Πρόκειται για τοπικό μύθο, που πήρε τεράστιες διαστάσεις και αναστάτωσε την κοινωνία του Σοφικού Κορινθίας το 1848.
Τρεις άντρες ξεκίνησαν την πορεία τους προς τον Κόρφο. Μόλις έφτασαν στον προορισμό τους μέθυσαν. Παρά την επιβαρυμένη κατάστασή τους, επιβιβάστηκαν σε βάρκα και για κακή τους τύχη έπεσαν σε δυνατή καταιγίδα με αποτέλεσμα να πνιγούν και οι τρεις. Μόλις έγινε γνωστός ο θάνατος τους, οι οικογένειες θέλησαν να κηδέψουν τους νεκρούς τους. Οι κάτοικοι του Σοφικού όμως, δεν τους το επέτρεψαν επειδή ο μύθος έλεγε ότι όσοι πνιγούν, πρέπει να πεταχτούν στη θάλασσα και όχι να θαφτούν στη γη, επειδή θα κουβαλούσαν βαριά κατάρα, που θα τους μετέτρεπε σε βρυκόλακες.
Οι συγγενείς, παρέλαβαν τις σορούς αλλά όχι με σκοπό να τις πετάξουν στο νερό. Τις μετέφεραν στο κοντινό ερημικό νησάκι Σιδερώνα.
Μήνες αργότερα, το έμαθαν οι κάτοικοι, που ξεσηκώθηκαν και απαίτησαν να απομακρυνθούν. Οι συγγενείς, έκαναν την εκταφή αλλά τους έθαψαν σε πιο απομακρυσμένη τοποθεσία. Στο μεταξύ, στο Σοφικό άρχισαν να πυκνώνουν οι καταγγελίες για περίεργες επιδρομές – που κάποιοι υποστήριζαν ότι ήταν από βρυκόλακες.
Ειδικά όταν έμαθαν ότι οι σοροί θάφτηκαν και πάλι στη γη, απέδωσαν εξολοκλήρου το κακό που τους βρήκε στην κατάρα που κυνηγούσε τους τρεις άνδρες.
Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια, ώστε να γίνει κατανοητό ότι επρόκειτο για μύθο, που δεν στηριζόταν παρά μόνο σε λόγια και εικασίες.
Οι αστυνομικές αρχές είχαν επιστρατεύσει μέχρι και την Ιερά Σύνοδο, που έστειλε τον αρχιεπίσκοπο Αιγίνης για εξορκισμό και αγιασμό. Υπάρχει στα γενικά αρχεία του κράτους η σχετική αναφορά του αρχιμανδρίτη Ζαχαρία Μαθά προς την Ιερά Σύνοδο με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1848.
Το βίντεο drone της Up Drones Team αποκαλύπτει το σημείο όπου θάφτηκαν οι τρεις άνδρες. Το νησάκι Σιδερώνα, με την απίστευτη φυσική ομορφιά μετονομάστηκε σε «νησί των βρυκολάκων»:
