Σε κάποια άλλη χώρα με διαφορετική κουλτούρα και ήθη, η αποκάλυψη σκανδάλου οδηγεί σε χαρακίρι. Εκεί όμως την τιμή και την υπόληψη την έχουν πάνω απ’ όλα. Σε κάποιες άλλες χώρες σε ανάλογες καταστάσεις οι υπαίτιοι σκανδάλων, σπατάλης δημοσίου χρήματος και κακοδιαχείρισης παραιτούνται και πολλές φορές αντιμετωπίζουν τη δικαιοσύνη. Στην Ελλάδα μας, το λίκνο της δημοκρατίας, το πολύ-πολύ να καταψηφιστούν στις επόμενες εκλογές.
Η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος έχει δυο αιτίες. Την ανικανότητα και το δόλο. Επειδή ο δόλος μπορεί να αποδειχθεί μόνο μετά την τέλεση του εγκλήματος, το μόνο που μπορεί να υποστηρίξει χωρίς νομικές συνέπειες κάποιος σε περίπτωση επικείμενης κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος είναι την ανικανότητα αυτών που παίρνουν αποφάσεις.
Αν δεχτούμε το τελευταίο, τότε καλοπροαίρετα μπορούμε να δεχθούμε ότι η ανικανότητα μπορεί να οφείλεται και στην άγνοια. Επειδή λοιπόν την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος δεν πρέπει να την αναζητούμε μόνο σε κεντρικό επίπεδο (εξοπλισμοί, προμήθειες νοσοκομείων-φαρμάκων, μεγάλα έργα, δημόσιες συμβάσεις, αποκρατικοποιήσεις, κλπ) αλλά πρέπει να την ψάχνουμε και σε επίπεδο Περιφέρειας, Δήμου, Σχολικής Επιτροπής και ότι άλλο σχετικό, θα πρέπει να ασχολούμαστε ως πολίτες και με αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας. Ειδικά όταν από την κακοδιαχείριση αυτή θα επιβαρυνθούμε τουλάχιστον οικονομικά στην καθημερινή μας ζωή. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να φταίει μόνο ο πολιτικός που παίρνει τις αποφάσεις. Τη βασικότερη ευθύνη την έχει ο πολίτης που επιτρέπει να γίνεται κάτι τέτοιο.
Τα καλοκαίρια του 2007 και 2008 το Ναύπλιο, το Άργος και όλες οι περιοχές που εξυπηρετούνται από τις ΔΕΥΑ Άργους και Ναυπλίου αντιμετώπισαν μεγάλο πρόβλημα υδροδότησης, είτε λόγω διακοπών παροχής νερού, είτε λόγω ακαταλληλότητας του νερού του δικτύου. Το πρόβλημα εντοπίστηκε στη μειωμένη παροχή των πηγών Λέρνης, Αμυμώνης και solar (για πρώτη φορά στα χρονικά λειτουργίας των δύο ΔΕΥΑ) και την πρώτη χρονιά αντιμετωπίστηκε με περιοδικές διακοπές στην υδροδότηση, ενώ τη δεύτερη χρονιά με παροχέτευση στο δίκτυο νερού του Αναβάλου, το οποίο λόγω αυξημένης συγκέντρωσης χλωριόντων δεν θεωρείται κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Προβληματισμένοι οι ιθύνοντες με την κατάσταση, απευθύνθηκαν στην Περιφέρεια και στη Διεύθυνση Υδάτων Πελοποννήσου σκεπτόμενοι ως άμεση λύση στο πρόβλημα που προέκυψε την περιστασιακή ή μόνιμη χρήση του νερού του Αναβάλου. Τους ζητήθηκε τότε η εκπόνηση μιας μελέτης σκοπιμότητας της προτεινόμενης λύσης για να μπορεί να δικαιολογηθεί η συγκεκριμένη δαπάνη από την Περιφέρεια. Πράγματι η τότε ΤΕΔΚ Αργολίδας ανέθεσε με 50.000 € μια μελέτη σκοπιμότητας στο ΙΓΜΕ, η οποία μελέτη -ως εκ του θαύματος- κατέληγε ότι το σοβαρό πρόβλημα υδροδότησης μπορούσε να αντιμετωπιστεί με χρήση νερού του Αναβάλου μετά από κατάλληλη επεξεργασία (αφαλάτωση). Και μάλιστα αφού οι ποσότητες του Αναβάλου ήταν μεγάλες, μπορούσε να υδροδοτηθεί ολόκληρη η Αργολίδα. Βεβαίως η συγκεκριμένη μελέτη δεν έλεγε μόνο για την αφαλάτωση, αλλά ζητούσε και πράγματα για τις πηγές των Μύλων όπως την απομάκρυνση του νεκροταφείου, την δημιουργία αποχέτευσης στον οικισμό των Μύλων, την κατασκευή υπερχειλιστήρων στις πηγές για την μέτρηση σε πραγματικό χρόνο των παροχών των πηγών, τον περιορισμό των αντλήσεων ανάντη των πηγών (περιοχή Μύλων-Σκαφιδακίου-Κεφαλαρίου), πράγματα για τα οποία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε ή φρόντισε κανένας εκ των ‘’υπευθύνων’’.
Η παραδοθείσα τότε μελέτη σκοπιμότητας πήρε τον δρόμο της. Ως συνήθως για τα δημόσια έργα στην Ελλάδα η ωρίμανσή τους θέλει πολλά χρόνια (ανατέθηκαν-εκπονήθηκαν μελέτες, δεσμεύθηκαν κονδύλια, απεντάχθηκαν-επανεντάχθηκαν κονδύλια και ούτω καθ’ εξής). Και ερχόμαστε στο σήμερα όπου το έργο ‘μελετήθηκε’ και έφθασε στο τελικό στάδιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι μόνο σε αυτό το στάδιο της μελέτης ενός δημοσίου έργου μπορεί ο πολίτης να επέμβει και να εκφράσει τη γνώμη του, τις ενστάσεις του ή την αντίθεσή του.
Στην μελέτη λοιπόν Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων η οποία κόστισε στην Περιφέρεια περίπου 37.000 € χωρίς ΦΠΑ (συνολικά η μελέτη 320.000 € χωρίς ΦΠΑ) περιγράφεται ότι:
1. Με τα σχεδιαζόμενα έργα θα καλυφθεί όλος ο νομός Αργολίδας αλλά και ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας.
2. Το νερό των πηγών των Μύλων θα αντικατασταθεί από το νερό του Αναβάλλου το οποίο μετά από επεξεργασία αφαλάτωσης θα τροφοδοτεί τα δίκτυα.
3. Το ετήσιο κόστος λειτουργίας μόνο για την επεξεργασία του νερού ώστε να μπορεί να διατεθεί στο δίκτυο ανέρχεται σε 2.201.392 €.
4. Για το κόστος των εγκαταστάσεων έχουν προϋπολογιστεί 9.985.000 € χωρίς ΦΠΑ.
Με λίγα λόγια η Περιφέρεια Πελοποννήσου, η ΤΕΔΚ Αργολίδας κλπ (γενικά το δημόσιο) έχει ξοδέψει κοντά μισό εκατομμύριο ευρώ σε μελέτες, για ένα έργο που θα κοστίσει άλλα 12,5 εκατομμύρια ως εγκαταστάσεις και πάνω από 2,2 εκατομμύρια κάθε χρόνο ως πρόσθετο κόστος για τους τελικούς καταναλωτές (πολίτες της Αργολίδας και της Βόρειας Κυνουρίας) για να αφαλατώνουμε το νερό του Αναβάλου και να αφήνουμε το νερό των πηγών των Μύλων να πηγαίνει στην θάλασσα. Φυσικά η όποια πρεμούρα έχουν καταδείξει οι αρμόδιοι να προχωρήσει το έργο, οφείλεται στο άγχος τους ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες και να δοθεί λύση στο ‘μεγάλο πρόβλημα υδροδότησης’ της Αργολίδας!!!!!. Και μάλλον αυτό οφείλεται στην … άγνοια.
