ΚοινωνίαΑρχείο

Δεν τους έφθανε η αγωνία τους, έχουν και τους καβγάδες…

Δεν άρεσε όπως αναμενόταν στο ΠΑΜΕ η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΑΣΑ – ΡΕΑ η οποία στρεφόταν εναντίον του και καλούσε τον κόσμο να απέχει από κάθε εκδήλωση που, όπως σημείωναν, “γίνεται «για εμάς», χωρίς εμάς”.

Στην απάντησή του το ΠΑΜΕ αναφέρει:
Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία(!) ακόμα και για τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, η ανακοίνωση της 4μελούς πλειοψηφίας του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΑΣΑ – ΡΕΑ και όχι του Σωματείου Εργαζομένων όπως σκοπίμως γράφηκε, να ζητούν από τον κόσμο να μη συμμετέχει σε εκδήλωση αλληλεγγύης.

Αντί να εγκαλούν το Π.Α.ΜΕ. θα πρέπει να απαντήσουν γιατί δεν  έκαναν τίποτα για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Να απαντήσουν γιατί:
Δεν απαίτησαν την ισότιμη μεταχείριση όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα από την εργασιακή σχέση;

Τί θέση έχουν για την εκδικητική συμπεριφορά της εργοδοσίας, απέναντι σε εργαζομένους και εργαζόμενες που τους επιβλήθηκε εκ περιτροπής εργασία δύο ή και πέντε ημέρες το μήνα;

Τι  προσπάθεια έκαναν και κάνουν για τη διεκδίκηση μέτρων στήριξης των εργαζομένων για όσο διάστημα χρειαστεί έως την πλήρη επαναλειτουργία του εργοστασίου;

Γιατί δεν εξαντλούν μέσα  από συλλογικές διαδικασίες κάθε κινηματικό και θεσμικό μέσο για τα παραπάνω;

Γιατί υπονόμευσαν τη μαζικήπαρουσία των εργαζομένων στην τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας όπως είχε συζητηθεί στη Γενική Συνέλευση;

Γιατί δεν ενημερώνουν σε τακτά διαστήματα με Γ.Σ., για την κατάσταση που υπάρχει και επικρατεί και συλλογικά να αποφασίζεται κάθε ενέργεια που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων;

Μιλούν για διάσπαση αυτοί που συνειδητά την προωθούν, στηρίζοντας με λύσσα τις αποφάσεις της Διοίκησης τη ΕΑΣ, που στοχεύουν στη δημιουργία σύγχυσης, ιντρίγκων και αντιπαλοτήτων μεταξύ των εργαζομένων.

Η ενότητα της εργατικής τάξης σφυρηλατείται στους δρόμους του αγώνα διεκδικώντας και υπερασπίζοντας χωρίς εκπτώσεις τα δικαιώματα των εργαζομένων και όχι στα γραφεία και τα σαλόνια των εργοδοτών.

Έχουν περίσσιο θράσος όταν μιλούν για αγώνες,γιατί αγώνας σημαίνει:

  • Να παλεύεις κάθε μέρα για τα συμφέροντα των εργαζομένων,να συγκρούεσαι με την εργοδοσία σε χώρους δουλειάς που προσπαθεί να επιβάλλει εργασιακό μεσαίωνα.
  • Καθημερινά να υπερασπίζεσαι,να προβάλεις και να διεκδικείς από κάθε αρμόδιο (εργοδότη, Κράτος, ΤοπικέςΑρχές) τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των συναδέλφων σου, συνολικά της εργατικής τάξης.
  • Να αγωνίζεσαι συνεχώς για την ενότητα των εργαζομένων σε κάθε χώροδουλειάς, σε κάθε κλάδο. Να προσπαθείς για την ενότητα διαφορετικών κλάδων, για την κοινή δράση αφού κοινός είναι ο αντίπαλος και η αντεργατική επίθεση αφορά όλους.
  • Να προσπαθείς ακούραστα για να σπάσεις τους τεχνητούς διαχωρισμούςμεταξύ των εργαζομένων, που χρόνια τώρα καλλιεργούνται, για να μην υπάρχειενιαία και δυναμική απάντηση.
  • Να είσαι διπλα στους άνεργους, να παλεύεις στο πλευρό τους, να πρωτοστατείς στο αγώνα για την διεκδίκηση αιτημάτων που θα απαλύνουν τις οδυνηρές συνέπειες της ανεργίας.
  • Να υπερασπίζεσαι και να διεκδικείς οργανωμένα το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους χωρίς καμιά εξαίρεση. Είναιδικαίωμα κάθε ανθρώπου να εργάζεται και υποχρέωση κάθε κοινωνίας να έχει θέσεις εργασίας για όλα τα μέλη της.
  • Να εκφράζεις έμπρακτα και με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη σου στους εργαζομένους που βρίσκονται στο στόχαστρο και βιώνουν την επιθετικότητα της εργοδοσίας. Να οργανώνεις κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, εκδηλώσεις συμπαράστασης.
  • Να προστατεύεις τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που αντιμετωπίζουν την εκδικητικότητα της εργοδοσίας και να απαιτείς δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση στη βάση των συμφερόντωντων εργαζομένων και όχι της εργοδοσίας.
  • Να στερείσαι και να δίνεις από το υστέρημά σου, ενισχύοντας πρωτοβουλίες αλληλεγγύης όπως συλλογή τροφίμων, δωρεάν Λαϊκά Φροντιστήρια, για να μην μείνει κανένα παιδί έξω από την εμπορευματοποιημένη Παιδεία, εκδηλώσεις ψυχαγωγίας (π.χ. παιδικέςγιορτές, θεατρικέςπαραστάσεις κτλ) για τα παιδιά των ανέργων και όχι μόνο.
  • Να αναδεικνύεις τις αιτίες που προκαλούν τα τεράστια και ασφυκτικά προβλήματα των εργαζομένων και να οργανώνεις την πάλη ενάντια στη μήτρα που τα γεννά.

 
Με όλα τα παραπάνω, την πάλη και τους αγώνες που σφυρηλατούν την ενότητα των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, φυσικά και στην ΕΑΣΑ – ΡΕΑ, καμιά σχέση δεν είχε και δεν έχει η 4μελής πλειοψηφία του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων.

Η μόνη αγωνία τους είναι η εξυπηρέτηση των μικροσυμφερόντων τους.

Όσο αφορά το πλαίσιο των διεκδικήσεων που αποφάσισε η Γ.Σ. και μας καλούν να σεβαστούμε, απλά παραθέτουμε παρακάτω το αίτημα για την τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας.