Οι κολόνες…

Άφησε το κορμί του να κυλήσει με μια καθοδική κίνηση πάνω στην  μεγάλη πολυθρόνα. Το διχτυωτό κάθισμα ψάρεψε με ασφάλεια τα ισχία του, το κορμί του βυθίστηκε στην καρό πλάτη και τα χέρια του ακούμπησαν πάνω στα μπράτσα της. Σε αυτή την στιγμή ένα ψυχρό αντικείμενο κυριολεκτικά απορρόφησε πλήρως το δρών υποκείμενο. Τρίτη μέρα μετά το Πάσχα μόνος έξω στο μπαλκόνι του σπιτιού του. Ένας καυτός βαθύκουπος ελληνικός καφές έστελνε μηνύματα καπνού αλλά η όραση αν και νεότερη αίσθηση κυριάρχησε της όσφρησης. Σχεδόν μαρμάρωσε, αν εξαιρέσουμε το βλέμμα του, διέγραψε μια οπτική τροχιά από το Αργείτικο Κάστρο μέχρι την μεγάλη κολόνα της ΔΕΗ, ξύλινος φύλακας στην εξώθυρα του σπιτιού του. Πάνω στον κορμό της ακινητοποιήθηκε το βλέμμα του και κινητοποιήθηκαν αυτόματα οι σκέψεις του.

Οι κολόνες αυτές σιγά -σιγά εξαφανίζονται από τους δρόμους της Πόλης, όλο και πιο πολλά καλώδια παίρνουν με την υπόγεια διαδρομή τους την παλιά ένδοξη λαμπαδοφόρα δόξα τους. Νεκρά ψηλόκορμα κυπαρίσσια οι στύλοι της ΔΕΗ με τα ηλεκτροφόρα κλαδιά τους μεταφέρουν τον ηλεκτρικό πολιτισμό από την μια άκρη στην άλλη.

Ετούτη η συγκεκριμένη κολόνα στην εξώπορτα διέσωζε στη κορυφή της ακόμα εκείνο το κυκλικό αστικό καπέλο , άσπρο από κάτω , μαύρο από πάνω. Μια μεγάλη προστατευμένη λάμπα ,  «ο κινέζος» σκόρπιζε το συντροφικό κιτρινωπό  φως στο αδιέξοδο δρομάκι.

Όσο αύξαναν οι φωτοφόρες  κολόνες στην Πόλη τόσο μειωνόταν ο σεβασμός προς το φεγγάρι. Πριν από καιρό όσο μίκραινε και έμενε ένα μικρό κίτρινο γιαταγάνι στο σκοτάδι του ουρανού τόσο μεγάλωνε ο φόβος για τις σκιές στους στενούς δρόμους της πόλης. Τώρα πια στην εποχή του μεταφερόμενου ηλεκτρισμού ήταν ένα διακοσμητικό στολίδι στον σκοτεινό καμβά της νύχτας.  Οι φωτισμένοι δρόμοι αφόπλισαν την νύχτα από το φόβο της σκιάς ακόμα και στο πιο σκοτεινό δρομάκι. Οι ξύλινοι κορμοί με τον φωτεινό «κινέζο»  έγιναν ένα μεγάλο νεκρό δάσος στο αστικό τοπίο μέσα σε λίγα χρόνια.  Ρίζωσαν στην πόλη, ξεγελούσαν και τα πτηνά. Χιλιάδες αποδημητικά πουλιά έπαιρναν ανάσες στα συρμάτινα κλαδιά τους. Μεγαλοπούλια στην κορυφή του ξύλινου στύλου στήνουν ακόμα τις περίτεχνες κυκλικές φωλιές τους. Τώρα αν η γειτνίαση με ηλεκτροφόρα σύρματα καθιστά το τσαρδάκι τους ηλεκτροδοτούμενο οίκημα και εμπίπτει στους κανόνες περί ΕΝΦΙΑ θα το λύσουν η ΔΕΗ και οι οικολογικές οργανώσεις.

Αυτές οι ξύλινες  κολόνες έγιναν και γεωγραφικά σημεία της πόλης, ένα άτυπο καλωδιωμένο  GPS, εύκολο στην χρήση από όλους.

-Μετά το περίπτερο θα μετρήσεις τρείς κολόνες της ΔΕΗ και θα στρίψεις αριστερά.

-Μόλις βρεις την πρώτη κολόνα με φώς θα πάρεις την ανηφόρα.

