Ο Δον Κιχώτης άργησε, αλλά επέστρεψε και την Πέμπτη 28 Σεπτέμβρη, μετά τις 8μμ, θα υποδεχθεί φίλους, γνωστούς και αγνώστους για ένα πρώτο αντάμωμα ενόψει της νέας χρονιάς!
Όμως, γιατί άργησε να ανοίξει ο Δον Κιχώτης;
Το φετινό καλοκαίρι ήταν δύσκολο αλλά ο Δον Κιχώτης και πού δεν πήγε. Θα σας αναφέρουμε μόνο κάποια από τα ταξίδια του, γιατί ο Δον Κιχώτης δεν τα λέει και όλα.
Ε, λοιπόν, ναι, ο Δον Κιχώτης συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Τραμπ για να συζητήσουν για την κλιματική αλλαγή και για την παγκόσμια ειρήνη. Τη συνάντηση αυτή δεν την άντεξε ούτε ο πλανήτης, ήταν τότε που ξεκίνησε το δρομολόγιό του ο τυφώνας Ίρμα που σάρωσε στο διάβα του ότι βρήκε.
Στη συνέχεια, ο Δον πήγε εκεί κοντά στο Μεξικό, ύστερα από τον σεισμό, για να συναντήσει την μοίρα του φτωχού. Και αφού απόειδε, χώθηκε με τον Ροσινάντε βαθιά στα συντρίμια και όπως έσκαβε μέρες ολόκληρες, βρέθηκε κάπου στη Β. Κορέα σε κάποιο από τα πυρηνικά εργαστήρια του Κιμ. Εκεί είδε κάποια πυρηνικά αλλά για να πούμε και την αλήθεια περισσότερα είχε δει σε ενα ταξίδι του στην Αμερική και άλλη μια φορά στο Ισραήλ. Βέβαια, αυτό που του έμεινε του Δον, ήταν η άσχημη μυρωδιά τους και μια ζαλάδα που του έφερναν όταν καθόταν κοντά στην κεφαλή, την πυρηνική.
Στη συνέχεια, επιστρέφοντας για την Ελλάδα, ο Δον Κιχώτης πέρασε και από τη Γερμανία γιατί είχε ακούσει ότι η Μέρκελ άλλαξε και είναι πια καλή με τους Έλληνες. Όμως, δεν διαπίστωσε κάτι τέτοιο. Μάλιστα, η Ανγκέλα δεν ήθελε ούτε φωτογραφία να βγει μαζί του, μόλις άκουσε ότι τα τελευταία χρόνια κατοικοεδρεύει στην Ελλάδα. Και να φανταστείτε ότι παλιά ήταν γνωστοί γιατί η Ανγκέλα είχε σχέση με έναν φίλο του Δον. Οι μόνοι που του έδωσαν σημασία ήταν κάποιοι γνωστοί κάποιου Φούχτελ, που λένε ότι είχαν έρθει στην Ελλάδα και είχαν μάλιστα καλές σχέσεις με διοικούντες την χώρα και την αυτοδοίκηση, γιατί τους βοηθούσαν και όταν έρχονταν στην Ελλάδα για να ψωνίσουν, τους κρατούσαν τις τσάντες, κάτι τσάντες μεγάλες με κάτι αεροδρόμια και άλλα πολλά.
Όμως, εκεί που πραγματικά τρόμαξε ο Δον ήταν στη Βαρκελώνη. Γιατί, είπε και αυτός να ξεφύγει λίγο. Πώς πάει ο Καμμένος σε κάτι διαλείμματα στις λοταρίες, ε, είπε κι αυτός να δει την αγαπημένη του Barcelona. Φτάνει, λοιπόν, ο Δον στη Βαρκελώνη και να ο στρατός και να η αστυνομία και να οι συλλήψεις, και να πορείες υπέρ του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας, μεγάλη φασαρία γινόταν. Και τσαντίστηκε τόσο ο Δον Κιχώτης που υπέγραψε κι αυτός ένα κείμενο υπέρ του δημοψηφίσματος και την επόμενη μέρα τον συλλάβανε. Χίλια βίσματα έβαλε, μεταξύ μας, για να αποδείξει ότι τον είχε γραμμένο ο Μιγκελ ντε Θερβάντες και να του δείξουν μια επιείκια ώστε να μπορέσει να γυρίσει στην Ελλάδα.
Με τα χίλια ζόρια, λοιπόν, έφτασε ο Δον στην αγαπημένη του Ελλάδα. Και σκέφτηκε πριν πάρει το τρένο για το Άργος, που δεν φτάνει στο Άργος, δηλαδή, αλλά κατεβαίνει στην Κόρινθο και ύστερα το κόβει με τον Ροσινάντε στα πόδια για την υπόλοιπη διαδρομή, να κάνει το πρώτο του μπάνιο πριν τελειώσει το καλοκαίρι. Τι το ήθελε; Κάνει να βουτήξει εκεί κάπου στο Σαρωνικό και γίνεται πιο μαύρος και από τη μάυρη ζωή μας. Και δεν του έφτανε αυτό, αλλά βγαίνοντας έξω, να και μια φωτογραφία που τον πήρε κάποιος από πίσω με την πετρελαιοκηλίδα ανεβασμένη πάνω του, και να τα viral. Ρωτά κάτι περαστικούς και κάτι για λαθρέμπορους του είπαν, για καράβια που δεν είχαν κάνει σαν να λέμε service και ήταν και γέρικα, για τον Κουρουμπλή που η αντίδραση του ήταν ακαριαία όπως ο αργός θάνατος και έμοιαζαν όλα να κινούνται αργά σαν το αργό πετρέλαιο. Όμως, την πιο σοβαρή εξήγηση την άκουσε από έναν άλλο που χαιρόταν ότι επιτέλους βρήκαμε πετρέλαιο και είχε δίκιο ο Αλέξης ότι η ανάπτυξη έρχεται, όπως και ένας στην άλλη άκρη που μονολογούσε ότι “μόνη λύση είναι ο Κούλης” μα κανείς δεν του έδινε σημασία και, να σας πως την αλήθεια, τον λυπηθηκε ο Δον Κιωτης και του έδωσε κάτι ψιλά που είχε πάνω του.
Μ’ αυτά και μ’αυτά ο Δον Κιχώτης τα μάζεψε γρήγορα και γύρισε στο Άργος. Και αφού έκανε μια βόλτα στο παραλίμνιο Άργος πήγε και στον Δον Κιχώτη. Και τι να αντικρύσει; Οι τοίχοι μισοβαμμένοι, τα πανιά της οροφής μαζεμένα, το πανί προβολών μέσα στη μέση, τσάντες από’δω, σκόνες από ‘κει, μέχρι και ένα ποδήλατο ήταν μέσα, ένα πραγματικό αχούρι. Λες και είχε πει στον Σάντσο Πάντσα, ο οποίος είχε μείνει πίσω στο Άργος όλο το καλοκαίρι, να μην αφήσει τίποτα όρθιο! Με τα πολλά, αναγκάστηκε ο Δον Κιχώτης να κάτσει κάτι μερόνυχτα και να κάνει κάποιες αλλαγές, κάτι βαψίματα, κάτι κρεμάσματα, κάτι καθαρίσματα. Εντάξει, δεν τα έκανε και όλα μόνος του. Τον βοήθησαν κάποιοι φίλοι και φίλες, μέχρι και ο Ροσινάντε στον οποίο ανέβαινε να κάνει τα ψηλά. Τέλος καλά, όλα καλά. Ο χώρος ανανεωμένος περιμένει και φέτος να πάρει ζωή, να αποτελέσει στους καιρούς της κατήφειας έναν χώρο δημιουργικότητας, πολιτισμού, αμφισβήτησης και συναναστροφής.
Τα υπόλοιπα από κοντά…