Με αφορμή τη συναυλία του «Όλοι μαζί μπορούμε», έσμιξε όλη η χώρα στο Καλλιμάρμαρο, σε ένα κίνημα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς για τους πολίτες και τα παιδιά της χώρας μας που υποφέρουν, για την αξιοπρέπεια της πατρίδας.
Σπουδαίοι καλλιτέχνες, μουσικοί και τραγουδοποιοί μας έδειξαν για άλλη μια φορά έμπρακτα τον δρόμο της κοινωνικής αλληλεγγύης. Είμαστε κι εμείς εκεί, ανάμεσα στους 65.000 θεατές κι ήταν αδύνατον να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας. Αισθανόμουν επίσης ότι ανάμεσα σε όλο αυτό το πλήθος ήταν και οι Υδραίοι της Αθήνας και του Πειραιά και οι κατ’ επιλογήν Υδραίοι.
Με αφορμή, λοιπόν,τον Διονύση Σαββόπουλο και την Μαρία Φαραντούρη, βασικούς συντελεστές της συναυλίας στα πλαίσια του «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ», θυμόμαστε παλαιότερους αγώνες συμπαράστασης σε κινήματα ειρήνης, κοινωνικής δικαιοσύνης, τότε που δεν είχε κυκλώσει τη χώρα μας η θλίψη και η απελπισία. Ούτε τότε, βέβαια, ζούσαμε σε παράδεισο, αλλά μέσα από αυτές τις όμορφες, παρεΐστικες συναντήσεις μπορούσαμε να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε, να ονειρευτούμε.
Σήμερα, βιώνουμε προσωπική και ομαδική μοναξιά. Ένα εκατομμύριο περίπου ελληνόπουλα, επιστήμονες κυρίως, που τα σπούδασαν οι φορολογούμενοι πολίτες, λείπουν από τις οικογένειές τους. Όμως, δεν πρέπει να σταματήσουμε τον αγώνα για καλύτερες μέρες και σ’ αυτό καμιά φορά βοηθάνε οι καλές αναμνήσεις, που επιθυμώ, φίλες και φίλοι, να μοιραστώ μαζί σας.
Στο κέντρο ο Σεραφείμ Φυντανίδης, δεξιά του ο Διονύσης Σαββόπουλος, αριστερά του ο μοναδικός Κύρ, δίπλα από τον Σαββόπουλο η ταπεινότητά μου, ψέλνουμε τα κάλαντα αφού έχει ήδη μπεί ο νέος χρόνος. Πίσω διακρίνεται η γιατρός Μαρίνα Λαλιώτη δίπλα στον σύζυγό της Κώστα Λαλιώτη και η δημοσιογράφος Εύη Κυριακοπούλου.
Με αφορμή, λοιπόν, τους βασικούς συντελεστές της συναυλίας του «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ», τον Διονύση Σαββόπουλο και την Μαρία Φαραντούρη, θυμήθηκα κάποιες βραδιές από την παρέα, που δεν ήταν πάντα η ίδια ως προς τη σύνθεση, σε σπίτια και ταβερνάκια, αλλά και στο ιστορικό εστιατόριο, το ΙΝΤΕΑΛ, τόπο γευσιγνωσίας και καθημερινού πολιτισμού, όπου γινόταν παραδοσιακά το μεγάλο γλέντι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Συμμετείχαν ο Μάνος Χατζιδάκης, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Μίμης Πλέσας, η Λουκίλλα Καρρέρ, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Γιάννης Πάριος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Διαμαντής Πεπελάσης, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Κύρ (Γιάννης Κυριακόπουλος), η Εύη Κυριακοπούλου, ο Τηλέμαχος Χυτήρης, ο συλλέκτης Πιερίδης, ο Φρέντυ Γερμανός, ο Λάμπης Ταγματάρχης, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης, ο Μίνως Μάτσας, η Πόπη Μανιά με εμπνευστή και «αρχηγό» τον αείμνηστο διευθυντή της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, Σεραφείμ Φυντανίδη, με κιθαρωδό, τον συνθέτη και τραγουδιστή Σπύρο Βλασσόπουλο και με ψυχή κάθε τέτοιας βραδιάς τη σύντροφο της ζωής του, Μάρω Βλασσοπούλου.
Με τον συνθέτη, φιλόσοφο, ανθρωπιστή και δάσκαλό μας, Μίμη Πλέσσα,ο Μανόλης Τσακίρης σε ένα από τα υπέροχα βράδυα στο ΙΝΤΕΑΛ.
Σας θυμίζω για την ιστορία, ότι ο εξαίρετος φίλος και θαυμάσιος άνθρωπος, Σεραφείμ Φυντανίδης, που για μια εικοσαετία τουλάχιστον συμπαραστάθηκε με την εφημερίδα ΕΛΕΥΡΕΡΟΤΥΠΙΑ που διηύθυνε, στους αγώνες του Συλλόγου Οικολόγων Ύδρας, συνυπέγραψε μαζί με άλλες διακόσιες προσωπικότητες, λάτρεις του πρώτου νησιού σε ομορφιά στον κόσμο, το υπόμνημα του Συλλόγου για την επιστροφή της Ύδρας στην προστασία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Άλλοτε πάλι, συναντιόμασταν στο φιλόξενο σπίτι του Σπύρου και της Μάρως Βλασσοπούλου, ιδιοκτητών του ιστορικού ΙΝΤΕΑΛ.
Πολλές φορές, μας εύρισκε το ξημέρωμα, απαγγέλοντας συνήθως Καββαδία, Καβάφη, Ελύτη, Ρίτσο. Διαγωνιζόμασταν στην απαγγελία ο Φυντανίδης, ο γιατρός και βουλευτής, Βαγγέλης Βλασσόπουλος και ο υπογράφων, ακόμα κι όταν φεύγαμε τη χαραή, μέχρι να φτάσουμε από το σπίτι στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Άλλες φορές στο παραδοσιακό ταβερνάκι του Μαγγίνα, στα Μελίσσια, με αρχηγό πάντα τον Σεραφείμ, τραγούδι, καλαμπούρια, ανέκδοτα. Πραγματικά ήταν μια άλλη εποχή. Τώρα επικρατεί παντού η μελαγχολία. Δεν πρέπει, όμως, να εγκαταλείψουμε. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Θα αντισταθούμε στην παρακμή, στην παραίτηση, στηριζόμενοι ο ένας στον άλλον. Δεν θα τους χαρίσουμε την πατρίδα μας.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Σπύρος και η Μάρω Βλασσοπούλου, ο Ανδρέας Βλασσόπουλος.
Είναι τιμή μας το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους προαναφερόμενους είχαν υπογράψει το υπόμνημα του Συλλόγου Οικολόγων Ύδρας, προς τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη, για την επιστροφή της μονάκριβης Ύδρας, της μεγαλονήσου του Σαρωνικού, στην προστασία του ΥΠΠΟΑ, εκεί που ανήκει φύσει και θέσει.
*Ο Μανόλης Τσακίρης είναι Συγγραφέας (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 1978, Γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου Ύδρας, Πρόεδρος του Συλλόγου Οικολόγων Ύδρας)