Τότε η κολόνα αποκτούσε μια σημαντική τοπική γεωγραφική αξία. Οι ίδιες όμως κολόνες γίνονταν και αντικείμενο μικροπολιτικής και δείκτης μέτρησης του ατέλειωτου ελληνικού φθονόμετρου. ‘Άλλος να βάζει τα κατάλληλα μέσα για να έχει την κολόνα στην εξώπορτα του και μάλιστα να είναι αυτή που θα έχει και τον φωτεινό «κινέζο» για να φωτίζει δωρεάν την αυλή του. Άλλος να βάζει τα ίδια κατάλληλα μέσα για να πάει η κολόνα απέναντι στην πόρτα του γείτονα, ακόμα και αν αυτό ήταν ανέφικτο τεχνικά. Αρκεί να ζορίζεται ο γείτονας να βάλει το αμάξι του στην αυλή!

Ο πισσαρισμένο νεκρικός χαρακτήρας τους απέτρεπε  τους ερωτευμένους χαράξουν πάνω στο κορμό τους τα χνάρια του πάθους. Σε καμία κολόνα δεν θα δεις χαραγμένο Β+Μ=ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Αντίθετα μπορείς να δεις εγχάρακτα σινιάλα του πάθους σε παγκάκια στο πάρκο ή σε κανονικούς κορμούς. Τέτοια σημάδια προφανώς απαιτούν την επαφή με κάτι το ζωντανό. Όπως ο χυμώδης κορμός, το ένφλεβο σώμα που θα ακουμπήσει πάνω στον παγκάκι.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον σημείο αυτών των ξύλινων κορμών ήταν το γεγονός ότι απέκτησαν και ανακοινωτικό χαρακτήρα. Πάνω τους τοποθετούνται εδώ και χρόνια τα κηδειόσημα. Η είσοδος στην ζωή γίνεται ως γεγονός χαράς ανάμεσα στους βασικούς συγγενείς και φίλους. Άντε στην καλύτερη περίπτωση αν ανήκεις σε κάποια μεσοαστική οικογένεια κάποιος θείος ή θεία, περισσότερο για να πιστοποιήσει την δική του παρουσία, να βάλει μια συγχαρητήρια αναφορά στην τοπική εφημερίδα.

Η έξοδος από την ζωή γίνεται μια σταυρωμένη ανακοίνωση με διπλόκαρφα πάνω στις κολόνες της ΔΕΗ. Η πλήρης απουσία ηλεκτρικής δραστηριότητας στο σώμα σου ανακοινώνεται στις ηλεκτροφόρες κολόνες. Στις κολόνες της ΔΕΗ ανακοινώνεται η αδυναμία σου να ανακοινώνεις την παρουσία σου. Τα κηδειόσημα εξελίχθηκαν έγιναν και έγχρωμα πλέον και έχουν και την δυνατότητα για να παρουσιάζουν και μια  μικρή φωτογραφία του εκλιπόντα. Κάποτε μόνο το άκουσμα του ονόματος πιστοποιούσε το πρόσωπο, στην εποχή του άκρατου οπτικού πολιτισμού, στην εποχή του φέισμπουκ (facebook) απαιτείται και μια εικονική αναπαράσταση, μόνο που η ανακοίνωση του θανάτου σου δεν είναι καθόλου εικονική. Ακόμα και σήμερα μπροστά σε τέτοιες ανακοινώσεις παρατηρείς πληθώρα ανθρώπινων συμπεριφορών. Ξάφνιασμα, αιφνίδια θλίψη, βούρκωμα, σταυροκόπημα, πρόσωπα να παγώνουν, δάκτυλα να πληκτρολογούν γρήγορα ένα νούμερο για να πιστοποιήσουν ή να ανακοινώσουν το δυσάρεστο, απορία αν δεν ξέρουν τον νεκρό. Όμως  όταν καταλάβουν ή αναγνώσουν γιατί πρόκειται απομακρύνονται γρήγορα από την μακάβρια κολόνα και αναζητούν κάτι σταθερό στα χέρια τους, μια γυναικεία τσάντα, ένα κομπολόι , τα κλειδιά, κάτι τέλος πάντων που δια της πιέσως να πιστοποιεί ότι είσαι ακόμα ζωντανός, ένας ανταποκρινόμενος παλμός σε ενημερώνει ότι  κυκλοφορεί ακόμα αίμα στις φλέβες σου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ανακοινώσεις καλλιτεχνών. Σε μέγεθος είναι τουλάχιστον τέσσερα χαρτιά άλφα τέσσερα.

-Στην πίστα απόψε ο τάδε ή η τάδε φίρμα.

Συνήθως πρόκειται για καλλιτέχνη του παρελθόντος και αυτό το ενισχύει και η εικόνα του στην ανακοίνωση -αφίσα η οποία έχει μουμιοποιητικές δυνατότητες και παρουσιάζουν την εικόνα της φίρμας μερικές δεκαετίες πίσω. Τώρα αν βρεθείς θαμώνας στο κέντρο που θα άδει η φίρμα, κάτι η αλκοολική όραση , κάτι η υπερυψωμένη απόσταση από την πίστα, η υπενθύμιση «μούμια» στην κολόνα σίγουρα την παλιά ένδοξη εικόνα θα σου φέρουν στο νου.

Επίσης ενδιαφέρον είχαν και οι επί κολόνας ανακοινώσεις των πολιτικών. Κάπου στο βάθος του υποσυνείδητου τους και αυτοί έχουν κρυμμένες  φαραωνικές εικόνες- επιθυμίες . Αυτό εκφράζεται από την μια με την μουμιοποίησης της εικόνας τους, πολύ χειρότερα τα πράγματα εδώ από τις αρτίστες της πίστας. Σε αυτή την εικόνα σε συνδυασμό με την απουσία του αλκοόλ και υψηλής δονούμενης της πίστας  φροντίζουνε να μην έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση υπολανθάνει και ένα κρυφό σχέδιο σωτηρίας, όταν ο εθνοπατέρας βαδίζει  ανάμεσα στο πλήθος, δεν θα γίνεται άμεσα αναγνωρίσιμος. Γιατί άλλος αυτός της κολόνας που έδωσε τις ψηφοθηρικές υποσχέσεις  και άλλος αυτός που βαδίζει «τυφλός» και «εξόριστος» από την δόξα της Βουλής. Και τι νόημα έχει η επίθεση εναντίον του, ένας τραγικός ήρωας που βαδίζει στο τέλος του, γνωστή η τραγωδία από αρχαιοτάτων χρόνων η τραγωδία του «ο Οιδίπους επί Κολων(ω)ας».

Στις ιστορικές κολόνες της ΔΕΗ γίνεται και η ανακοίνωση καλλιτεχνικών γεγονότων. Η διαφορά σε αυτές τις αφίσες είναι ότι είναι πολύ μεγαλύτερες σε μέγεθος από τις άλλες. Τουλάχιστον έχουν ένα οκταπλάσιο μέγεθος από τα κηδειόσημα και τετραπλάσιο από τις αφίσες πολιτικών. Για όσο καιρό παραμένουν στερεωμένες αποτελούν μια ευχάριστη οπτική παρέμβαση στην εικόνα της πόλης. Η ιδιαιτερότητα τους είναι ότι προφανώς λόγω μεγέθους δεν τις καρφώνουν πάνω στην κολώνα αλλά με δυο αφίσες αγκαλιάζουν τον ξύλινο κορμό σε όλη την περιφέρεια του. Για μεγάλα χρονικά διαστήματα χάνεται η συνέχεια του ψηλόλιγνου κορμού από τα μάτια των περαστικών. Το «αγκαλιαστό» θεατρικό γεγονός τους δίνει άλλες διαστάσεις.

Σιγά- σιγά από τους μεγάλους δρόμους της Πόλης χάνονται οι κολόνες, τα συρμάτινα κλαδιά τους, ο «κινέζος» με το καπέλο του και η κυκλική επιφάνεια των ανακοινώσεων. Τώρα στα χρόνια της κρίσης, οι γυάλινες επιφάνειες των κλειστών καταστημάτων έγιναν οι νέοι πίνακες ανακοινώσεων για τα γεγονότα της πόλης. Κηδειόσημα σε κλειστές τζαμαρίες δεν έχω δει, φτάνει φαίνεται η θλίψη του κλειστού καταστήματος. Όμως σε κάποια σημεία της πόλης υπάρχουν μεγάλες επιφάνειες ανακοινώσεων, Αλλά στην εποχή του διαδικτύου φαίνεται ότι θα σταματήσουν αυτού του τύπου οι ανακοινώσεις. Όλα θα γίνονται γνωστά μέσα από ατομική ηλεκτρονική ενημέρωση.

Στην εποχή της ηλεκτρονικής ενημέρωσης χάθηκε η κυρτή επιφάνεια της κολόνας η οποία σε συνδυασμό με το κοίλο του ματιού και την δημόσια θέα έδινε άλλες δυνατότητες επικοινωνίας. Άλλο ανα- κοινώνω  και άλλο ενημερώνω,

-«Μην καρτεράτε να λυγίσουμε» ακούστηκε το τραγούδι αντί για του κλασικού κουδουνίσματος στο κινητό τηλέφωνο. Ένα πουλί  τρόμαξε ,πετάχτηκε απότομα και ταλάντωσε το συρμάτινο κλαδί απέναντι του. Το όνομα στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου ανακοίνωσε τον καλούντα, άλλη μια επικοινωνιακή  έκπληξη που κατέστρεψε η τεχνολογία.

-Χριστός Ανέστη Άκη.

-Αληθώς. Βασίλη δεν έχω λάβει ακόμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο το άρθρο σου.

-Σε λίγη ώρα θα σου το στείλω.

-Γράφεις να κλείσω;

-Όχι κοιτάζω την κολόνα έξω από την εξώπορτα του σπιτιού μου…..

Το πουλί επέστρεψε πάνω στο συρμάτινο κλαδί……