Επτά χρόνια δημαρχίας με προοπτική άλλα τέσσερα δεν είναι ευκαταφρόνητο επίτευγμα για οποιοδήποτε ασχολείται με την αυτοδιοίκηση. Ο Δημήτρης Κωστούρος μας ξάφνιασε με την συμμετοχή του στο δημοτικό συμβούλιο, ως δημοτικός σύμβουλος. Ένας νέος άνθρωπος χωρίς την λεγόμενη κοινωνική παρουσία, μετρημένος, αφοσιωμένος στον Οίακα και στην δουλειά του έπιασε την συγκυρία από τα μαλλιά και βρέθηκε πριν 7 χρόνια στην θέση του Δημάρχου Ναυπλίου.
Όλοι στοιχημάτιζαν πως ήταν ένα τυχαίο γεγονός και πως δεν επρόκειτο να επανεκλέγει. Ο νεαρός τότε γυμναστής τους έβαλε δύσκολες ασκήσεις, με αποτέλεσμα να πέσουν όλοι ανάσκελα όταν επανεξελέγει. Έδειξε πως όχι μόνο έχει αντοχές αλλά και πως οι θέσεις του ήταν αυτές που του επέτρεψαν να επανεκλεγεί και μάλιστα με την πρώτη, έχοντας ισχυρούς αντιπάλους όπως ο Χρ. Γραμματικόπουλος.
Αν και το ενδιαφέρον του για τα κοινά πήγαζε από τον πολιτικό χώρο που εκπροσωπούσε, ο ίδιος από την πρώτη μέρα της δημαρχίας του άφησε στην άκρη τις πολιτικές ταυτότητες και έδωσε βάση αρχικά στην οργάνωση ενός δήμου που μάλλον παραδούλευε χαλαρά. Απ την άλλη οι πρώτες υποσχέσεις του για βελτίωση της ποιότητας ζωής της παλιάς πόλης και στην συνέχεια όλου του δήμου Ναυπλιέων πλέον, κατά την δεύτερη δημαρχιακή του περίοδο.
Η προσπάθειά του όμως να ελέγχει τα πάντα, όσα γίνονται στον Δήμο του τον οδήγησε σε ένα ανθρωπόμακρο μοντέλο διοίκησης, που μπορεί μεν να μην ήταν αυταρχικό ήταν όμως δημαρχοκεντρικό υπέρ του δέοντος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αποξενωθεί και ο ίδιος από τους πολίτες με αποτέλεσμα η αντιπολίτευση να αρχίζει να κτίζει πάνω σε έναν Κωστούρο που η συμπεριφορά του απέναντι στους πολίτες «δεν ήταν η πρέπουσα». Κανείς όμως δεν μπορούσε να του αποδώσει αδιαφορία για τα κοινά, άσχετα αν διαφωνούσε με τις πολιτικές επιλογές του.
Τα όπλα Κωστούρου
Η στάση που κράτησε απέναντι στις γερμανικές αποζημιώσεις και η προσφορά της προσωπικής αποζημίωσης ζεύγους Γερμανών στο Ναύπλιο, εκτόξευσε το όνομα της πόλης του Ναυπλίου σε όλα τα Μέσα Επικοινωνίας της Ευρώπης. Γερμανικά, Αγγλικά ακόμα και Ρωσικά κανάλια κατέφθασαν στο Ναύπλιο και πέρα από τις συνεντεύξεις με τον Δήμαρχο Ναυπλιέων ανέδειξαν τις ομορφιές της πόλης. Το Ναύπλιο μπήκε δωρεάν σε όλα τα σπίτια της Ευρώπης κάνοντάς το γνώριμο ως τόπο τουριστικού προορισμού. Καθόλου άσχετο με αυτό δεν ήταν η αύξηση των Κρουαζερόπλοιων από τότε μέχρι σήμερα, αν και εδώ θα πρέπει να αποδώσουμε μερίδιο επιτυχίας και στον πρώην Λιμενάρχη Ναυπλίου Σπύρο Μαρίνο.
Κρουαζερόπλοια και θαλάσσιος τουρισμός σημαίνει και κατάλληλο λιμάνι, που το Ναύπλιο από την εποχή του Τσούρνου το ονειρεύεται αλλά ακόμα δεν το έχει. Πάντως το ότι ξεράστηκε και ο τελευταίος σκόπελος στις μελέτες και άρχισε με γρήγορους ρυθμούς η εκβάθυνση, αποτελεί ένα επιπλέον ατού στα χέρια του Κωστούρου προεκλογικά. Βέβαια μόνο με εκβάθυνση λιμάνι δεν γίνεται. Χρειάζονται υποδομές τροφοδοσίας, κτήρια κλπ. για να μπορούμε να μιλάμε για οργανωμένο λιμάνι, αλλά η αρχή έγινε. Η δημοπράτηση των κόμβων προχωράει και σύντομα θα έχει κανείς μια πρώτη εικόνα από την σύνδεση με το λιμάνι.
