Το να το παίξεις μεσ’ στη σχέση “Σουηδία”,
είναι μια ζόρικη ιστορία.
Το ν’ ανοίξεις τη σχέση στο κοινό,
“παρακαλώ περάστε κι από ‘δω”,
δεν είναι τελικά καθόλου απλό.
Θέλει τέχνη, μαεστρία,
αλλά κυρίως, ένα κιλό αρ@ίδια.
Θέλει υπέρβαση πολλή,
άρα, αγάπη αληθινή.
‘Οταν όμως έχει ραγίσει το γυαλί,
τη μπίχλα δεν μπορείς να κρύβεις
για πάντα κάτω απ’ το χαλί.
Από ανασφάλεια κι εγωισμό,
όλο το εγχείρημα αποδομείται στο λεπτό.
Τη σαπίλα της ζωής τους
καμμιά ταμπέλα δεν θα σώσει.
Τη μαυρίλα της ψυχής τους
κανένα σχήμα δεν θα “στρώσει”.
Κι όσα θηράματα στο διάβα τους κι αν κυνηγήσουν,
υποχείρια στο αρρωστημένο τους παιχνίδι για λίγο την πατήσουν,
όση κάβλα στιγμιαία τους ενώσει,
σύντομα η φούσκα απλά θα ξεφουσκώσει.
Καταλήγουν έτσι ν’ αναρωτούνται φωναχτά,
κατηγορώντας ο ένας τον άλλον δυνατά,
τι τελικά πήγε στραβά;
Πώς μπλέχτηκαν στο δίχτυ τής παγίδας
που με υποκρισία στήσαν όλο ξιπασιά;
Κι εκεί κάποιος γελώντας θα τους πεί,
πως η διαδρομή για τη Στοκχόλμη ίσως δεν είναι εφικτή…
Πόσο δε το Ροβανιέμι που είναι ακόμη πιο εκεί…
Τα στιχάκια συνοδεύουν μουσικές επιλογές από τον μ-π