Ο γιος του σιδηρουργού, όπως αναφέρει και στο βιογραφικό του, έχει να επιδείξει πλούσια κοινωνική κι επιστημονική δραστηριότητα. Αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, αναπληρωτής καθηγητής στο ΑΠΘ και επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βόννης στο Ινστιτούτο Οικονομικής Γεωγραφίας, προτρέπει τους φοιτητές του να ασχολούνται με τα κοινά, αλλά να μην παραμελήσουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
Κι όπως δηλώνει χαρακτηριστικά, «αυτό που συμβουλεύω όλα τα νέα παιδιά είναι, πριν εμπλακούν με τα δημόσια πράγματα, να έχουν “κολλήσει ένσημα στην πραγματική ζωή”, δηλαδή να έχουν πετύχει στην επαγγελματική τους ζωή, για να μπορούν στην συνέχεια με αξιοπιστία να διεκδικήσουν την εκπροσώπηση ανθρώπων, για να κάνουν και την δική τους ζωή καλύτερη».
Ο κ. Μανιάτης αναλύει στην συνέντευξή του και το πώς θέλει να είναι ο νέος πολιτικός φορέας, για τον οποίο έδωσε μάχες τα προηγούμενα χρόνια. «Αγωνίζομαι πάντα με ιδέες, επιχειρήματα, πολιτικές προτάσεις, απέναντι σε μηχανισμούς και αντιλήψεις που μας κρατούν στάσιμους. Για να κοινωνικοποιήσουμε το κράτος και όχι να κρατικοποιήσουμε την κοινωνία. Ένα κράτος φιλοεπενδυτικό, στην βάση της αξιοκρατίας και της αριστείας».
Και τέλος, λόγω και της υπουργικής του εμπειρίας στο θέμα του ορυκτού πλούτου, είναι σαφής: «Πιστεύω απολύτως πως η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας προσφέρει μια νέα, πολύ σημαντική, πηγή πλούτου για την οικονομική ανάπτυξη με κοινωνικό μέρισμα, αλλά και για την σύναψη συμμαχιών που εξασφαλίζουν την ειρήνη στην ευρύτερη, ταραγμένη περιοχή μας, μέσα από την άσκηση οικονομικής διπλωματίας».
Με βάση τις πληροφορίες, αλλά και τη δραστηριότητα που είχατε επιδείξει για να ενοποιηθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς, δεν αποτέλεσε έκπληξη η υποψηφιότητά σας για τον νέο φορέα. Όμως, έχοντας ως αντιπάλους υποψηφίους που έχουν ως προίκα κομματικούς μηχανισμούς, μήπως μοιάζετε σαν σύγχρονος Δον Κιχώτης;
«Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν οι προκλήσεις. Αυτό θεωρώ ότι είναι και το συγκριτικό μου πλεονέκτημα στην αναμέτρηση. Για μια μεγάλη πολιτική ανατροπή, στις δυο ψυχές της δημοκρατικής παράταξης: την Κοινωνική και την Μεταρρυθμιστική. Αγωνίζομαι πάντα με ιδέες, επιχειρήματα, πολιτικές προτάσεις, απέναντι σε μηχανισμούς και αντιλήψεις που μας κρατούν στάσιμους. Από την επαφή μου με τον κόσμο, το συμπέρασμα είναι πάντως πως με υποδέχονται ως “θετική έκπληξη Μανιάτη”. Θέλω να συνεισφέρω το καινούργιο στον πολιτικό πολιτισμό γιατί στηρίζω την υποψηφιότητά μου στο έργο, την ειλικρίνεια, την αξιοπιστία και σ’ αυτήn τηn μάχη καλώ τους συνυποψηφίους μου. Πιστεύω ότι με αυτό που προτείνω μπορούμε να προχωρήσουμε Μαζί Μπροστά ως Κίνημα. Ενότητα και ανανέωση με εμπειρία, στην βάση παραγωγής έργου, είναι η δική μου στόχευση. Έχω επίγνωση ότι είναι μια δύσκολη μάχη, με δύο αρχηγούς κομμάτων κι έναν δήμαρχο. Όμως, σε όλη την ζωή μου αγωνίζομαι γι’ αυτό που κάθε φορά πιστεύω και γι’ αυτό είμαι βέβαιος πως θα είμαι “η θετική έκπληξη” και όταν θα βγουν τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα».
