Η πόλη του έρωτα βιώνει ημέρες αποχωρισμού, από τους εραστές της

Του Άκη Γκάτζιου

Φθίνει ο τουρισμός του Ναυπλίου τους τελευταίους μήνες, κάτι που φαίνεται όχι μόνο στο ταμείο των ταβερνών, των καφέ, των ξενοδοχείων και των πανσιόν, αλλά το αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής και άσχετος με τα τουριστικά επαγγέλματα.

Η πόλη του έρωτα, ζει μέσα στο κατακαλόκαιρο ημέρες αποχωρισμού από την έντονη τουριστική κίνηση, και βιώνει ημέρες χειμώνα και μάλιστα καθημερινές – σε οικονομικό τουλάχιστον επίπεδο – αφού τα πορτοφόλια των επισκεπτών μάλλον είναι πλέον άδεια και δεν υπάρχουν περιθώρια για περιττά έξοδα.

Έτσι, η εικόνα των γεμάτων από σταθμευμένα αυτοκίνητα δρόμων της παλιάς πόλης και των ανθρώπων που περπατούν συνεχώς πάνω – κάτω χωρίς σταματημό, δεν είναι αντίστοιχη με την εικόνα των πελατών των καταστημάτων.

Μόνο τα πιο οικονομικά από τα  καταστήματα εστίασης (σουβλατζίδικα, φαστ φουντ) γνωρίζουν ακόμα πιένες, με τους τουρίστες να παίρνουν στο χέρι το σουβλάκι τους ή κάποιο σάντουιτς και να την βγάζουν σε κάποιο παγκάκι, ξοδεύοντας μόνο τα απαραίτητα που τους διασφαλίζουν λίγα 24ωρα παραμονής στο όνειρο, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο κάνουν τις διακοπές τους. Και οι καφετέριες σαφώς γνωρίζουν με τη σειρά τους πιένες κι αυτές, αλλάζοντας όμως πελάτες πολύ πιο αραιά, αφού όποιος αποφασίσει να καθίσει εκεί, περνά σχεδόν όλη τη βραδιά του με μια μπύρα ή ένα φθηνό ποτό (οι εποχές που οι πελάτες εναλλάσσονταν στα τραπέζια και που τα γκαρσόνια δεν προλάβαιναν να σερβίρουν τις παραγγελίες έχει περάσει προ πολλού).

Δεν είναι λίγοι και αυτοί που επιλέγουν τη λύση της βραχυχρόνιας ενοικίασης σπιτιών ή δωματίων μέσω της πλατφόρμας Airbnb, βρίσκοντας πολύ φθηνές λύσεις για τη διαμονή τους. Ιδιαίτερα οι ξένοι τουρίστες επιλέγουν αυτές τις φθηνές λύσεις, αφήνοντας όλο και πιο λίγα χρήματα στην πόλη.

Το Ναύπλιο, αντιστάθηκε από το 2010 που ξεκίνησε έντονα η οικονομική ανέχεια, και μέχρι πρόσφατα παρέμεινε αγαπημένος προορισμός στα χρόνια της κρίσης, λόγω της αξεπέραστης ομορφιάς του και της φήμης του, και λόγω της μικρής απόστασης από την Αθήνα, έχοντας να ανταγωνιστεί άλλους κοντινούς προορισμούς της πρωτεύουσας, όπως τα αγαπημένα νησιά των Αθηναίων (Τζιά, Άνδρος κλπ), όπου όμως για να μεταβεί κανείς χρειάζεται να πληρώσει πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Φαίνεται όμως ότι οι λιγοστοί Αθηναίοι, που κατάφερναν ακόμα να κάνουν διακοπές στέρεψαν οικονομικά και δεν μπορούν πλέον ούτε στην πρώτη πρωτεύουσα να φτάσουν.

Σώζει άραγε το Ναύπλιο και την τουριστική κίνηση της χρονιάς το τριήμερο του 15αύγουστου, και η ψευδαίσθηση των κινούμενων μαζών τουριστών που περπατούν πάνω κάτω στους φρακαρισμένους από παρκαρισμένα αυτοκίνητα δρόμους και στα σοκάκια της παλιάς πόλης;

 Άκης Γκάτζιος