Το κουλό σ’ αυτή τη ρημάδα τη ζωή,
είναι ότι όταν έχεις πιάσει πάτο
νομίζεις ότι είναι η φυσική ροή.
Σέρνεσαι, κυκλοφορείς
κι εσύ νομίζεις ότι ζείς.
Παραμυθιάζεσαι, υπομένεις
και συνεχώς δικαιολογείς.
Το βάρος που σου πλακώνει τη ψυχή
πιστεύεις πως είναι κανονική αναπνοή.
Έχεις ξεχάσει τα όνειρα που έκανες παιδί,
είσαι μια μηχανή που μόνο εντολές ξέρει να εκτελεί.
Το πότε θα γίνει το κλικ στον εγκέφαλο του καθενός,
να λυτρωθεί απ’ το σκοτάδι
και ν΄ αναδυθεί στο φως,
είναι υπόθεση προσωπική,
ενίοτε και μαγική.
Όποιος πάντως από την άβυσσο έχει βγει,
μπορεί με σιγουριά να πει,
ότι στην παρτίδα της ζωής τελικά,
η απόλυτη μαγκιά, είναι να κερδίζεις παίζοντας με τα χειρότερα χαρτιά.
Τα στιχάκια συνοδεύουν μουσικές επιλογές από τον ΑΚ