Ο Αθλητικός τουρισμός είναι το επόμενο στοίχημα για την δημοτική αρχή. Ο Μαραθώνιος, η ανάβαση στο Κάστρο, τα τρίαθλα σε Ναύπλιο και Τολό κατάφεραν να φέρουν ακόμα περισσότερο κόσμο στο Ναύπλιο, απ΄ότι η πόλη από μόνη της. Όταν τα τοπικά αλλά και τα Αθηναϊκά ΜΜΕ γράφουν για τις μέρες των αθλημάτων ότι η πόλη βουλιάζει από επισκέπτες, κυριολεκτούν. Το ζητούμενο είναι τι μένει οικονομικά στο Ναύπλιο και αν μπορεί να παραταθεί η περίοδος παραμονής των τουριστών. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες τόσο του Δήμου όσο και των φορέων, ο επισκέπτης του Ναυπλίου είναι συνήθως επισκέπτης του τριημέρου. Οι υπόλοιπες τέσσερες μέρες της εβδομάδας παραμένουν ανεκμετάλλευτες.
Το πρόβλημα το έχει αντιληφθεί η δημοτική αρχή γι αυτό προωθεί το πρόγραμμα «Ναύπλιο 360 μέρες». Πώς να το προωθήσεις όμως όταν τα σκουπίδια σου συνεχίζουν να στοιβάζονται πάνω από την μοναδική μεγάλη παραλία σου, ή ο ρομαντικός περίπατός σου στον γύρο της Αρβανιτιάς κινδυνεύει από πτώσεις βράχων;
Όμως το μεγαλύτερο επίτευγμα του Κωστούρου, δεν είναι ούτε οι αθλητικοί αγώνες, ούτε τα πολύ ρομαντικά βράδια με το αυγουστιάτικο φεγγάρι, ούτε το «Φεστιβάλ Ναυπλίου», είναι ότι κατόρθωσε να τροφοδοτήσει όλο τον δήμο του με καλής ποιότητας πόσιμο νερό. Χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή κι αν υπάρχει είναι διαρκώς σε κίνδυνο.
Σε πολιτικό επίπεδο τώρα, ο Κωστούρος πέτυχε αυτό που απέτυχε ο Μπερλινγκουέρ στην Ιταλία, τον ιστορικό συμβιβασμό. Ένα μεγάλο μέρος των Νεοδημοκρατών είναι μαζί του ή τον στηρίζει, όπως σχεδόν όλο το ΚΙΝΑΛ καθώς και μερίδα ανεξαρτήτων. Όταν έχεις δύο κόμματα κατά μεγάλο μέρος μαζί σου και τον ΣΥΡΙΖΑ να ψάχνεται ακόμα, τότε δεν είσαι μακριά από τον πολιτικό στόχο σου.
Βεβαία θα πρέπει να δώσει μάχες για να υπερασπιστεί τα επιτεύγματά. Ο Παναγιώτης Αναγνωσταράς καρπούμενος ένα ακόμα μέρος της ΝΔ και δυσαρεστημένων του Κωστούρου παραμονεύει μπρος από την Κάλπη. Εξάλλου με το νέο εκλογικό σύστημα αν δεν «κερδίσεις» από τον πρώτο γύρο, στον δεύτερο, ακόμα και αν βγεις νικητής θα εξαρτάσαι από τις ψήφους της αντιπολίτευσης.
Τα μειονεκτήματα
Όπως κάθε αρχή που έχει εκλεγεί δύο φορές αναμενόμενο είναι να έχει τις φθορές της.
Στα αρνητικά του είναι ο μη επικοινωνιακός του χαρακτήρας με του πολίτες και μια υφέρπουσα υπερεκτίμηση του Εγώ.
Ένα ακόμα σημείο που θα πρέπει να προσέξει είναι η «ικανότητά του» να μετατρέπει τους φίλους του σε εχθρούς.
Η μεγάλη καθυστέρηση των ενεργειών στην αντιμετώπιση των σκουπιδιών.
Η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης της Πρωτεύουσας του δήμου με τα δημοτικά διαμερίσματα.