Ποιό είναι το δικό σας αφήγημα, προκειμένου να πείσετε τον κόσμο να σας εμπιστευθεί;
«Απευθύνομαι στον κόσμο της Δημοκρατικής Παράταξης και τους καλώ να με στηρίξουν για να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς, να γίνουμε και πάλι πρωταγωνιστές. Η χώρα και η παράταξη έχουν ανάγκη από ανανέωση και δοκιμασμένη λύση. Δεν μας αξίζουν αυτά τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά μεταξύ Χρυσής Αυγής και ΚΚΕ. Τους καλώ να προχωρήσουμε μαζί στην δημιουργία ενός σύγχρονου, ευρωπαϊκού, σοσιαλδημοκρατικού Κινήματος. Μια ηγετική παρουσία του προοδευτικού χώρου, που προσδιορίζει με τις επιλογές του το μέλλον του τόπου. Αυτό το Κίνημα θα εκπροσωπεί τους σημερινούς μη προνομιούχους, το σύγχρονο πρεκαριάτο, όσους έμειναν πίσω, στο περιθώριο, τους άνεργους, αυτούς που υποφέρουν από την εργασιακή ανασφάλεια, τους μικρομεσαίους που αγωνίζονται να επιβιώσουν. Θα εκπροσωπεί την νέα γενιά, της γνώσης, της καινοτομίας, την γενιά που ξενιτεύτηκε για να επιβιώσει. Την σιωπηλή πλειοψηφία που λαχταράει για μια καινούργια πολιτική πρόταση. Για να κοινωνικοποιήσουμε το κράτος και όχι να κρατικοποιήσουμε την κοινωνία. Ένα κράτος φιλοεπενδυτικό, στην βάση της αξιοκρατίας και της αριστείας. Η δική μου πολιτική ταυτότητα είναι η διαμόρφωση ενός σύγχρονου Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που θα ξανακάνει την χώρα ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος, μακριά από δημοσιονομικές προσαρμογές λιτότητας, ανεργίας και ύφεσης».
Τελικά, όταν μιλάμε για τον νέο φορέα τι εννοούμε; Πραγματικά νέος φορέας της κεντροαριστεράς ή του κέντρου;
«Θα είναι ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό Κίνημα που θα εκφράζει τους πολίτες από το Προοδευτικό Κέντρο, μέχρι την Κεντροαριστερά και τον κοινωνικό ακτιβισμό της Πολιτικής Οικολογίας. Με οργανωτική και πολιτική αυτοτέλεια, με ενότητα των δυνάμεών μας. Για να απεγκλωβίσουμε τους προοδευτικούς πολίτες από τα ψευτοδιλήμματα, να τους ξαναδώσουμε την περηφάνια μιας παράταξης που πρωταγωνιστεί και πάλι. Επιλέγουμε την ανατροπή που ενώνει και ανανεώνει, με αποδεδειγμένα αποτελεσματικές λύσεις. Θα ξαναχτίσουμε Μαζί και θα πάμε Μπροστά την δημοκρατική παράταξη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της αξίζει».
Οι πλέον δύσπιστοι ισχυρίζονται πως μέσω αυτής της διαδικασίας το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αναβαπτιστεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις ουκ ολίγες αμαρτίες του παρελθόντος;
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουν γίνει και σημαντικά λάθη, όπως όμως και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην διάρκεια της μεταπολίτευσης –στο μεγαλύτερο διάστημα με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ– εδραιώθηκε η δημοκρατία και οι θεσμοί, το κοινωνικό κράτος, επήλθε η εθνική συμφιλίωση, η χώρα εισήλθε στον στενό πυρήνα της Ευρώπης. Δύο θεσμούς ενδεικτικούς θα αναφέρω, το ΕΣΥ και το ΑΣΕΠ. Αναμφισβήτητα, ήταν η καλύτερη περίοδος στην σύγχρονη ιστορία της χώρας. Βολεύει βέβαια τον προπαγανδιστικό μηχανισμό τού ΣΥΡΙΖΑ να αμαυρώνει αυτή την περίοδο, ώστε να ξεχαστεί η διακυβέρνηση του Κ. Καραμανλή που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία. Για να καλυφθούν οι φανεροί, αλλά και οι αφανείς εκπρόσωποι του καραμανλισμού, στην συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κι αυτή την απάτη, η Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να την αποκαλύψει. Βολεύει όμως και τον κ. Μητσοτάκη, γιατί έτσι αποφεύγει να κάνει αυτοκριτική για το ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ., του Καραμανλή, έριξε την χώρα στα βράχια».
