Μπροστά σε ένα απίστευτο περιστατικό βρέθηκε η Πανελλήνια Ομάδα κατά της κακοποίησης των ζώων νομού Αργολίδας χθες σε χωριό του Δήμου Επιδαύρου. Ο Στέλιος Κυριακού ως νόμιμος εκπρόσωπος της ομάδας κλήθηκε να επιληφθεί σε ένα σπίτι όπου διέμεναν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι με πολλά ζώα και οι μυρωδιές του θανάτου έφταναν αρκετά μέτρα μακριά.
«Η πρόσβαση στο σπίτι ήταν απίστευτα δύσκολη από την δυσοσμία, από τα σκουπίδια που ξεπερνούσαν το ένα μέτρο ύψος και από τα δεκάδες λουκέτα που ήταν κλειδωμένα τα πάντα, από τις εσωτερικές και εξωτερικές πόρτες μέχρι οι ντουλάπες, τα ντουλάπια της κουζίνας αλλά και τα κλουβιά με τις γάτες και οι αλυσίδες που ήταν τα ζώα δεμένα», περιγράφει ο Στέλιος.
Μέσα στο σπίτι υπήρχαν αρκετά ζώα που κινδύνευαν, ζώντας μέσα σε άθλιες συνθήκες, και απλώς περίμεναν καρτερικά τον θάνατο. Γάτες κλεισμένες σε κλουβιά για μήνες μέσα στα κόπρανα τους, γάτες νεκρές σε προχωρημένη αποσύνθεση, γάτες που κάποτε ήταν δυο μέσα σε ένα κλουβί και τώρα πια η ζωντανή κοιμόταν πάνω στην νεκρή περιμένοντας και αυτή τον μαρτυρικό θάνατο, γάτες που δεν μπορούσαν ούτε να περπατήσουν από την πείνα και την δίψα, σκυλιά δεμένα για χρόνια κάτω από την βροχή και τον ήλιο…
Το ηλικιωμένο ζευγάρι μεταφέρθηκε από το ΕΚΑΒ , η γυναίκα στο ψυχιατρείο και ο σύζυγος που ζούσε ακίνητος ανάμεσα στα σκουπίδια για πολλούς μήνες μεταφέρθηκε στην καρδιολογική κλινική με κίνδυνο για την ζωή του.
Ανατριχιαστικές είναι οι λεπτομέρειες που εκθέτει ο Στέλιος Κυριακού:
«Σήμερα 15/11/2018 είναι μια από τις χειρότερες μέρες της πορείας μου στο χώρο της ζωοφιλίας……….. Κλήθηκα ως νόμιμος εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομάδας κατά της κακοποίησης των ζώων νομού Αργολίδας να επιληφθώ σε ένα σπίτι όπου διέμεναν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι με πολλά ζώα και οι μυρωδιές του θανάτου έφταναν αρκετά μέτρα μακριά.
Με δεδομένο ότι μέσα στο σπίτι υπάρχουν ζώα που κινδυνεύουν , ξεπεράσαμε όλες τις γραφειοκρατίες και με την συνεργασία του Α.Τ. Λυγουριού , του Δήμου Ασκληπιείου και της εισαγγελίας Ναυπλίου μπήκαμε στο σπίτι ώστε να σώσουμε ότι σώζεται.
Η πρόσβαση στο σπίτι ήταν απίστευτα δύσκολη από την δυσοσμία , από τα σκουπίδια που ξεπερνούσαν το ένα μέτρο ύψος και από τα δεκάδες λουκέτα που ήταν κλειδωμένα τα πάντα , από τις εσωτερικές και εξωτερικές πόρτες μέχρι οι ντουλάπες , τα ντουλάπια της κουζίνας αλλά και τα κλουβιά με τις γάτες και οι αλυσίδες που ήταν τα ζώα δεμένα.
Γάτες κλεισμένες σε κλουβιά για μήνες μέσα στα κόπρανα τους , γάτες νεκρές σε προχωρημένη αποσύνθεση , γάτες που κάποτε ήταν δυο μέσα σε ένα κλουβί και τώρα πια η ζωντανή κοιμόταν πάνω στην νεκρή περιμένοντας και αυτή τον μαρτυρικό θάνατο , γάτες που δεν μπορούσαν ούτε να περπατήσουν από την πείνα και την δίψα , σκυλιά δεμένα για χρόνια κάτω από την βροχή και τον ήλιο , το τελευταίο σκυλί (μαύρο μικρόσωμο ) ήταν σε μια σακούλα σκουπιδιών ανοικτή και παρότι δεν ήταν δεμένο , δεν έκανε καμία προσπάθεια να βγει από την σακούλα και περίμενε ακίνητο τον θάνατο (τυχαία το βρήκα γιατί δεν κουνιόταν αλλά ούτε φαινόταν μέσα στη σακούλα και στο σκοτάδι). Τα πράγματα γινόντουσαν ακόμα πιο δύσκολα γιατί κανένα ζώο δεν νιαούριζε-γάβγιζε ούτε καν κουνιόταν ώστε να το εντοπίσω……………..
Το κτηνιατρείο της κυρίας Σαρρή στο Λυγουριό έμεινε ανοικτό καθ’όλη την διάρκεια της επιχείρησης ώστε να δέχεται ζώα που είχαν ανάγκη περίθαλψης , ο δήμαρχος κύριος Γκάτζιος ήταν σε συνεχή επικοινωνία μαζί μας και η αστυνομία έφυγε από το σημείο αφού είχε τελειώσει όλη η επιχείρηση. Κάπου εδώ θέλω να ευχαριστήσω και τον γείτονα κύριο Νικήτα που ήταν συνεχώς δίπλα μου και διέθεσε και τα εργαλεία ώστε να σπάσουμε τα δεκάδες λουκέτα και να ελευθερώσουμε τα ζώα. Για την πορεία των ζώων θα σας κρατάω ενήμερους.
Το ηλικιωμένο ζευγάρι μεταφέρθηκε από το ΕΚΑΒ , η γυναίκα στο ψυχιατρείο και ο σύζυγος που ζούσε ακίνητος ανάμεσα στα σκουπίδια για πολλούς μήνες μεταφέρθηκε στην καρδιολογική κλινική με κίνδυνο για την ζωή του».