Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποχαιρετά τον ηγέτη της Κουβανέζικης Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο που έφυγε από τη ζωή στις 25.11.2016 σε ηλικία 90 ετών. Ο Φ. Κάστρο, ο σύντροφος του Τσε Γκεβάρα, του Καμίλο Σιενφουέγος και των «Μπαρμπούδος», των αποφασισμένων επαναστατών που ξεκίνησαν με το μικρό πλοίο «Γκράνμα» την Επανάσταση ενάντια σε κάθε πρόβλεψη αποτυχίας και τελικά νίκησαν, είναι παγκόσμιας εμβέλειας παράδειγμα για τους εργαζόμενους και τους λαούς όλης της Γης που στενάζουν κάτω από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ο Φ. Κάστρο και οι σύντροφοι έδειξαν πραγματικά ότι το σχέδιο δράσης και η πίστη στο σκοπό μπορούν να κατανικήσουν τα εμπόδια και τους δύσκολους συσχετισμούς, ότι η αποφασιστικότητα και η επαναστατική στρατηγική δημιουργούν τους όρους, τις προϋποθέσεις, τις ώριμες συνθήκες για τα επαναστατικά άλματα προς την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, τον σκοταδισμό και τη μίζερη ζωή. Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη του Φ. Κάστρο η ασυμβίβαστη πάλη του λαού και του ΚΚ της Κούβας για το σοσιαλισμό, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με την εξουσία στους εργαζόμενους και το λαό, χωρίς ο στόχος αυτός να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα στις δύσκολες συνθήκες που γεννούσε η επιβουλή του ιμπεριαλισμού από την πρώτη στιγμή της νίκης του Κουβανέζικης Επανάστασης, αλλά και οι αρνητικοί συσχετισμοί που έφερε η κατάρρευση του “Υπαρκτού Σοσιαλισμού” και το ασφυκτικό εμπάγκο δεκαετιών από τις ΗΠΑ. Ένα εμπάργκο, που παρά τα τεράστια προβλήματα που προκάλεσε, δεν απέτρεψε την Κούβα από το να δημιουργήσει ένα από τα πιο ανεπτυγμένα συστήματα δημόσιας υγείας και παιδείας παγκοσμίως.
Ο Φ. Κάστρο θα θυμίζει επίσης ότι την πολύμορφη διεθνιστική αλληλεγγύη που έδειξε η Κούβα σε λαούς που αγωνίζονται ενάντια στη φτώχεια, την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση, βοηθώντας με μαχητές, αλλά και με γιατρούς, στην Αγκόλα, τη Βενεζουέλα, σε πολλές άλλες χώρες.
Η Κουβανέζικη Επανάσταση και οι μαχητές της στάθηκαν πάντα πηγή έμπνευσης για το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα, που έχει και αυτό τη δική του συμβολή στη διεθνιστική βοήθεια και αλληλεγγύη στο Νησί της Επανάστασης, ειδικά στα δύσκολα χρόνια της «ειδικής περιόδου» μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Η Ιστορία και το εργατικό κίνημα κάνοντας τον απολογισμό της συμβολής του Φ. Κάστρο, θα κρίνει τη ζωή ενός επαναστάτη μέχρι το τέλος, ενός αντάρτη που είναι φωτεινό παράδειγμα των καταπιεσμένων, ενός κομμουνιστή που «έντυσε τα λόγια με πράξεις».