Η πρώτη Αργείτισσα για την ευρωβουλή
Το πατρικό της σπίτι αντίκρι από τον Ναό της Αφροδίτης, δίπλα στο αρχαίο Θέατρο του Άργους της έδωσε από μικρή ηλικία τα πρώτα κελεύσματα να αγαπήσει και να αναδείξει την γλώσσα και τον πολιτισμό.
Σήμερα μετά από χρόνια πετυχημένης καριέρας στην ΕΡΤ διεκδικεί με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας μια θέση στο ευρωκοινοβούλιο.
Συνέντευξη* με την Βίκυ Φλέσσα:
Κυρία Φλέσσα, ποιο ήταν το κύριο στοιχείο που σας κινητροδότησε να αφήσετε την επιτυχημένη εκπομπή σας και την κρατική τηλεόραση και να ασχοληθείτε με την πολιτική, με στόχο την εκλογή σας στο Ευρωκοινοβούλιο;
Κυρία Κοροβέση, θεώρησα ότι οφείλω στην πατρίδα μου να προσπαθήσω κι εγώ με τις δυνάμεις μου η Ελλάδα να βρει την περπατησιά της στον σύγχρονο κόσμο και να αποκτήσουμε πάλι την υπερηφάνειά μας ως Ελληνίδες και Έλληνες. Είμαι πεπεισμένη ότι ο δικός μας δρόμος είναι ο Πολιτισμός, αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Παιδεία.
Τί ήταν αυτό που εμπιστευτήκατε στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη; Από τις συζητήσεις σας με τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναφορικά με την απόφαση της υποψηφιότητάς σας, τί κρατάτε;
Το ήθος που κομίζει στην πολιτική ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης μού ενέπνευσε εμπιστοσύνη και με βρίσκει απολύτως σύμφωνη μαζί του: Είναι ενωτικός, μας προτρέπει όλους τους ΄Ελληνες να εργαστούμε για την πατρίδα μας, δεν είναι λαϊκιστής, είναι υπέρ της αριστείας και της δημόσιας εκπαίδευσης, υπήρξε ο ίδιος άριστος μαθητής και φοιτητής, έχει συγκροτημένη σκέψη και τέλος, θεωρεί την κλασική παιδεία απαραίτητη στην εκπαίδευση και τον Πολιτισμό το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και πηγή αναπτυξιακού πλούτου.
Κρατώ, λοιπόν, την πρόσκλησή του να βοηθήσω με συγκεκριμένη ατζέντα στην Ευρώπη, που είναι ο Πολιτισμός και η Παιδεία, και τα καλά λόγια που λέει δημόσια για μένα σε ό,τι αφορά στην τηλεοπτική μου προσφορά στην Παιδεία και τον Πολιτισμό. Τον ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι οι Ελληνίδες και οι ΄Ελληνες να με εμπιστευθούν, ώστε να προσπαθήσω από τα τηλεοπτικά λόγια να περάσω στις πολιτικές πράξεις.
Ομολογουμένως, βρισκόμαστε ενώπιον της πιο κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης για το μέλλον του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η Βίκυ Φλέσσα, με σύνθημά της τον αγώνα για «Μία Ευρώπη ενάντια ΣΤΑ ΑΚΡΑ», τί θα προτάξει την επομένη μιας νικηφόρας, για την ίδια, έκβασης των Ευρωεκλογών;
Το δεύτερο μέρος αυτού του δίπολου: Μία Ευρώπη ΥΠΕΡ του Ελληνισμού. Αν εκλεγώ, σκοπεύω να…ταράξω τους Ευρωπαίους εταίρους μας στην Ελλάδα. Να οργανωθώ με άλλους πρόθυμους Ευρωβουλευτές, ώστε να ξεκινήσουμε μία εκστρατεία για την κλασική Παιδεία στην Ευρώπη, η οποία οφείλει να επιστρέψει στις ουμανιστικές της ρίζες, που είναι και η βάση του δικού μας ελληνικού πολιτισμού. Να επενδύσουμε στη νέα γενιά της Ευρώπης, η οποία θα βγει κερδισμένη αν τα παιδιά της ταξιδεύουν σε όλες τις χώρες από νεαρή