Ο Καλλικράτης υπήρξε η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα και αυτό αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση. Ακόμα και οι πιο δύσπιστοι, ακόμα και αυτοί που κάποτε πρόταξαν το ίδιον όφελος, έχουν αναγνωρίσει την αξία, την αποτελεσματικότητα και την αναπτυξιακή προοπτική του για τον τόπο και συλλήβδην προκρίνουν τη μετάβαση στην Περιφερειακή Διακυβέρνηση.
Αυτό είναι το πολιτικό όραμα του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη, το οποίο έχει ενστερνιστεί η Ένωση Περιφερειών και το οποίο προκρίνει η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εσωτερικών για την αναθεώρηση του Καλλικράτη.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης, της ενίσχυσης δηλαδή του ρόλου των Περιφερειών σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα, με δημόσια παρέμβασή της ομάδα χωρικών Αντιπεριφερειαρχών προτείνει την επιστροφή στο καθεστώς των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Πρόκειται σαφώς για φοβικές απόψεις, που εκφράζουν έναν ακραίο και οπισθοδρομικό συντηρητισμό, υπαγορευμένο από τη βούληση προστασίας ίδιων συμφερόντων και διαφύλαξης της «θέσης» τους ή καλύτερα της τοποθέτησής τους, εφόσον βέβαια ούτε έχουν εκλεγεί με σταυρό προτίμησης από τους πολίτες, ούτε έχουν προκύψει μέσα από συλλογικές διαδικασίες, αντίθετα έχουν διοριστεί επικεφαλής τοπικών ψηφοδελτίων.
Η αυτονομημένη τους στάση υποδηλώνει την αποσχιστική τους συμπεριφορά προς τον περιφερειακό θεσμό και τις περιφερειακές παρατάξεις που υπηρετούν, ο χαρακτήρας των οποίων είναι ξεκάθαρα πολιτικά υπερτοπικός.
Απ’ την άλλη πλευρά, υπερβαίνοντας την αρμοδιότητά τους, παραβιάζουν τη δημοκρατική λειτουργία του θεσμού της Περιφέρειας.
Η πρότασή τους για επιστροφή στο παλαιό και άκαιρο καθεστώς των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τη θέση τους, είναι πολιτικά ιδιοτελής και απαράδεκτη. Όλοι οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες γνωρίζουν, αφενός, τα προβλήματα που κληρονόμησαν οι αιρετές Περιφέρειες από τις νομαρχίες, αφετέρου, τις υπερτοπικές επιλογές που προσέφερε ο Καλλικράτης και έδωσε ολοκληρωμένες λύσεις και αναπτυξιακές προοπτικές στο σύνολο της επικράτειας της Περιφέρειάς τους.
Οι πολίτες έχουν απορρίψει αυτές τις μικροπολιτικές προσεγγίσεις και επιζητούν ρεαλιστικές λύσεις στα προβλήματά τους, που μόνο με ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση μπορούν να δοθούν. Ειδικά δε σε μια περίοδο κατά την οποία οι πολίτες έχουν αξιολογήσει την αυτοδιοίκηση ως το μόνο φορέα ικανό να δώσει ελπίδα και προσδοκία για την ανάπτυξη του τόπου.
Ελπίζω ότι η ΕΝΠΕ, η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός να αγνοήσουν την παρέμβαση αυτή που υπηρετεί παλαιοκομματικές πρακτικές και παθογένειες, τη στιγμή που η χώρα και ο θεσμός του Καλλικράτη επιτακτικά απαιτεί τολμηρές και ρηξικέλευθες αποφάσεις για να μετατραπεί η χώρα σε σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος.