Η «νέα σελίδα» αφορά την εναλλαγή ιδιοκτητών και όχι τον χαρακτήρα των ΜΜΕ
Η “νέα σελίδα” στο τηλεοπτικό τοπίο αφορά αποκλειστικά την εναλλαγή ιδιοκτητών των μέσων και όχι το χαρακτήρα και το περιεχόμενό τους. Τα τηλεοπτικά κανάλια, με τους ίδιους και ορισμένους νέους επιχειρηματικούς παράγοντες, δεν πρόκειται να εξασφαλίσουν ούτε το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ, οι οποίοι θα συνεχίζουν να δέχονται το μεγαλύτερο χτύπημα, ενώ οι μεγαλομέτοχοι θα “τη βγάλουν καθαρή”.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παίζοντας το ρόλο του “τροχονόμου” παλιών και νέων επιχειρηματικών συμφερόντων, επεδίωξε να ξαναμοιράσει την πίτα των καναλιών και να διαμορφώσει ένα φιλικό γι’ αυτήν τηλεοπτικό περιβάλλον, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός, που έστησε, δεν μπορεί να κρύψει τη λαϊκή αγανάκτηση από την εκτόξευση των φόρων, το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, τις νέες μειώσεις στις συντάξεις, που δεν πρόκειται να καταργηθούν επειδή στα κρατικά ταμεία θα μπει το τίμημα των τηλεοπτικών αδειών.
Τα περί “κατοχύρωσης του δημόσιου συμφέροντος, αντικειμενικότητας και πλουραλισμού στην ενημέρωση” και άλλα αποτελούν γελοιότητες στις συνθήκες που το καπιταλιστικό κέρδος βασιλεύει και τα τηλεοπτικά κανάλια παραμένουν στην ιδιοκτησία του κεφαλαίου, το οποίο θα τα αξιοποιεί για το δικό του συμφέρον.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από σωματεία, τους συλλόγους, τους μαζικούς φορείς τους χρειάζεται να αναπτύξουν τους δικούς τους διαύλους επικοινωνίας και ενημέρωσης. Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Να μην αξιοποιηθεί ο διαγωνισμός για να διαγραφούν οφειλές και δεδουλευμένα προς τους εργαζόμενους.
Το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση, στην ψυχαγωγία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, που θα έπρεπε να προάγουν τα ΜΜΕ, αλλά και τα δικαιώματα των εργαζομένων σ’ αυτά μπορούν να διασφαλιστούν μόνο όταν οι συχνότητες, τα κανάλια, τα συστήματα τηλεπικοινωνίας γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, που θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και εργατικό – λαϊκό έλεγχο, στο πλαίσιο ριζικών ανατροπών στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας.