Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανοίγει τα χαρτιά του στο anagnostis.org

Κατάργηση του κομματικού κράτους, τέλος της υπερφορολόγησης, προτεραιότητα σε πολιτικές που στηρίζουν τη νέα γενιά είναι οι προτεραιότητες που θέτει ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, στην εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη που έδωσε στο anagnostis.org , απαντώντας στις ερωτήσεις που του έθεσαν οι συντάκτες μας.

Ο κος Θεοδωράκης στοχεύει σε ένα μεγάλο και δυνατό προοδευτικό κίνημα, που θα δώσει λύσεις στα προβλήματα, ένα νέο κόμμα που θα κινηθεί με ορμή προς τα μπροστά, αξιοποιώντας την ορμή των νέων και την εμπειρία των παλιών, με μεγάλη συμμετοχή που θα δείξει ότι ο χώρος δεν είναι κλειστός, μίζερος και φοβικός αλλά ανοικτός και έτοιμος να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΕΡ. Μιλάτε συνεχώς για ένα νέο κόμμα και όχι απλώς για μια ένωση της ΔΗΣΥ με το Ποτάμι. Ποιός είναι ο στόχος σας;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ένα προοδευτικό κίνημα το οποίο θα είναι μεγάλο και δυνατό. Αυτός είναι ο στόχος μας και αυτή τη στιγμή που η χώρα έχει πολλά προβλήματα αυτό πρέπει να ενδιαφέρει και τους πολίτες. Δεν προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα ιδεολογικά περιχαρακωμένο κόμμα. Ούτε θα μείνουμε σε μια συζήτηση εξέλιξης των υπαρχόντων κομμάτων. Μιλάμε για έναν πολύ μεγαλύτερο χώρο που είναι μέσα και η ΔΗΣΥ και το ΠΟΤΑΜΙ. Και οι κεντρώοι και οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι και οι κεντροαριστεροί.  Η άλλη λύση, να μιλάς για τα παλιά κόμματα είναι μια λύση μίζερη μία λύση μικρή.

 

ΕΡ. Ένα κόμμα όμως δεν πρέπει να έχει μια σαφή ιδεολογική ταυτότητα;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η αυστηρή προσκόλληση σε  ιδεολογίες αυτή τη στιγμή είναι τροχοπέδη στο να λύσουμε τα προβλήματα της χώρας. Αν πάρουμε τα παλιά βιβλία, είτε του Μαρξ, είτε του Λένιν, είτε τα βιβλία των φιλελευθέρων, θα βρούμε λύση για τα προβλήματα της χώρας μας;  Οι λύσεις δεν μας περιμένουν να τις ανακαλύψουμε στις σελίδες των βιβλίων για να τις κάνουμε σκονάκια και να λύσουμε τα προβλήματα. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, σε μια εποχή ψηφιακή, οι λύσεις στα προβλήματα παράγονται με περισσότερο κόπο.

 

ΕΡ. Και με τα “βαρίδια του παρελθόντος”, τους πολιτικούς που είναι δεκαετίες στο προσκήνιο τι θα κάνετε;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λέω συνεχώς ότι το παρελθόν έχει και φλόγες και στάχτες. Το νέο κόμμα πρέπει να κινηθεί με ορμή προς τα μπροστά, αξιοποιώντας την ορμή των νέων και την εμπειρία των παλιών. Όχι όμως όλων των παλιών. Αλίμονο αν μιλάμε για ανανέωση και δεν αφήνουμε καμία κενή θέση στην πρώτη σειρά. Έχουμε ανάγκη για νέο αίμα. Όχι μόνο ηλικιακά. Αλλά και από ανθρώπους που έχουν πετύχει στη ζωή τους και θέλουν να προσφέρουν στη χώρα. Χρειαζόμαστε λοιπόν μια νέα αρχή, χωρίς σημαδεμένα χαρτιά και μόνιμους πολιτικούς. Το νέο κόμμα δεν μπορεί να θυμίζει μια νοσταλγική φωτογραφία του παρελθόντος. Πρέπει να παραπέμπει στο μέλλον.

 

ΕΡ. Μιλάτε συνέχεια για την ανάγκη μεγάλης συμμετοχής από  τον κόσμο στο εγχείρημα. Είναι τόσο σημαντικό αυτό για εσάς;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Από εκεί ξεκινούν όλα. Αν το νέο κόμμα δεν γίνει υπόθεση της κοινωνίας και μείνει μεταξύ εκείνων που ήδη βρίσκονται στα κόμματα, δεν θα έχουμε πετύχει. Θα είδατε ότι ξεκίνησα μια ιντερνετική καμπάνια στην οποία δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα μου, με μοναδικό στόχο να έρθουν οι πολίτες να ψηφίσουν στις 12 Νοεμβρίου. Πρέπει όλοι οι υποψήφιοι να αντιληφθούν πως η μεγάλη συμμετοχή θα είναι προς όφελος όλων. Θα δείξει πως ο χώρος δεν είναι κλειστός, μίζερος και φοβικός αλλά ανοικτός και έτοιμος να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Μια εκλογή από 200.000 ψηφοφόρους και πάνω θα αλλάξει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού. Και πιστεύω ότι αυτό τελικά θα συμβεί. Για αυτό επέμενα τόσο πολύ για την εξ αποστάσεως ψηφοφορία. Έπρεπε να δώσουμε την δυνατότητα να ψηφίσουν αυτοί που έφυγαν τα χρόνια της κρίσης, οι πολίτες με κινητικά προβλήματα και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων περιοχών.

 

ΕΡ. Πως σκοπεύετε να κινηθείτε απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα κρατήσετε ίσες αποστάσεις;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Με σταθερό τιμόνι δεν θα «τρακάρουμε» ούτε συντηρητικά, ούτε λαϊκίστικα.  Οι αποστάσεις και οι συνεργασίες, μικρές και μεγάλες θα καθοριστούν από την συγκυρία και τα προβλήματα.  Πως θα είναι η Ελλάδα στις εθνικές εκλογές, τι ανάγκες θα έχουμε; Αυτά θα καθορίσουν τη στάση μας. Η πολιτική δεν έχει λύσεις καρμπόν. Αποφασίζεις σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας. Σήμερα πάντως όλα δείχνουν ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν μπορούν να είναι σύμμαχοι σε μια πορεία ανασυγκρότησης της χώρας.

 

ΕΡ. Υπάρχει ενδεχόμενο να μην συνεργαστείτε με κανένα; Και αν μετά τις εκλογές του 2019 δεν έχει κανείς αυτοδυναμία; Θα πάμε σε νέες εκλογές;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν είμαστε στην πολιτική για να κάνουμε το χόμπι μας. Είμαστε στην πολιτική για να αλλάξουμε τα πράγματα. Δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη μετά τις εθνικές εκλογές. Η χώρα δεν θα αντέξει την ακυβερνησία και τις επαναληπτικές εκλογές. Καμία συμφωνία δεν είναι δεδομένη, αλλά αλίμονο αν ξεκινάς από το «όχι σε όλα». Το έχουμε πληρώσει ακριβά στη χώρα και εγώ δεν είμαι αυτής της σχολής.

 

ΕΡ. Τελικά για ποιο λόγο οι πολίτες να ψηφίσουν τον Σταύρο Θεοδωράκη;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: O κόσμος δεν θέλει πια γενικόλογες υποσχέσεις και λόγια του αέρα. Θέλει τολμηρές, προοδευτικές λύσεις. Έδωσα στη δημοσιότητα 21 συγκεκριμένες προτάσεις και 15 «πιστεύω». Τοποθετήσεις που απαντούν στα σημερινά προβλήματα της χώρας. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το επείγον των προβλημάτων, ανθρώπους που έχουν δουλέψει πολύ στη ζωή τους. Οι δικές μου προτεραιότητες είναι ξεκάθαρες: κατάργηση του κομματικού κράτους, να σταματήσει η υπερφορολόγηση και να δοθεί προτεραιότητα σε πολιτικές που στηρίζουν τη νέα γενιά.

 

ΕΡ. Κλείνοντας να σας ρωτήσω τι πιστεύετε για την έξαρση των περιστατικών βίας και ανομίας τον τελευταίο καιρό;

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ο καθένας σε μια δημοκρατία μπορεί να έχει τις απόψεις του. Μπορεί ακόμη και να αμφισβητεί την δημοκρατία. Όταν όμως υπάρχει ρόπαλο, μολότοφ και βία τότε μιλάμε για φασισμό και αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε δυναμικά. Όλο αυτό το βρώμικο πράγμα το έχουμε ζήσει με τις εγκληματικές συμμορίες της Χρυσή Αυγή, με διάφορες χουλιγκανικές ομάδες και τώρα το ζούμε με φερεντζέ μια δήθεν αντιεξουσιαστική ιδεολογία. Το φωτιά και αίμα όμως δεν είναι αντιεξουσιαστικό. Εϊναι η εξουσία της βίας. Και δεν πρέπει να γεμίζουμε τον πολίτη – που ζει την ανασφάλεια της οικονομικής κρίσης-  με ανασφάλεια και στο χώρο που ζει. Πρέπει να νιώσει ότι ο ίδιος και τα παιδιά του να πηγαίνουν στο σχολείο, στην δουλειά, στην διασκέδαση χωρίς να φοβούνται.