ηλικία , από το Γυμνάσιο και το Λύκειο, ώστε να αγαπήσουν την Ευρώπη και να μην βρει πρόσφορο έδαφος σε αυτήν τη νέα γενιά το κύμα του ευρωσκεπτικισμού. Για την Ελλάδα οι συνεχείς επισκέψεις των μαθητών από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα είναι συν στον τουρισμό μας που τώρα αποτελεί το 30,1 % του ΑΕΠ, όπως επίσης θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας συνοδών-ξεναγών, φιλολόγων, δασκάλων, καθηγητών ξένων γλωσσών, ειδικοτήτων που σήμερα χειμάζονται από την ανεργία. Θα προσπαθήσω-πάλι με συμμαχίες-να εισάγω στην ευρωπαϊκή ατζέντα κοινό μάθημα Ευρωπαϊκής Ιστορίας από τις τάξεις του Δημοτικού με τους μύθους της Ευρώπης , στο Γυμνάσιο με την Ιστορία της- πάντα βασισμένη στον πολιτισμό που ενώνει!- και στο Λύκειο συστηματική ενημέρωση των μαθητών για τα προνόμια του Ευρωπαίου πολίτη. Επίσης, στα δύο κρίσιμα ζητήματα που θέτει επιτακτικά το μέλλον και ήδη στο παρόν γίνεται μεγάλη συζήτηση- δυστυχώς όχι στην χώρα μας…-, τα ζητήματα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης με την Τεχνητή Νοημοσύνη και της Βιοηθικής θα ήθελα να έχει παρουσία η χώρα μας με δύο Ευρωπαϊκά Παρατηρητήρια, της Βιοηθικής στην Κω με το όνομα του Ιπποκράτους και της Ηθικής για την Τεχνητή Νοημοσύνη στην Χαλκιδική με το όνομα του Αριστοτέλους. Το δεύτερο θα μπορούσε να συνδυασθεί με το όραμα του λαμπρού Έλληνά μας Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, καθηγητή της Επιστήμης της Πληροφορικής στο ΜΙΤ να ιδρυθεί στη χώρα μας ένα Διεθνές Κέντρο Τεχνητής Νοημοσύνης. Επίσης, θα ήθελα να εργαστώ στην Ευρώπη για τις ηλικίες ΣΤΑ ΑΚΡΑ, για την προσχολική αγωγή και την τρίτη ηλικία.
Το ότι ο Πολιτισμός και η Παιδεία λαμβάνουν πρωταρχική θέση στις προτεραιότητές σας, το καταλαβαίνει επίσης κανείς ευθύς αμέσως από τις δημόσιες τοποθετήσεις σας. Θεωρείτε ότι μέχρι στιγμής η Ελλάδα δεν έχει διεκδικήσει όσα θα μπορούσε στους εν λόγω τομείς;
Απολύτως! Είμαστε σαν τον άνθρωπο της παραβολής που έθαψε το τάλαντό του βαθιά μέσα στην γη. Εμείς οι ίδιοι οφείλουμε να αλλάξουμε, να επενδύσουμε στην Παιδεία μας και τον Πολιτισμό μας και για αυτό θέλω να εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις στην Ευρώπη.
Το Ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας «έκλεισε» με το δικό σας όνομα. Ο προεκλογικός χρόνος, στις ελάχιστες μέρες που μας απομένουν μέχρι τις Ευρωεκλογές, αποδείχτηκε επαρκής; Και ρωτώ κυρίως επειδή ο κόσμος σας έχει συνδέσει με την πορεία σας στην ΕΡΤ, χωρίς κάποια «προϋπηρεσία» στην πολιτική.
Ήταν ελάχιστος ο χρόνος που είχα, πράγματι. Πολύς κόσμος ούτε που αντελήφθη ότι είμαι υποψήφια Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, δεν πρόλαβε να συνδυάσει το όνομα της δημοσιογράφου που ήξερε από την εκπομπή ΣΤΑ ΑΚΡΑ με την υποψηφιότητά μου. Προσπάθησα, πάντως, με μία περιοδεία- εξπρές στην Ελλάδα, που θυμίζει λίγο τον… Φιλέα Φόγκ να συγκεντρώσω ιδέες και προτάσεις πώς μπορεί να αξιοποιηθεί η πολιτιστική ιδιοσυστασία κάθε Περιφέρειας σε συνδυασμό με την ανάδειξη των τοπικών παραδοσιακών προϊόντων.
