Πώς έγινε το όχι – ναι!

«Το κλίμα ήταν πολύ βαρύ. Ο Τσίπρας όχι και σε πολύ καλή κατάσταση επαναλάμβανε τα γνωστά κλισέ. Λες και μιλούσε σε κομματική σύναξη.
 
Της Λίνας Παπαδάκη*
 
Ο Μεϊμαράκης του έκανε επιθέσεις. Αυτός απαντούσε χωρίς όρεξη και χωρίς σιγουριά. Κάποια στιγμή είπα: «Αν θέλετε να πει ο καθένας τη δική του ιστορία ας το κάνουμε, αλλά η Ευρώπη περιμένει ένα ‘’ναι’’ ή ένα “όχι”».
Ο Καμμένος πήγε να αντιδράσει του στιλ «δε θα μας πει εμάς η Ευρώπη». Κοίταξε τον Τσίπρα περιμένοντας κάποια επιδοκιμασία αλλά αυτός είχε σκυμμένο το κεφάλι. Λέω ξανά: «Είμαστε σε κόκκινο συναγερμό. Να φύγουν οι πρακτικογράφοι και να μιλήσουμε καθαρά. Η χώρα καταρρέει. Δεν θα πληρωθούν μισθοί. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παραμείνουμε στην Ευρώπη».
 
Ο ΠτΔ ανακοινώνει ότι πρέπει να μιλήσει με τον πρόεδρο Ολάντ και να του πει «αν υπάρχει συμφωνία των αρχηγών». Τελικά όλοι συμφωνούν να φύγουν οι πρακτικογράφοι.
«Να μπούμε σε ένα αεροπλάνο και να πάμε όλοι μαζί στις Βρυξέλλες», προτείνει ο Καμμένος. Χαμογελάμε.
Αρχίζουμε να μιλάμε ουσιαστικά. Τι περιθώρια έχουμε να κρατηθούμε στην Ευρώπη; Μεϊμαράκης και Γεννηματά θέλουν να το σκεφθούν αν θα συνυπογράψουν κοινό ανακοινωθέν. Μετά από πολλά διαλείμματα και συνεχείς διαβουλεύσεις, συμφωνούμε να βγάλουμε ένα κείμενο με τις υπογραφές όλων (εκτός του Κουτσούμπα βέβαια).
 
Στην αρχή πήγε να υπαγορεύσει κάτι ο Τσίπρας. Τον σταματάμε και του εξηγούμε ότι πρέπει να πούμε ένα ξεκάθαρο “ναι” και όχι μισόλογα.
Διαβάζω ένα σκελετό που έχω ετοιμάσει στο διάλειμμα. Ο ΠτΔ είχε και αυτός τις δικές του σημειώσεις.
Οι αρχηγοί αρχίζουν τις προσθαφαιρέσεις. Σε λίγες ώρες ήταν έτοιμο το κείμενο που έκανε το “όχι” του Τσίπρα “ναι”. Οι 356 λέξεις που μας κράτησαν στην Ευρώπη».
Απόσπασμα από τις σημειώσεις μου μετά την 8ώρη σύσκεψη των αρχηγών, την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος.
Λίνα Παπαδάκη
 
*Η Λίνα Παπαδάκη είναι Διευθύντρια Γραφείου Τύπου στο ΠΟΤΑΜΙ