Αλήθεια, με τα χρέη του ΠΑΣΟΚ τι θα γίνει; Πρέπει να τα κληρονομήσει ο νέος φορέας;
«Το σίγουρο είναι πως τα δάνεια των κομμάτων πρέπει να αποπληρωθούν μέχρι τελευταίο ευρώ, κι αυτό θα γίνει και για το ΠΑΣΟΚ χωρίς καμία επιβάρυνση των Ελλήνων πολιτών».
Πιστεύετε ότι θα πείσετε τους πολίτες να σας εμπιστευθούν μετά τις διαδικασίες εκλογής αρχηγού, συνεδρίου και της συνένωσης όλων των κομμάτων και Κινήσεων;
«Η τελευταία δημοσκόπηση της ΚαπαResearch, δίνει και την απάντηση για την αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένας “νέος φορέας της Κεντροαριστεράς”. Φανταστείτε ότι αυτός ο νέος φορέας της Κεντροαριστεράς, χωρίς ηγέτη, χωρίς προγραμματική θέση λαμβάνει ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από την σημερινή ΔΗΣΥ. Αυτό είναι η τρανότερη απόδειξη ότι ο κόσμος, η κοινωνία απαιτεί να φύγουμε από αντιλήψεις, πρόσωπα, μηχανισμούς που μας κρατούν στάσιμους! Σας θυμίζω ότι από το 2013, στο Forum της Κεντροαριστεράς, και στην συνέχεια το καλοκαίρι του 2015 ως επικεφαλής της Επιτροπής για την Ανασυγκρότηση της Σοσιαλδημοκρατίας, είχα την ευθύνη για την δημιουργία της σημερινής Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Εξάλλου, έχω προτείνει την στενή συνεργασία μας με την ένωση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων ΔΗΣΥ-ΠΟΤΑΜΙΟΥ».
Εσείς αφήσατε την θέση του καθηγητή πανεπιστημίου για να ασχοληθείτε με την πολιτική. Αξίζει τον κόπο να εμπλακεί ένας σοβαρός άνθρωπος με την πολιτική, όπου αναγκάζεται να έχεις συνοδοιπόρους ανθρώπους που το μόνο που τους νοιάζει είναι ένα έδρανο στην Βουλή;
«Ίσως σας εκπλήξω αλλά, παρά τις πολιτικές μου δραστηριότητες, συνεχίζω να είμαι ενεργός καθηγητής και μάλιστα αυτό το εξάμηνο διδάσκω στο Πανεπιστήμιό μου, το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το μάθημα “Συστήματα και Πολιτικές Ενέργειας και Περιβάλλοντος”, ενώ το επόμενο εξάμηνο διδάσκω ένα μάθημα που έχει άμεση συνάφεια με τις αγωνίες των νέων παιδιών. Το μάθημα “Διαχείριση Καινοτομίας και Ψηφιακή Επιχειρηματικότητα”. Ουσιαστικά, η επαφή μου αυτή με τους φοιτητές μου είναι για μένα το οξυγόνο για να αισθάνομαι διαρκώς την ζωντάνια και τους προβληματισμούς των παιδιών που λαχταρούν να δημιουργήσουν την Ελλάδα της νέας εθνικής αυτοπεποίθησης, την Ελλάδα της Κοινωνίας της Γνώσης και της Απασχόλησης. Πιστεύω ότι ένας σοβαρός άνθρωπος όχι μόνο αξίζει τον κόπο να εμπλακεί στην πολιτική, αλλά, αν το θέλετε, έχει και υποχρέωση να το πράξει, ώστε όπως κι εσείς λέτε, “να μην έχει συνοδοιπόρους ανθρώπους που το μόνο που τους νοιάζει είναι ένα έδρανο στην Βουλή”. Αν βάζω ένα κριτήριο, τουλάχιστον αυτό που συμβουλεύω όλα τα νέα παιδιά, είναι, πριν εμπλακούν με τα δημόσια πράγματα, να έχουν “κολλήσει ένσημα στην πραγματική ζωή”, δηλαδή να έχουν πετύχει στην επαγγελματική τους ζωή, για να μπορούν στην συνέχεια με αξιοπιστία να διεκδικήσουν την εκπροσώπηση ανθρώπων, για να κάνουν και τη δική τους ζωή καλύτερη. Πιστεύω ότι το κριτήριο αυτό, δηλαδή το κριτήριο της προηγούμενης ουσιαστικής επαγγελματικής καταξίωσης, πρέπει να είναι ένα πολύ σημαντικό κριτήριο στην αξιολόγηση των πολιτών.
Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν ήδη εμπλακεί στην πολιτική. Το κριτήριο αξιολόγησής τους δεν μπορεί να είναι ούτε οι κληρονομιές, ούτε οι μηχανισμοί, ούτε οι επικοινωνιακές ικανότητες. Το κριτήριο πρέπει να είναι το έργο που έχουν παράξει στις θέσεις ευθύνης που υπηρέτησαν, και μόνο αυτό. Όσοι έχουν αποδεδειγμένα παράξει έργο, αξίζει να τιμηθούν από τους πολίτες. Όσων η παρουσία στα δημόσια πράγματα δεν μπορεί να αποδείξει την πραγματική τους χρησιμότητα, με το έργο τους, στην ζωή των ανθρώπων, δεν αξίζει και να τιμηθούν. Γι’ αυτό τελικά αξίζει σε κάθε περίπτωση οι σοβαροί άνθρωποι να εμπλέκονται στην πολιτική».
«Ανίκανοι ακόμη και να αντιγράψουν όσα έτοιμα τους αφήσαμε…»
Ως υπουργός διακριθήκατε για την προσπάθειά σας να αναδείξετε τον ελληνικό ορυκτό πλούτο. Κάποιοι από την σημερινή κυβέρνηση σας κατηγορούσαν και τώρα ακολουθούν τα βήματά σας. Με το χέρι στην καρδιά πιστεύετε ότι όντως υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων, ή απλά επρόκειτο για παραμύθι; Και το λέω αυτό, διότι στην Κύπρο οι έρευνες στο ένα οικόπεδο απέδειξαν ότι δεν αξίζει τον κόπο.
«Η ανικανότητα της κυβέρνησης ούτε να ακολουθήσουν, ούτε καν να αντιγράψουν όσα έτοιμα τους αφήσαμε, τους αφήνει μετεξεταστέους. Όντως πιστεύω απολύτως πως η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας προσφέρει μια νέα, πολύ σημαντική, πηγή πλούτου για την οικονομική ανάπτυξη με κοινωνικό μέρισμα, αλλά και για την σύναψη συμμαχιών που εξαφαλίζουν την ειρήνη στην ευρύτερη, ταραγμένη περιοχή μας, μέσα από την άσκηση οικονομικής διπλωματίας.
Γι’ αυτό και το 2011, ως υφυπουργός Ενέργειας, με τον νόμο 4001/2011, επενέφερα την χώρα στον διεθνή ενεργειακό χάρτη, δημιουργώντας τον εθνικό φορέα ερευνών – ΕΔΕΥ, με ένα σύγχρονο διαφανές διαγωνιστικό πλαίσιο. Αισθάνομαι δικαίωση που η σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ενώ τότε το καταψήφιζε, σήμερα διεκδικεί δάφνες από την πολιτική και τις επιλογές μας. Είναι όμως τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι και σ’ αυτόν τον τομέα υπάρχει 2,5 χρόνια καθυστέρηση.
Σήμερα μπορούμε με αξιοπιστία να υπολογίσουμε ότι τις επόμενες δεκαετίες το κοινωνικό μέρισμα από τις έρευνες θα ξεπερνά τα 2,3 δισ. € που θα εισρέουν στο ασφαλιστικό σύστημα, τις Περιφέρειες, τα Πανεπιστήμια. Όσο για τις θέσεις εργασίας, υπολογίζεται πως σε κάθε γεώτρηση δημιουργούνται 1.000 θέσεις. Με 2,5 χρόνια καθυστέρηση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αρχίζει να ψελλίζει θετικά λόγια για να ενεργοποιήσει το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών που θεσμοθετήσαμε επί υπουργίας μου με τον νόμο 4162/2013 που θα απορροφά το 75% των εσόδων από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων των υδρογανθράκων. Νόμο που επίσης καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι έσωσαν οι Νορβηγοί το ασφαλιστικό τους σύστημα, που πρόσφατα ξεπέρασε σε διαθέσιμα κονδύλια το 1 τρισ. δολάρια».