Με μικρή συμμετοχή ολοκληρώθηκε το γεύμα που οργάνωσε η Ευαγγελίστρια με την συνδρομή του Δήμου Ναυπλιέων στον αύλειο χώρο του ναού.
Στην πλειοψηφία τους οι έχοντες ανάγκη προτίμησαν να πάρουν πακέτο για το σπίτι ντρεπόμενοι, όπως είναι απολύτως φυσιολογικό, να εμφανιστούν σε έναν ανοιχτό χώρο όπου ήταν συγκεντρωμένοι φωτογράφοι και ρεπόρτερ με τις κάμερες ανά χείρας!!!
Η εκδήλωση ήταν μία καλή ιδέα που γίνεται και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, και δεν απευθύνεται μόνο στους μη έχοντες. Ο τρόπος όμως με τον οποίο οργανώθηκε και προβλήθηκε ήταν λανθασμένος, όπως επίσης και το να νομίζουμε ότι με ένα αρνί το Πάσχα και ένα πιάτο φαγητό την ημέρα βοηθάμε ουσιαστικά αυτούς τους ανθρώπους να λύσουν τα προβλήματά τους.
Αν το 1,5 εκατομμύριο ευρώ για το κτίριο του συσσιτίου και την ανάδειξη του παρακείμενου αρχαιολογικού χώρου το διέθεταν για την επαγγελματική αποκατάσταση ή για το συνταξιοδοτικό αυτών που σιτίζονται δεν θα ήταν καλύτερα;
Το θέμα δεν είναι αν πέτυχε ή όχι το Πασχαλινό τραπέζωμα. Από που κι’ ως που μετατρέπεται όλο αυτό σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης; Τι δουλειά έχουν οι δημοσιογράφοι σε μία τέτοια εκδήλωση; Δηλαδή όσο πιο πολλοί «άποροι» μαζεύονταν τόσο μεγαλύτερη επιτυχία θα είχε; Και ποια είναι η ουσιαστική βοήθεια που προσφέρεται σε αυτούς τους ανθρώπους;
Αν η Πολιτεία, ο Δήμος και η Εκκλησία θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν άτομα που απλά είχαν μία ατυχία στη ζωή τους, ας τους δώσουν μία ευκαιρία να την ξαναχτίσουν, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και όχι να τους παρέχουν ελεημοσύνη.
Δεν είμαστε σε πόλεμο ή κατοχή να αποκτούν νόημα τα συσσίτια! Μιλάμε για Ανθρώπους που απαιτούν τον στοιχειώδη σεβασμό και έχουν δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή ζωή…
Κοσμάς Κορολόγος