Τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προστασία του πόσιμου νερού από τη ρύπανση και τη σπατάλη ζήτησε με γραπτή του ερώτηση ο Κώστας Χρυσόγονος, επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη αποτροπής της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και εξαίρεσής τους από εμπορικές συμφωνίες.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Κατά τη νομοθεσία της ΕΕ το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει της κατάλληλης μεταχείρισης.
Παρά ταύτα, θεσμοί της ΕΕ μέσω της Τρόικα φαίνεται ότι απαιτούν από κράτη-μέλη, όπως η Ελλάδα, την ιδιωτικοποίηση του νερού. Συγχρόνως, το 40% των ποταμών και των παράκτιων υδάτων στην ΕΕ πλήττονται από τη διάχυτη ρύπανση που προκαλεί η γεωργία, ενώ το 20-25% αυτών έχουν ρυπανθεί από σημειακές πηγές όπως βιομηχανικές δομές, αποχετευτικά δίκτυα και δίκτυα διαχείρισης λυμάτων.
Παράλληλα, δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς η αλόγιστη σπατάλη υδάτινων πόρων. Η απώλεια νερού μόνο από διαρροές στις σωληνώσεις στην Ευρώπη ανέρχεται σε ποσοστά που κυμαίνονται από 10 έως 40%. Ειδικά η Ελλάδα, κυρίως λόγω εφαρμογής μη βιώσιμων μεθόδων άρδευσης είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη σε κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Πώς προτίθεται να προστατεύσει το πόσιμο νερό και την ασφαλή και φτηνή πρόσβαση σε αυτό σε όλους;
2) Εγγυάται ότι θα αποτραπεί η προώθηση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και η περαιτέρω απελευθέρωση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης;
3) Εγγυάται ότι θα εξαιρεθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης από εμπορικές συμφωνίες, όπως η CETA, η TTIP ή άλλες αντίστοιχες;