Η έξοδος από τα μνημόνια το μαξιλαράκι και το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας

Συνέντευξη παραχώρησε ο Βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Γκιόλας στο ράδιο «ΘΕΜΑ» και τον Γιώργο Λαμπράκο, με κύριο θέμα συζήτησης της έξοδο από τα μνημόνια και το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας.

Η συνέντευξη Γκιόλα:

Ερ.: Είναι προφανές ότι ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης έχει αλλάξει, αφού την ημέρα εξόδου από το Μνημόνιο την περίμενε διαφορετικά. Μετά τα τραγικά γεγονότα στο Μάτι αλλά και από το γεγονός ότι τα Ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται σε πολύ υψηλά επιτόκια, εσείς τι πιστεύετε, τι εκτιμάτε; Βγαίνουμε από τα Μνημόνια, συνεχίζεται η ρητορική των Κυβερνητικών στελεχών, η επόμενη μέρα θα είναι διαφορετική για την Ελλάδα και τους Έλληνες; 

Απ.: Είναι πράγματι μια σημειακή ημερομηνία. Την περιμέναμε, μετά από οκτώ χρόνια, δεν μπορούμε να το παρακάμψουμε αλλά από την άλλη δεν μπορούμε και να πανηγυρίζουμε. Είναι η χρονική συγκυρία της μεταβολής και σίγουρα δεν προσφέρεται για θριάμβους. Εγώ, αυτό που πιθανολογείται ότι μπορεί να γίνει, δηλαδή ότι μπορεί να έχουμε πανηγυρισμούς, δεν το θεωρώ απαραίτητο. Στην Οικονομία πρέπει να είμαστε πάντα προσγειωμένοι, να είμαστε ρεαλιστές, να βλέπουμε τα μεγέθη, την οικονομική συγκυρία και γι αυτό έχουν ληφθεί τέτοια προληπτικά μέτρα και έχουμε φτιάξει ένα «μαξιλάρι» 24,1 δις ευρώ, για να μπορούμε να μην βγαίνουμε βιαστικά και με σπασμωδικές κινήσεις στις αγορές, την περίοδο μάλιστα που δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Όπως είπατε, πράγματι το δεκαετές ομόλογο διαπραγματεύεται σε επιτόκιο 4,2%. Στόχος μας είναι, όταν εξομαλύνεται η διεθνής συγκυρία, να πάμε να αντλήσουμε χρήματα, με το επιτόκιο να κυμαίνεται γύρω στο 3%. Αυτό είναι μεν πρόβλεψη, όμως όλοι οι δείκτες δείχνουν την θετική πορεία της Οικονομίας και ότι πάμε καλά. Βλέπετε ότι παραμένω προσγειωμένος. Δεν βάζω θαυμαστικά, ούτε πανηγυρικούς τόνους. Όμως ακόμη και οι ξένοι Οίκοι αξιολόγησης, όπως ο Fitch, που πρόσφατα αναβάθμισε την οικονομική μας κατάσταση από Β σε ΒΒ Plus. Υπάρχει εξαγωγική διαδικασία, με 24,6% αύξηση σε σχέση με πέρυσι, γίνονται επενδύσεις από μονάδες μεταποίησης και εμπορίας. Ακόμη και στα έτοιμα ρούχα, υπάρχει μια άνοδος 4,7% ένας τομέας που είχαμε τεχνογνωσία και υποδομές και που δεν θα έπρεπε να αδιαφορούμε. Είναι ποσά, ενδείξεις και αριθμοί, που δειλά αλλά σταθερά επιβεβαιώνουν την ανοδική τροχιά της οικονομίας. 

Ερ.: Επειδή μιλήσατε για το «μαξιλάρι», των 24 και κάτι δις, που έχει καταφέρει να έχει στην άκρη το Οικονομικό επιτελείο, για τις δύσκολες στιγμές όπως η τωρινή, που τα επιτόκια είναι απαγορευτικά για τα Ελληνικά ομόλογα, οι πολιτικοί σας αντίπαλοι λένε ότι η Κυβέρνηση ναρκοθετεί το πεδίο, για την όποια επόμενη Κυβέρνηση, πιστεύοντας ότι αυτό το ποσό, όταν γίνουν εκλογές, Μάιο, Σεπτέμβρη ή όποτε γίνουν, θα έχει μειωθεί κατά πολύ και θα έχει να διαχειριστεί πλέον, άδεια ταμεία. Τι απαντάτε σ’ αυτό; 

Aπ.: Όχι, δεν είναι έτσι. Οι πολύ καλές προβλέψεις, μιλούν ότι το μαξιλάρι αυτό, θα διαρκέσει τουλάχιστον για δύο χρόνια. Όπως κάθε καλός νοικοκύρης, πρέπει να κοιτάζει πάντα να βάζει ένα ποσό στην «άκρη». Ξέρετε, την Οικονομία πρέπει να την διαχειριζόμαστε με τον τρόπο και την πρόνοια που πρέπει να λαμβάνει κάποιος, είτε είναι απλός νοικοκύρης στο σπίτι του είτε μεγάλος επιχειρηματίας. Έχουν μπει λοιπόν αυτά τα χρήματα στην άκρη αλλά σίγουρα δεν είναι αναλώσιμα για καθημερινή και άμεση χρήση. Άλλωστε, με την μετακύληση δανείων και τοκοχρεολυσίων για τέσσερα χρόνια, όπως έχει επιτευχθεί, δεν θα υπάρξει τέτοια ανάγκη, όποτε και να γίνουν οι εκλογές. 

