Λυγουριάτικο καρναβάλι

Το αποκριάτικο καρναβάλι στο Λυγουριό
είναι ένα έθιμο παλιό και παραδοσιακό
 
Η Καθαροδευτέρα άρχιζε πρωί –πρωί  με μπόλικη αντάρα
χτυπήματα του τενεκέ και περιφορά με τη «ξυλογαϊδάρα».
Μέσα στου χωρατού και του άφθονου κρασιού τη ζάλη,
πολλά τραγούδια σκωπτικά κι ανάλογη κραιπάλη.
 
Το καρναβάλι της Δευτέρας το χαίρονταν οι άνδρες ειδικά
ενώ οι γυναίκες μέχρι την πόρτα … για να κεράσουν τα κρασιά.
Οι γριές με όσα άκουγαν τράβαγαν τα λιγοστά μαλλιά τους
και τα παιδιά τσιρίζοντας χοροπήδαγαν από τη χαρά τους.
 
‘Ολοι οι μασκαράδες:
Φορώντας κουρέλια και τη γερτή τραγιάσκα τους
έβαφαν, ο ένας με τον άλλο, τη μεθυσμένη φάτσα τους.
Η μουτζούρα μπόλικη από φούρνους, τσουκάλια και τηγάνια
ενώ  κρέμαγαν στο σβέρκο τους σειρές τα χάλκινα  τροκάνια
 
Οι φούρνοι των σπιτιών προμήθευαν την άφθονη τη στάχτη
που ο καθένας στον άλλον έριχνε με πείσμα και με άχτι,
σύννεφο πραγματικό ανέβαζαν στον ουρανό οι σταχτομαχίες,
κι από παντού ακούγονταν, πειράγματα και κουδουνοκρουσίες.
 
Μόνιμες συμμετοχές:
Μιχάλης «Μπογατσάς», ο ποιητής της πλάκας
Χρήστος, ο μέγας φαφλατάς ή ο «Ζουναράκιας»
τρίτος και χειρότερος, Μήτσος ο «Χαντακωμένος»
Μ΄αυτούς τους τρεις χαιρότανε το Λυγουριό
κι ο κάθε πικραμένος.
 
Φτιάχνανε στιχάκια διαλεχτά και πετυχημένα
είχανε να πουν πολλά και τσουχτερά για τον καθένα
πείραζαν με το λόγο τους όλους τους σπουδαίους,
τους προύχοντες, τους τσιγκούνηδες και τους νοικοκυραίους.
 
Ας είναι καλά εκεί που βρίσκονται
-και οι τρεις- που από ψηλά κοιτάνε
του πολιτιστικού «ΚΑΒΒΑΔΙΑ» τα παιδιά,
που όσα εκείνοι άρχισαν, με κέφι τα «κρατάνε»…
 
Μια χρονιά μονάχα χάσαμε το Καρναβάλι αυτό
΄Ηταν ακριβώς το «Χίλια Εννιακόσια Εξήντα Οκτώ»
………………………………………………………………………………..
Αυτή όμως είναι μια θλιβερή ιστορία
που θα την αποτυπώσουμε σε άλλη ευκαιρία.
 
Λυγουριό ,Φεβρουάριος 2017