Παρά ταύτα, είχατε όλο αυτό το διάστημα καθημερινή επαφή με τους πολίτες. Από την περιοδεία που πραγματοποιήσατε σε όλη την Ελλάδα, ποιο κλίμα εισπράξατε εν γένει, τόσο για τη δική σας υποψηφιότητα, όσο και για το κόμμα σας;
Πράγματι, ως δημοσιογράφος δεν είχε απαιτηθεί να έλθω σε επαφή με τόσο κόσμο σε όλην την Ελλάδα, όπως τώρα που ζητώ την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου. Μου δίνει πολλή δύναμη η εκτίμηση που βλέπω στα μάτια των ανθρώπων σε αυτήν την δύσκολη δοκιμασία, με συγκινεί βαθιά η αγάπη τους για το δημοσιογραφικό έργο μου σε βαθμό που δεν σάς κρύβω, κυρία Κοροβέση, σκέπτομαι πολλές φορές ότι από την υποψηφιότητά μου αυτό θέλω κυρίως να κρατήσω ενθύμιο του μέλλοντος μου εκλεγώ, δεν εκλεγώ.
Aφορμώμενη από τη βαρύτητα που δίνετε σε ζητήματα εκπαίδευσης, και σε συνδυασμό με τις σπουδές σας στην Κλασική Φιλολογία, υπάρχουν σκέψεις σας για την ενδυνάμωση της δυναμικής της ελληνικής γλώσσας αλλά και της προστασίας της από την μάστιγα των «greeklish»; Ποια είναι η γνώμη σας επίσης για το φαινόμενο, και ποιες οι συμβουλές σας σε κάθε περίπτωση, ειδικά προς τη νέα γενιά;
Κυρία Κοροβέση, χαίρομαι πολύ που θίγετε το θέμα της γλώσσας! Στα νέα παιδιά- που θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο- θα έδινα τις δύο εμβληματικές ομιλίες του αειμνήστου Ξενοφώντος Ζολώτα τη δεκαετία του ‘ 60 στην Παγκόσμια Τράπεζα, που είναι στην αγγλική γλώσσα με ελληνικές λέξεις αποκλειστικά, για να συνειδητοποιήσουν ότι η ελληνική είναι η ιδρυτική γλώσσα του κόσμου και ως εκ τούτου, εμείς, που είμαστε οι προνομιακοί ομιλητές της, οφείλουμε να την προστατεύσουμε στο διηνεκές του χρόνου.
Στην Ευρώπη η προσπάθειά μου θα είναι- αν με εμπιστευθούν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες-να γίνει μία στροφή προς την κλασική παιδεία και υπάρχει ήδη πρόσφορο έδαφος με τις πρωτοβουλίες που ήδη έχουν λάβει οι Γάλλοι ζητώντας από την UNESCO τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά να συμπεριληφθούν στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας, όπως επίσης και οι Ισπανοί Ελληνιστές, οι οποίοι στις 25 Μαΐου, μία ημέρα πριν από τις Ευρωπαϊκές Εκλογές συγκαλούν στη Μαδρίτη ημερίδα για την ενίσχυση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών! Δεν μπορώ να μην σχολιάσω με πικρία την ανθελληνική στάση και στρατηγική του δικού μας υπουργείου Παιδείας, με τον κ. Γαβρόγλου να έχει εξελιχθεί στον πλέον απηνή διώκτη της κλασικής παιδείας μέσα στην ίδια την πατρίδα μας!
H δημοσιογραφία θέλει «γερό στομάχι». Η ενασχόληση με την πολιτική θέλει «γερό στομάχι» σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό;
Χρήσιμο είναι γενικώς να έχεις γερό στομάχι. Σπανίως αποκαρδιώνομαι, διότι όταν αφήνεις τα αρνητικά σχόλια να παρεισφρέουν εντός σου και τα υπολογίζεις, αρχίζεις να ετεροκαθορίζεσαι, να αλλάζεις ανάλογα με την οπτική του καθενός. Αυτός είναι ο πλέον σίγουρος δρόμος να μην έχεις εν τέλει ταυτότητα, να άγεσαι και να φέρεσαι. Όταν αποκαρδιώνομαι, προσεύχομαι, και τότε επικρατεί γαλήνη εντός μου.
Συγκεκριμενοποιώ το παραπάνω ερώτημά μου. Έχετε δεχτεί διαδικτυακή επίθεση από την κ. Ακρίτα με φόντο τον Καρυωτάκη και από υποψήφια ευρωβουλευτή του Ποταμιού με αφορμή τηλεοπτική τοποθέτηση στο πρόγραμμα Εrasmus. Στη μεν πρώτη περίπτωση υπήρξε πληθώρα αρνητικών σχολίων με εριστικό λόγο από την άλλη πλευρά, στη δε δεύτερη, υπήρξε έντονη, κατά πρόσωπο κριτική και όχι απλά κατά του κόμματος. Πρώτον, τί απαντάτε, και δεύτερον, κατά πόσο τέτοιες αντιπαραθέσεις είναι αποτρεπτικές στο εγχείρημα που ξεκινάτε;
Και στην δημοσιογραφία, όπως και τώρα σε αυτήν τη νέα προσπάθεια, έχω ως αρχή και προσπαθώ να μην χάνω τον στόχο μου, που τώρα είναι να κερδίσω την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου, για να αναδείξουμε τον ελληνικό μας πολιτισμό στην Ευρώπη. Επιδιώκω να είμαι αταλάντευτη, να μην επηρεάζομαι από τις εξωτερικές συνθήκες, αν έχω πεποίθηση ότι πράττω σωστά. Τo εννοούσα το ρήμα «προσπερνάμε» ως απάντηση στην κυρία Ακρίτα, όπως επίσης και την ημιμάθεια στο θέμα του Καρυωτάκη. Σε ό,τι αφορά στο Erasmus παραπέμπω στην ιστοσελίδα μου vickyflessa.com.
Το μεγάλο κεφάλαιο «ΕΡΤ» τί γεύση σας αφήνει;
Εργάζομαι στην ΕΡΤ από το 2000 και είμαι από το 2007 δημοσιογράφος της με σύμβαση αορίστου χρόνου. Η ΕΡΤ δεν είναι η ανερυθρίαστη προπαγάνδα που επιχειρείται από εξωτερικούς «συνεργάτες», οι οποίοι κολλάνε ένσημα στου Μαξίμου και ευτελίζουν τη δημόσια τηλεόραση. Αυτοί είναι περαστικοί, κάνουμε όλοι υπομονή… Η δημόσια τηλεόραση είναι οι άνθρωποι της που μοχθούν και –πιστέψτε με, κυρία Κοροβέση- είναι πολλές και πολλοί, είναι ο πολιτισμός που διακονεί η ΕΡΤ, οι ωραίες της σειρές, τα ντοκυμανταίρ της, τα αφιερώματά της, το πολύτιμο αρχείο της. Αυτά τα αγαθά είναι η δημόσια τηλεόραση, που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, για αυτό και μέ λυπεί βαθιά η νυν απαξίωσή της.
Τέλος, από όλες τις συνεντεύξεις που έχετε φιλοξενήσει στις εκπομπές σας, με εξέχουσες προσωπικότητες των τεχνών, γραμμάτων και επιστημών, υπάρχουν απαντήσεις καλεσμένων σας που φέρνετε στο μυαλό σας αυτές τις μέρες; Αν σας ζητούσα να διαλέξετε κάποιες από αυτές, ποιες θα ήταν εκείνες, που μεταξύ άλλων, λειτουργούν ως κινητήρια δύναμη για τη συνέχιση του αγώνα σας;
Ωραία ερώτηση, κυρία Κοροβέση, εύγε! Θυμάμαι μία φράση του φιλόσοφου Στέλιου Ράμφου, την οποία, μάλιστα, επικαλούμαι, όταν μέ ρωτούν οι συμπολίτες μου τώρα στην περιοδεία μου, όταν προσπαθώ να τους πείσω να μέ εμπιστευτούν. Η πρώτη είναι στην αντίδραση «μα, καλά, ωραία είναι όλα αυτά, αλλά πώς θα αποκτήσουμε τις υποδομές;». Τότε τούς απαντώ ως εξής: «Είχα την ίδια απορία, κι όταν ρωτούσα τον κ. Ράμφο, μού απαντούσε πάντα: Η πίεσις των πραγμάτων, Βίκυ μου, η πίεσις των πραγμάτων!».
Επί παραδείγματι: Έρχονται τα παιδιά από την υπόλοιπη Ευρώπη και δεν έχουμε κατασκηνώσεις αρκετές, για να τά φιλοξενήσουμε. Τον επόμενο χρόνο θα φτιάξουμε.
Είναι ο αρχέγονος κανόνας της προσφοράς και της ζητήσεως!
* Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Αθηνά Κοροβέση για το politisonline
