Τα… αυγά βάφτηκαν, τα πασχαλινά δώρα πάρθηκαν και έμεινε ο οβελίας, ο πρωταγωνιστής του πασχαλινού τραπεζιού.
Ένα έθιμο με πολύ βαθιές ρίζες. Σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση, ο αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον “αμνό του Θεού” που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου. Το αρνί έχει συνδεθεί και με τους αγώνες του έθνους κατά του Οθωμανικού ζυγού και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας έλαβε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συμβόλιζαν την Ανάσταση του ελληνικού έθνους.
Το σούβλισμα του οβελία, όπως λένε πηγές, είναι ένα έθιμο που έχει ρίζες στις παραδόσεις των Εβραίων, οι οποίοι έβαφαν μάλιστα τα σπίτια τους με το αίμα του αρνιού, αναπαριστώντας τη νύχτα της εξόδου από την Αίγυπτο. Κατά άλλους, το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα έχεις τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες, 40 ημέρες μετά τον θάνατο των συγγενών τους, μαγείρευαν δίπλα από τον τάφο. Πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται μετά την ταφή και στο μνημόσυνο, συμμετέχει και ο ίδιος ο νεκρός. Έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν.
Όποιες και αν είναι οι ρίζες του εθίμου, το θέμα είναι ότι μέχρι και σήμερα η παράδοση τηρείται πιστά στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας την Κυριακή του Πάσχα.
