Τίμησαν την επέτειο του ΟΧΙ στο Κρανίδι με μαθητική και προσκοπική παρέλαση, και μουσικό τόνο από κρουστά.
Όμορφες εικόνες από τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, προς τιμήν των ηρώων που πολέμησαν κάτω από αντίξοες συνθήκες, πριν από 78 χρόνια, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Όπως σημειώνει ο δήμαρχος Ερμιονίδας Δημήτρης Σφυρής:
«28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ το ΟΧΙ του ΕΛΛΗΝΑ ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, η ΑΞΙΑ, ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ και οι ΘΥΣΙΕΣ για την ΠΑΤΡΙΔΑ χωρίς χρώματα, κόμματα και ιδεοληψίες.
Κάθε χρόνο οι παρελάσεις μας φέρνουν στο νού την αντίσταση του Έλληνα για την Ελευθερία.
Αρνητική λέξη το ΟΧΙ αλλά με μεγάλη ιστορική σημασία. ΓΙΑΤΙ υπήρχε στόχος να αντισταθούν στους κατακτητές.
Να αντισταθούν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Στον επεκτατισμό θα έλεγα, που σημαίνει στην καταπάτηση όχι μόνο των θεσμών, αλλά της ταπείνωσης των ανθρώπων. Της εξαθλίωσης και της εξάρτησης της προσωπικότητας. Της δημιουργίας στελεχών φθόνου, ρουφιανιάς, μηχανισμών καταστροφής της κοινωνικής συνοχής.
Δυστυχώς έτσι επιτυγχάνεται και εδραιώνεται ο “Άχρωμος Φασισμός”.
Το ΟΧΙ αποτέλεσε την αντίσταση του Έλληνα στην διάλυση της κοινωνικής συνοχής και εκφράστηκε, οργανώθηκε και αποτέλεσε παράδειγμα ενότητας, πέραν των χρωμάτων των κομμάτων και κυρίως των ιδεοληψιών.
Σήμερα ζούμε σε μια εποχή αποδυνάμωσης της κοινωνικής συνοχής. Όπου οι φωνές πνίγονται γιατί υπερισχύει η καταπάτηση των αξιών.
Διοχετεύεται φθόνος, μίσος, εμπάθεια και πολιτική ανηθικότητα. Οι νέοι χωρίς δουλειά εγκαταλείπουν την χώρα μας, με τον ίδιο τρόπο που την εγκατέλειπαν μεταπολεμικά ή μετά από κάθε κρίση ή πολιτικό διωγμό. Μόνο που ο αυτοδιωγμός σήμερα είναι η λύση επιβίωσης.
Εγκαταλείπουν την χώρα που κάποιοι θυσίασαν τη ζωή τους για το ΨΩΜΙ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Για την ΔΟΥΛΕΙΑ που χωρίς αυτήν δεν είσαι ανεξάρτητος, ελεύθερος πολίτης και χρήσιμος στην κοινωνία.
Το ΟΧΙ του 40 είναι επίκαιρο γιατί βρισκόμαστε καθημερινά σε ένα πόλεμο. Σε ένα αγώνα επιβίωσης. Αγώνα σωτηρίας αξιών. Σε ένα αγώνα που τα ΟΧΙ θα πρέπει να βρούν υποστηρικτές, όχι εφήμερους, αλλά θωρακισμένους για την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, μακριά από ιδεοληψίες και μηχανισμούς κοινωνικής εξάρτησης και ιστορικής εκμετάλλευσης.
Σήμερα αυτά τα νιάτα καμαρώσαμε κι ευχηθήκαμε οι αγώνες του 40 να αναβιώσουν την ελπίδα τους».