Ερ.: Επειδή τον Σεπτέμβρη συμπληρώνονται τρία χρόνια διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ, να σας θυμίσω ότι είχαμε ένα εξάμηνο, κατά το οποίο, οι διαπραγματευτικές πολιτικές λέγεται ότι στοίχισαν στη χώρα περί τα 100 δις ευρώ. Αν είχαμε αύριο εκλογές, ποιο θα ήταν το αφήγημα της Κυβέρνησης; Τι θα έλεγε ο κ. Τσίπρας γι’ αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης; Τι άλλαξε μέσα σ’ αυτά τα τρία χρόνια που καλυτέρεψε τη ζωή των Ελλήνων; 

Απ.: Για να φτάσουμε στην απάντηση του ερωτήματος που θέσατε, να σας πω γι’ αυτά τα 100 δις, που λέγεται ότι στοίχισε η διαπραγμάτευση. Πράγματι υποστηρίζεται αυτή η άποψη από κάποια μερίδα, όμως από τα 85 δις που υποτίθεται ότι χάθηκαν, τα 50 προέκυψαν από επαναδιαπραγμάτευση χρεών που ήδη είχαμε. Τα υπόλοιπα 25 ήταν από κεφάλαιο που αφορούσε την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και που δεν αντλήθηκε ολόκληρο, παρά μόνο τα 6 δις. Συνεπώς, δεν νομίζω ότι πρέπει να συνεχίζουμε να μιλάμε με τέτοιους όρους, έστω κι αν κάποιοι οικονομικοί κύκλοι της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και ο κος Ρέντγκλιν κάποτε αλλά και κύκλοι της αντιπολίτευσης ισχυρίζονται κάτι τέτοιο. Εμείς δεν συμφωνούμε με αυτό και το έχουμε αποδείξει με αριθμούς. Τώρα πάμε στο αφήγημα που είπατε, ή τι θα πούμε στον κόσμο. Κατ’ αρχήν δεν μ’ αρέσει η λέξη αφήγημα. Όταν βγαίνουμε μπροστά, μιλάμε με βιώσιμα μεγέθη, μιλάμε με αριθμούς. Κε Λαμπράκο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η χώρα μας από το 2010 έως το 2014, είχε χάσει το 25% του ΑΕΠ της. Είναι κρίμα, αλλά πρέπει να τα θυμίζουμε. Καμία χώρα σε περίοδο ειρήνης δεν είχε τέτοια απώλεια. Δεν μιλάμε απλά για καμένη γη αλλά για μια εντελώς κατεστραμμένη οικονομία. Εμείς νομίζω ότι έχουμε επανακάμψει ως προς αυτό. Καταφέραμε τα δύο τελευταία χρόνια να δώσουμε ένα κοινωνικό εισόδημα, της τάξης 700 εκατομμυρίων και ενός δις και να υπάρξει μια ελάφρυνση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων, και σε συνδυασμό με την άνοδο των δεικτών ευελπιστούμε ότι θα έρθουν καλύτερες οικονομικά ημέρες. Χωρίς να λέμε ότι από τη μια στιγμή στην άλλη αλλάξαμε σελίδα και ότι όλα από δω και πέρα είναι ρόδινα. Το μοντέλο των δανεικών και της υπερκατανάλωσης πρέπει να διαγραφεί και να καταλάβουν όλοι Έλληνες ότι πρέπει να εργαστούμε, πρέπει η πίτα να μεγαλώσει, πρέπει μέσω των ενισχύσεων, όπως τα ΕΣΠΑ, ΕΤΕΑΝ, Αναπτυξιακός νόμος, όπου γίνεται η καλύτερη δυνατή άντληση σε σημείο να έχουμε ακόμη να εισπράξουμε 3 δις, μέχρι το τέλος του εξαμήνου. 

Συνεπώς και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα ενισχυθούν αλλά και ο κατώτατος μισθός θα ανέβει, έτσι ώστε να δούμε την επόμενη μέρα με μεγαλύτερη αισιοδοξία. 

Ερ.: Δηλαδή, μετά την αυταπάτη του πρώτου εξαμήνου, βλέπετε να υπάρχει μια ωρίμανση στο διάστημα που ακολούθησε. Αυταπάτη, όπως ομολόγησε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. 

Απ.: Ναι, το είπε.. Πέσαμε πάνω σ’ έναν τοίχο. Ακόμη και κάποιοι Οικονομολόγοι που έβλεπαν τα πράγματα με μεγάλη αισιοδοξία, δεν δικαιώθηκαν. Γιατί και οι Ευρωπαίοι δανειστές- συνεργάτες μας, όταν δανείζουν τα λεφτά τους, κάποια στιγμή θέλουν να τα πάρουν πίσω.