτίμηση της δραχμής θα πολλαπλασιαστούν τα χρέη μας. Η Ευρώπη δεν τα κάνει όλα σωστά. Εγώ, έχω καταγγείλει πολλές φορές διαδικασίες όπως στην επιτροπή της Φολκσβάγκεν που άλλαξαν τα όρια για να παρανομούν οι μεγάλες εταιρίες νόμιμα, πράγματα απαράδεκτα για μια Ευρώπη που θέλει να αλλάξει και να έχει κανόνες ισχυρούς και δικαιοσύνη, αλλά πρέπει να είμαστε και ρεαλιστές. Να δούμε πώς με τις επιλογές μας αντί να δυσκολεύουμε τα προβλήματα να τα επιλύουμε και όχι να κοροιδεύουμε τους λαούς μόνον για να κατακτούμε εφήμερα την εξουσία.