Παρατημένο στην αλμύρα, έρημο, σαν φάντασμα του παρελθόντος συνεχίζει να παραμένει και σήμερα το κτήριο της πλαζ της Αρβανιτιάς, αποτελώντας εστία μόλυνσης. Διαβρωμένο από την εγκατάλειψη πιθανόν να αποτελεί και κίνδυνο για τους λουόμενους που στέκονται από κάτω τους θερινούς μήνες.
Ένα κτήριο, που γνώρισε δόξα, πριν εγκαταλειφθεί προ 20ετίας από τον τελευταίο ενοικιαστή του.
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους εσωτερικούς, αλλά και τους εξωτερικούς χώρους. Πριν μερικά χρόνια είχε γίνει στέκι ναρκομανών και παρανόμων, αλλά πλέον ούτε αυτοί πατάνε το πόδι τους εκεί.
Το κτήριο διαβρωμένο πλέον, παντελώς διαλυμένο, αποτελεί ντροπή για το δημόσιο που το έχει εγκαταλείψει. Κάπου μέσα στην ιστοσελίδα της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου, πριν από μερικά χρόνια υπήρχε δελεαστική περιγραφή του ακινήτου: «Το κτίριο βρίσκεται στην αστική παραλία της Αρβανιτιάς στο Ναύπλιο, στην απόληξη του βασικού οδικού άξονα που εκτονώνει την πόλη στο νότο και του δημοφιλούς γύρου της Αρβανιτιάς, διαθέτει δε εντυπωσιακή θέση με αμφίπλευρη θέα προς τη θάλασσα και τον επιβλητικό βράχο της Ακροναυπλίας. Εμβαδόν: 18,50μ2 για το β’ υπόγειο, 236,88 μ2 για το α’ υπόγειο και 320,25 μ2 για το ισόγειο».
Πλέον, ούτε το δημόσιο δεν ενδιαφέρεται να το αξιοποιήσει…
Με την πολύτιμη βοήθεια του Μπάμπη Αντωνιάδη βρήκαμε και δημοσιεύουμε ιστορικά στοιχεία για το κτήριο αυτό.
Η μελέτη για την κατασκευή του κτηρίου της Αρβανιτιάς εκπονήθηκε το 1969 από τον αρχιτέκτονα Κλέωνα Κραντονέλλη του ΕΟΤ με χρήση εστιατόριο snack Bar. Ο ίδιος είχε σχεδιάσει και την πλαζ της Αρβανιτιάς τη δεκαετία 60-70. Πριν κατασκευασθούν τα κτήρια και γίνουν οι δενδροφυτεύσεις επί δημάρχου Σαγιά, ο οποίος είχε σαν σήμα στην δημοτική παράταξη το πεύκο και όπως λέγεται μόνος του πότιζε τα πεύκα που φύτεψε.
Πριν χτιστεί λειτουργούσαν εκεί δύο ταβέρνες. Η μία ήταν του Κρίπα και η άλλη του Κατερινάκου (μετά Χουντάλα). Αυτή η ταβέρνα ήταν επάνω στη Πλατεία. Αφού χτίστηκε, για πολλά χρόνια το κτήριο της Αρβανιτιάς λειτούργησε ως εστιατόριο και σνάκ μπαρ. Οι σημερινοί 50άρηδες το θυμούνται, αφού εκεί περνούσαν τα καλοκαίρια τους.
Κάποια στιγμή όμως έφυγε και ο τελευταίος μειοδότης και το κτήριο δεν ξαναλειτούργησε.
Και άρχισε να διαλύεται…
Κάποια στιγμή ο δήμος έδειξε ενδιαφέρον, μετά από πολλά δημοσιεύματα της εποχής.
Και γίνεται λόγος για να γίνουν στερεωτικές εργασίες ή για να το πάρει για εκμετάλλευση ο ίδιος δήμος Ναυπλίου.
Το 2009 ο δήμος Ναυπλίου συγκεκριμενοποιεί το αίτημα για αξιοποίηση. Μάλιστα είχε προβλεφθεί στο τεχνικό πρόγραμμα πρόταση για στέγαση φιλαρμονικής. Αλλά τίποτα δεν προχώρησε.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 2012 εγκρίθηκε η μελέτη Μαραβέα, η οποία είχε εκπονηθεί το 2011 για την επανάχρηση του κτηρίου, αλλά δεν προχώρησε τίποτα. Η μελέτη αυτή, έχει εγκριθεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό συμβούλιο (ΚΑΣ) στη συνεδρίαση 24-4-2012, κάτι απαραίτητο για να προχωρήσει, αφού η περιοχή ανήκει στην Α΄ Ζώνη του Παλαμηδίου. Ο προϋπολογισμός των εργασιών για την επαναλειτουργία του κτηρίου το 2012 ήταν 2.457.948 €.
Όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια είχαν πέσει πολλές ιδέες, για να αξιοποιηθεί. Μία από αυτές ήταν αυτή της «Άλλης Πρότασης» να γίνει προβάδικο, δηλαδή να διαμορφωθεί ο χώρος έτσι, ώστε μπορούν οι διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες της περιοχής, θεατρικές, μουσικά συγκροτήματα κλπ, να μπορούν να κάνουν πρόβες.
Μάλιστα ακόμα και το ζήτημα της αδειδότησής του έχει ξεπεραστεί και με ειδική διάταξη, το κτήριο νομιμοποιήθηκε.
