Το φτερωτό γαλάζιο βέλος που μαγνήτισε τα βλέμματα στο Ναύπλιο

Η Αλκυόνη, το φτερωτό γαλάζιο βέλος, ξαναβρέθηκε και φέτος στο λιμάνι του Ναυπλίου, μαγνητίζοντας τα βλέμματα. Το πανέμορφο αυτό πουλί αιχμαλώτισε με τον φακό του ο Θάνος Κομνηνός.

Πρόκειται για ένα θαλάσσιο αποδημητικό πτηνό, το κοινώς λεγόμενο ψαροπούλι ή θαλασσοπούλι ή και ακόμα μπιρμπίλι της θάλασσας.

Ανήκει στην οικογένεια των Αλκυονιδών. Φθάνει τα 18 εκατοστά σε μήκος. Το σώμα της είναι ασυνήθιστα μικρό και φέρει κοντά και λεπτά πόδια. Το κεφάλι της είναι δυσανάλογα μεγάλο, σε σχέση με το σώμα, με ισχυρό ράμφος που είναι οξύ στην άκρη. Αντίθετα προς το κακόσχημο μέγεθός της το φτέρωμά της παρουσιάζει ποικιλία χρωμάτων που σπάνια απαντάται σε άλλα πτηνά.  

Η Αλκυόνη κατοικεί σε πυκνόφυτες όχθες ποταμών, λιμνών, ιχθυοτροφείων καθώς και σε βραχώδεις ή θαμνώδεις ακτές των θαλασσών. Χαρακτηρίζεται άγριο και δύσπιστο πτηνό. Στην Ελλάδα φθάνει περίπου περί το τέλος του Καλοκαιριού, αρχές Σεπτεμβρίου και αναχωρεί περί τα τέλη Μαρτίου. Έχει σχετικά κοντά φτερά και πετά σε ευθεία, χαμηλά και σε μικρές αποστάσεις. Επικρατει ο μύθος ότι αναπαραγεται τον Ιανουαριο. Πρόκειται όμως για μύθο! Οπως τα περισσοτερα πουλια γεννα κανονικά την άνοιξη 5 έως 7 λευκά σφαιρικά αυγά.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το πουλί ήταν η Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά Aίολου, που ο Δίας μεταμόρφωσε σε πτηνό μετά την αυτοκτονία της λόγω του θανάτου του αγαπημένου της Κύηκα. Μάλιστα επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους.  Οι ζεστές αυτές μέρες του Ιανουαρίου ονομάστηκαν για αυτό τον λόγο αλκυονίδες μέρες.

Λένε επίσης ότι η Αλκυόνη και ο Κύηκας, έκαναν τον Δία και την Ήρα και γι’αυτό ο Δίας τους έκανε πουλιά. Για να μπορούν μάλιστα τα παιδιά της Αλκυόνης να επωαστούν μέσα στα αυγά,ο Δίας παρακάλεσε τον θεό Ήλιο να κάνει λίγες μέρες ζέστη. Οι αλκυονίδες μέρες είναι οι ζεστές μέρες του Ιανουαρίου.