Οι προπολεμικές συγκοινωνίες στο Λυγουριό

Στον τόπο μας προπολεμικά στου «Τριάντα» τη δεκαετία
όλα ήταν δύσκολα στις μεταφορές και τη συγκοινωνία.
Οι πραμάτειες ταξίδευαν με καϊκια από τον Πειραιά
και στο λιμάνι τις ξεφόρτωναν, στην Επίδαυρο την Παλαιά.
 
Όσα εμπορεύματα προορίζονταν για το Λυγουριό
στην προκυμαία έμεναν προσμένοντας το κάθε αφεντικό.
Τους ειδοποιούσαν άμεσα και τηλεγραφικά
να έρθουν με ζώα για να κάνουν τη μεταφορά.
 
Ένα τηλεγράφημα είχε αποστολέα και συντάκτη
τον Τάσο τον έμπορα, τον γνωστό ως «Γουρλωμάτη» .
 
Αποδέκτες όρισε τον πατέρα του, το γερο-«Γαριβάλδη»,
που όταν διάβασε το τηλεγράφημα μπήκε στο σκοτάδι,
και τον μαστρο-Γιώργη το σιδερά, το «Γύφτο» το γνωστό,
που κάρβουνα περίμενε για το καμίνι του με το φυσερό.
 
Ο αποστολέας μάλλον ήθελε και να διασκεδάσει
χωρίς ποτέ την προσβολή των αποδεκτών να λογαριάσει.
Ανάλογη και η ευθύνη του διανομέα τηλεγραφητή,
που διέδωσε το κείμενο στην πιάτσα χωρίς να το σκεφτεί…
 
Τι έγραφε όμως του τηλεγραφήματος το κίτρινο χαρτί
που έγινε πρώτο «σούσουρο» σε ολόκληρη την περιοχή;
Διαβάστε με κάθε προσοχή τη λακωνική γραφή του,
τη δόλια πρόθεση στην κάθε λέξη και τη συλλαβή του:
 
«Πατέρα ζώον στείλε εις τον λιμένα Επιδαύρου εντός
πες και εις Γιώργη «Γύφτον» ζώον κι΄αυτός»…
 
Οι αποδέκτες, αν και λίγο έως πολύ ενοχλημένοι,
πήρανε δρόμο και φτάσανε στο λιμάνι καταϊδρωμένοι.
Φόρτωσαν τα εμπορεύματα στα ζώα τα μεταγωγικά
και ξέχασαν τα του τηλεγραφήματος τα προσβλητικά.
 
Στα καφενεία εκείνο το βράδυ αλλά και την επομένη
το τηλεγράφημα έφτασε «να δίνει και να παίρνει».
Κάποιοι –λίγοι όμως- σώφρονες, σοβαροί και λογικοί
τόνιζαν πως ο εν λόγω δρόμος πρέπει να ασφαλτοστρωθεί
και η κουραστική πεζοπορία σύντομα να καταργηθεί.
 
Πράγματι το αίτημα δεν έμεινε μόνο στα λόγια
αλλά έγινε με έργα από τον κοινοτάρχη Τόλια,
που επέβαλλε «προσωπική εργασία» και απαλλοτριώσεις 
ορίζοντας εργολάβους για διανοίξεις και επιστρώσεις.
 
Έτσι ο αμαξιτός δρόμος έφτασε μέχρι την παραλία
και η διέλευση των οχημάτων λύτρωσε την επαρχία.
 
Την ίδια εποχή χτίστηκε και η «μάντρα του Καμπόν»,
που μέχρι και σήμερα εισπράττει όλων μας τον θαυμασμόν.
Τότε φτιάχτηκε στο Γκρεμνό και η «γέφυρα του Μινωτή»,
που το «Πενήντα Πέντε» έγινε στο Πανελλήνιο γνωστή
όταν τουμπάρισε η κούρσα του σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή.