Η ταινία “Check In” σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Στραγαλινού και σενάριο του Ναυπλιώτη Γιώργου Κάλτσα πραγματοποίησε την πρώτη της συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Δράμας 2018.
Η ταινία κάνει ήδη μεγάλη διεθνή πορεία, έχοντας επιλεγεί επίσημα στα
- InShort Film Festival 2018 (Νιγηρία),
- Bengals International 2018 (Ινδία),
- Dunedin International Film Festival 2019 (ΗΠΑ),
- Inferno en los Andes Fest 2018 (Περού),
- Edessa Short Film Festival (Ελλάδα),
- 10th Underground Cinema Short Film Awards (Ιρλανδία),
- Bihać Avantura Film Festival “Avant&Una” (Βοσνία & Ερζεγοβίνη),
- 14th INTERNATIONAL ASTO SHORT FILM FESTIVAL (Ελλάδα)
- Athens International Digital Film Festival (Ελλάδα)
- Paleochora Lost World Short Film Festival (Ελλάδα)
- Rome Independent Prisma Awards (Ιταλία)
- Reels of the Dead (ΗΠΑ)
- Oregon State International Film Festival (ΗΠΑ)
- Piraeus Film Festival 2019 (Ελλάδα)
- Lift Off Sessions April (Αγγλία)
- Chhatrapati Shivaji International Film Festival (Ινδία)
- Bento Goncalves Film Festival (Βραζιλία)
- Florence Film Awards (Ιταλία)
Κέρδισε τέσσερα βραβεία!
- Best Film – Bento Goncalves Film Festival (Βραζιλία)
- Best Horror Film – Florence Film Awards
- Best Editing – Paleochora Lost World Short Film Festival (Ελλάδα)
- Achievement Award – Chhatrapati Shivaji International Film Festival (Ινδία)
Η ταινία
Ο Χάρης Μαύρος, 16 ετών, είναι εθισμένος με τα social media και τα ψηφιακά μέσα επικοινωνίας. Η μητέρα του ανησυχεί πολύ για την κατάστασή του και ζητά από την καθηγήτριά του να τον βοηθήσει. Ωστόσο ο άτυχος νέος έχει πάρει έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, με ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλους. Ενα έργο για τη σύγχρονη κοινωνική απομόνωση σε ένα περιβάλλον αστικού τρόμου.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Το «Check In» ήταν μια ευκαιρία να πειραματιστώ με το ψυχολογικό θρίλερ σχολιάζοντας ένα σύγχρονο κοινωνικό θέμα. Σκοπός ήταν η καταγραφή των ακραίων συμπεριφορών στις οποίες μπορεί να οδηγήσει η κατάχρηση των ψηφιακών μέσων επικοινωνίας. Από άποψη μορφής επιλέχτηκε μια μάλλον αποστασιοποιημένη αισθητική, καθώς ο θεατής καλείται να κρίνει αυτά που βλέπει και όχι να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες. Παρά το γεγονός ότι στο πλαίσιο χειρισμού ενός θρίλερ υπήρχε πρόθεση να δημιουργηθεί αγωνία για την εξέλιξη της δράσης, ήταν εξίσου σημαντικό να αναδειχθεί η σοβαρότητα του κοινωνικού προβλήματος. Η ψυχρότητα του ύφους μάλλον αύξησε την σκληρότητα της ταινίας από άποψη κοινωνικής κριτικής, καθώς ο θεατής μένει μόνος του μπροστά σε αυτά που βλέπει. Μια ολόκληρη κοινωνία που μπορεί να μην έχει φτάσει ακόμα στο σημείο που φτάνει ο εθισμένος με τα social media πρωταγωνιστής, αλλά που τις περισσότερες φορές σκέφτεται πρώτα το “προφίλ” της και ύστερα την επίλυση των προβλημάτων της.
