Μια ιδέα, μια πρώτη εκδήλωση και ένας μεγάλος στόχος: Η Ευρώπη να μάθει να τρώει ελληνικά φαγητά, κάτι που θα αποτελέσει το μέσο της προώθησης των ελληνικών προϊόντων και της αύξησης των εξαγωγών.
Η ελληνική γαστρονομία συνυφασμένη με τον ελληνικό πολιτισμό βρήκε τη δίοδο να μπει στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Η εκδήλωση «Η Ελλάδα στο πιάτο σας» που έγινε με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου στο εστιατόριο των ευρωβουλευτών γνώρισε εξαιρετικά μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία, αφού οι πρωτότυπες γεύσεις ήταν μια γευστική πρόκληση και απόλαυση για όσους βρέθηκαν εκεί.
Αρκεί όμως ένα event για να πετύχει τον στόχο; Και ποια είναι τα προβλήματα για να φτάσουν στην αγορά του εξωτερικού άγνωστα αλλά γευστικά ελληνικά προϊόντα, ώστε να καταλήξουν στο τραπέζι του ευρωπαίου καταναλωτή;
Ο Ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου και οι σεφ Μάνος Μακρυγιαννάκης και Γρηγόρης Χέλμης εξηγούν στον Άκη Γκάτζιο που παραβρέθηκε στην εκδήλωση στις Βρυξέλλες, πώς μπορεί να γίνει συνήθεια των ευρωπαίων η ελληνική κουζίνα:
Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; Ο Στέλιος Κούλογλου απαντά:
-«Προσπαθώ να προωθήσω την Ελληνική κουλτούρα, τον ελληνικό πολιτισμό, σημαντικό μέρος του οποίου είναι η γαστρονομία μας. Ο σεφ Μάνος Μακρυγιαννάκης μου πρότεινε αυτή την ιδέα, να την υλοποιήσουμε μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και δέχθηκα αμέσως».
Η προσπάθεια και η προετοιμασία χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο όπως εξηγεί ο head chef της εκδήλωσης Μάνος Μακρυγιαννάκης, ο οποίος οραματίζεται μάλιστα την επόμενη χρονιά τη διοργάνωση ενός ελληνικού γαστρονομικού φεστιβάλ στις Βρυξέλλες:
-«Συνεργάστηκα πρώτα απ΄ όλα με τον Στέλιο Κούλογλου και με τρεις καλούς φίλους. Το Γρηγόρη Χέλμη από το Με Ζεν σε Βόλο και Λάρισα, το Μιχάλη Χάσικο από το Upano στο Ρέθυμνο και την Αντιγόνη Παπαβασιλείου από το Φίλεμα στις Βρυξέλλες. Γιατί μόνο μαζί και με συνεργασίες μπορούμε να πετύχουμε κάτι πολύ σωστό.
Είμαι πάντα υπέρ της συνεχούς γνώσης, της αναζήτησης, είμαι πάντα υπέρ της εκπαίδευσης. Είμαστε στο κέντρο της Ευρώπης. Αυτή τη στιγμή εκπαιδεύουμε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στη δική μας κουλτούρα, που είναι ο τραχανάς, η φάβα, ο ταραμάς και οι πίτες».
ΕΡ. Υπάρχουν προβλήματα για να φτάσουν αυτά τα προϊόντα στις Βρυξέλλες;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: “Προβλήματα συνεχώς αντιμετωπίζουμε. Το θέμα είναι ότι και πάλι με τις συνεργασίες, λύνουμε αυτά τα προβλήματα. Το μεγάλο πρόβλημα εδώ δεν είναι για παράδειγμα πώς θα βρούμε τη φάβα. Είναι να βρούμε τί θα συνοδεύσει τη φάβα. Μια καινούργια μαρμελάδα φραγκόσυκο για παράδειγμα, ένα ωραίο λουκάνικο. Αυτά είναι πρόβλημα”.
Μπορεί ο έλληνας παραγωγός να στείλει εύκολα τα προϊόντα του για να φτάσουν σε εσάς εδώ στις Βρυξέλλες και αλλού στο εξωτερικό; Απαντά ο Μάνος Μακρυγιαννάκης:
-«Όχι δεν μπορεί, γιατί εμείς που είμαστε στο εξωτερικό δεν τα γνωρίζουμε. Και όταν δεν υπάρχει γνώση του προϊόντος, δεν υπάρχει και κατανάλωση.
Τα προβλήματα για να φτάσουν τα ελληνικά προϊόντα στις Βρυξέλλες περιγράφει με τη δική του ματιά και ο άλλος σεφ Γρηγόρης Χέλμης:
-«Τα προβλήματα ξεκίνησαν για εμάς από τη στιγμή που ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τα προϊόντα για να τα φέρουμε εδώ. Το κακό είναι ότι στοιχίζουν εξαιρετικά ακριβά να ταξιδέψουν από την Ελλάδα μέχρι εδώ. Σίγουρα αν ανοίξει η αγορά των Βρυξελλών και της κάθε ευρωπαϊκής πόλης στην κατανάλωση αυτών των προϊόντων, σίγουρα θα φθηνύνει αρκετά και θα μπορούν να έρχονται πιο απρόσκοπτα. Θεωρώ ότι αυτό που γίνεται σήμερα είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Αν αρχίσουν να έχουν παραγγελίες φάβας οι εδώ προμηθευτές, σίγουρα θα φέρουν και θα έχουν και στοκ στις αποθήκες τους και θα φτάνει σε μία τιμή πολύ καλύτερη».
Πώς μπορούν όμως να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα; Ο Στέλιος Κούλογλου είναι κάθετος: «Μπορούν να λυθούν με τη μέθοδο της συνεργασίας».
Τονίζει χαρακτηριστικά:
-«Νομίζω ότι μπορούν να λυθούν με τη μέθοδο της συνεργασίας. Οι εξαγωγές πρέπει με τα κατάλληλα εργαλεία να ενισχυθούν. Αλλά επειδή ποτέ οι χώρες και ιδιαίτερα η δική μας δεν διακρινόταν για τη βοήθεια του κράτους προς τις επιχειρήσεις θα πρέπει και εμείς από μόνοι μας να προσπαθήσουμε να βρούμε άλλους τρόπους χρησιμοποιώντας τα προτερήματα του Έλληνα: Την εξυπνάδα του, την εργατικότητά του, όλα αυτά δηλαδή που μας κάνουν και διακρινόμαστε σε σχέση με άλλους λαούς.
Πρέπει να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας. Παίζουμε σαν ένα παιγνίδι μπάσκετ. Και όπως έλεγε ο Γιαννάκης, όταν βάζεις το καλάθι μόνος σου είσαι μόνο εσύ ευχαριστημένος. Όταν δίνεις πάσα και το βάζει ο άλλος, είναι δύο ευχαριστημένοι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕΑΚΟΜΑ: