Όσοι το έριξαν έξω το βράδυ της Τετάρτης είχαν την ευκαιρία απολαύσουν την υπερσελήνη, όπως λέγεται, καθώς λόγω της τροχιά της, η πανσέληνος βρίσκεται στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τη Γη.
Από τη στιγμή που πρόκειται για τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, αυτόματα κερδίζει και τον τίτλο του «μπλε φεγγαριού». Αυτό το φαινόμενο συνέβη για πρώτη φορά μετά από 152 χρόνια και δεν θα ξανασυμβεί για τουλάχιστον μία ακόμη δεκαετία. Επίσης, η συγκεκριμένη υπερσελήνη τυχαίνει να είναι η τελευταία μιας τριλογίας υπερσεληνών (η πρώτη έλαβε χώρα στις 3 Δεκεμβρίου και η δεύτερη την πρωτοχρονιά). Λίγο αργότερα πραγματοποιήθηκε και μια ολική σεληνιακή έκλειψη.
Η πανσέληνος της 31ης Ιανουαρίου είναι απίστευτα σπάνια από όλες τις απόψεις. Οι ορατές υπερσελήνες φαίνονται 14% μεγαλύτερα και 30% λαμπρότερα από τις πανσέληνους που συμβαίνουν όταν το φεγγάρι είναι όσο πιο μακριά από τη Γη είναι δυνατόν. Κατά τη διάρκεια της έκλειψης, το φεγγάρι έχασε σιγά-σιγά τη λάμψη του και πήρε μία κόκκινη απόχρωση, καθώς η ατμόσφαιρα προκάλεσε διάθλαση του φωτός. Εξού και η ονομασία «Ματωμένο Φεγγάρι».
Το συγκεκριμένο φαινόμενο ήταν ορατό σε όλο του το μεγαλείο από την Ανατολική Ασία, τον Ειρηνικό Ωκεάνο και τη Βόρεια Αμερική.