Άγνοια γιατί αγνοούν ότι το πρόβλημα του 2007-2008 δεν έχει εμφανιστεί ξανά.
Άγνοια γιατί αγνοούν τα δεδομένα που δείχνουν πως την περίοδο εκείνη οι βροχοπτώσεις στην περιοχή τροφοδοσίας των πηγών (Τρίπολη) κατά την υγρή περίοδο του έτους ήταν για δύο συνεχόμενα χρόνια πολύ κάτω από την μέση ετήσιας βροχόπτωση δηλ. στο 47% την χρονιά 2006-2007 και στο 84% την χρονιά 2007-2008 (πράγμα εξαιρετικά σπάνιο και ακραίο).
Άγνοια γιατί αγνοούν επιστημονικές εργασίες που λένε ότι δεν χρειάζεται να επεξεργάζεσαι το νερό του Αναβάλου για να το βάζεις στο υδρευτικό δίκτυο (πρόσθετο κόστος για τους πολίτες) αλλά αρκεί με το νερό του Αναβάλου να ποτίζεις την περιοχή Μύλων-Σκαφιδακίου-Κεφαλαρίου που σήμερα δεν παίρνει νερό από τον Ανάβαλο και να περιορίσεις τις γεωτρήσεις που εξαντλούν τις πηγές των Μύλων (απλή-ορθολογική διαχείριση υδάτινων πόρων).
Άγνοια γιατί αγνοούν ότι ακόμα και βάσει νομοθεσίας οι ΔΕΥΑ μπορούν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης να παρέχουν νερό ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση για περιορισμένο χρονικό διάστημα και κατόπιν ενημέρωσης του κοινού.
Άγνοια γιατί καμία ΔΕΥΑ στην περιοχή δεν απασχολεί το κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό που θα παρακολουθεί τα υδατικά αποθέματα που χρησιμοποιούν οι ΔΕΥΑ για την εξυπηρέτηση του κοινού με αποτέλεσμα ότι γίνεται να γίνεται ‘’στο πόδι’’.
Βεβαίως η άγνοια δεν αφορά μόνο τους ‘’υπεύθυνους’’. Αφορά κατά κύριο λόγο τους πολίτες της Αργολίδας. Οι οποίοι όμως οφείλουν να ενημερωθούν. Και να σταματήσουν τα όποια παράλογα πράγματα εν τη γένεση τους. Μετά θα είναι αργά. Γιατί θα πληρώνουν από την τσέπη τους την άγνοιά-αδιαφορία τους.
Ελπίζω στο επόμενο περιφερειακό συμβούλιο που θα γίνει στην Τρίπολη για το θέμα οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι να μην ψηφίσουν εν αγνοία. Ελπίζω στο επόμενο περιφερειακό συμβούλιο να υπάρχει παρουσία χιλιάδων Αργολιδέων που να δηλώνουν απλά ότι δεν προτίθενται να πληρώνουν κάθε χρόνο 2 εκ. ευρώ γιατί κάποιοι δεν θέλουν να εφαρμόσουν το απλό και ορθολογικό αλλά στην καλύτερη περίπτωση θέλουν να δείξουν ότι κάνουν έργο.
Στο συγκεκριμένο θέμα πρέπει να πάρουν άμεσα θέση και οι Δήμαρχοι καθώς το όλο έργο θα λειτουργεί από τις ΔΕΥΑ της περιοχής τους και το όλο κόστος αφορά τους πολίτες τους.
Πάνος Ντόντος