Η Αρχαία Ελληνική Κωμωδία (ο Αριστοφάνης κυρίως) και το Θέατρο Σκιών (Καραγκιόζης), αν και απέχουν χρονικά μεταξύ τους, παρουσιάζουν ομοιότητες στη δομή και στη μορφή των έργων. Και στα δύο είναι ευδιάκριτα δύο μέρη. Στο πρώτο βρίσκεται η κωμική ιδέα, η κωμική κατάσταση, ενώ στο δεύτερο γίνεται η αξιοποίηση αυτής της κωμικής κατάστασης με διάφορους τρόπους. Οι δύο αυτές φάσεις στον Αριστοφάνη διαχωρίζονται με την Παράβαση, ενώ στον Καραγκιόζη με το διάλειμμα που είναι συνήθως μουσικό.
Αυτό το σχήμα μπορεί να θεωρηθεί ως κομμάτι της παράδοσης εκείνης που, κατά κάποιο τρόπο, σαν υπόστρωμα του ελληνικού κωμικού στοιχείου, διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των αιώνων. Η παράδοση αυτή διατηρεί την ουσία και την αυθεντικότητά της και στο Θέατρο Σκιών της Νεότερης Ελλάδας παρά την τουρκική και ανατολική προέλευσή του.
