Πύλες μυστήριου στο Ναύπλιο. Περίεργες παρεμβολές σε αυτοκίνητα

Μυστήρια συμπεριφορά έχουν τα τηλεκοντρόλ που κλειδώνουν – ξεκλειδώνουν τις πόρτες των περισσότερων σύγχρονων αυτοκινήτων, που σταθμεύουν γύρω από την Πύλη της Ξηράς, στο Παλιό Ναύπλιο, κάτω από την Ακροναυπλία.

Τις περισσότερες φορές τα τηλεκοντρόλ δεν λειτουργούν. Ούτε κλειδώνουν, ούτε ξεκλειδώνουν τις πόρτες και η μόνη λύση είναι να επιστρατευτεί το παραδοσιακό κλειδί.

Ακόμα και αν αλλάξει κανείς μπαταρία, το ίδιο συμβαίνει.

Λέει χαρακτηριστικά ο οδηγός ενός από τα αυτοκίνητα που έχουν σταθμεύει σε αυτό το σημείο:

-Στάθμευσα το αυτοκίνητο δίπλα στην Πύλη της Ξηράς για να πάω στην εργασία μου. Πατώντας το κουμπί του τηλεχειριστηρίου για να κλειδώσω τις πόρτες αυτό ήταν αδύνατο. Προσπάθησα μία δύο τρεις φορές αλλά τίποτα. Αναγκάστηκα να κλειδώσω με το κλειδί της πόρτας. Το ίδιο έγινε και όταν έφυγα. Το τηλεχειριστήριο δεν λειτουργούσε.
Αμέσως πήγα και άλλαξα την μπαταρία, πιστεύοντας ότι θα έχει χαλάσει. Με καινούργια μπαταρία την επόμενη μέρα συνέβη ξανά το ίδιο.
Όταν παρκάρω αλλού η κλειδαριά λειτουργεί κανονικά.

Το περίεργο φαινόμενο επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα και έξω από τα γραφεία της ΔΕΥΑΝ (απέναντι από τον ΟΤΕ) και στην ανηφόρα της Αρβανιτιάς, στο δρόμο έξω από τα δικαστήρια, αλλά και στο δρόμο που οδηγεί στα παλιά σφαγεία, ακριβώς απέναντι από την Πύλη της Ξηράς.

Με το που απομακρύνεται το αυτοκίνητο από εκείνη την περιοχή το τηλεκοντρόλ λειτουργεί και πάλι κανονικά.

-Απίστευτο και όμως αληθινό όσες φορές πάω και παρκάρω δεν λειτουργεί το τηλεκοντρόλ, λέει ένας ακόμα οδηγός. Δεν έχω κλειδώσει ή ξεκλειδώσει το αμάξι ούτε μία φορά πατώντας το κουμπί. Πάντα με το κλειδί, 

λέει ένας ακόμα οδηγός αυτοκινήτου.

Μυστήριο.

Κάποιοι συνδέουν το φαινόμενο με στοιχειά και φαντάσματα στην Ακροναυπλία. Είναι γνωστές άλλωστε ιστορίες που ανέφεραν παλιοί Ναυπλιώτες για την Παλιά Πόλη. Ακόμα και για το Μπούρτζι, με τους γέρους ψαράδες να εξιστορούν στους νεότερους ό,τι ήξεραν για τα στοιχειά και για φαντάσματα.

Αλλά μια αναφορά στο «Κινητό Αρχείο Αναμνήσεων» που εκδόθηκε το 2016 από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, δείχνει τί πίστευαν τα παιδιά για την Ακροναυπλία, όπως περιγράφεται στην παρακάτω ιστορία που έχει τίτλο «Φώτα στο Ξενία»:

Μας άρεσε πολύ να πηγαίνουμε με τους φίλους μου να παίζουμε στο Ξενία, το παλιό ξενοδοχείο. Καθόμασταν ώρες εκεί και παίζαμε και κάναμε ότι είναι στοιχειωμένο. Οι γονείς μας βέβαια δεν το ήξεραν, γιατί έλεγαν ότι είναι επικίνδυνα εκεί και μπορεί να χτυπήσουμε.
Μια μέρα είχαμε καθίσει μέχρι το βράδυ και είχαμε περάσει πάρα πολύ ωραία. Τότε είδαμε να έρχονται κάτι φώτα από μακριά και τρομάξαμε πάρα πολύ. Πιστέψαμε ότι όντως ήταν στοιχειωμένο. Δεν βλέπαμε καθαρά, γιατί ήταν βράδυ και κρυφτήκαμε. Όλα τα παιδιά κλαίγαμε από τον φόβο μας. Τότε τα φώτα έφτασαν ακριβώς δίπλα μας. Ήταν οι γονείς μας που μας έψαχναν. Μείναμε τιμωρία για το υπόλοιπο του καλοκαιριού.

Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι κάποιο ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο φιμώνει το δέκτη και δεν λαμβάνει τους παλμούς που στέλνει το τηλεχειριστήριο. Μπορεί να φταίνε πολλά. Μια κεραία κινητής τηλεφωνίας κοντά σου να βγάζει πρώτη και δεύτερη αρμονική στη συχνότητα λειτουργίας του τηλεχειριστήριου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο γειτονικό κτήριο του ΟΤΕ υπάρχουν κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Γιατί όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με τα τηλεκοντρόλ στις άλλες πλευρές του κτηρίου του ΟΤΕ, παρά μόνο στην πλευρά κάτω από την Ακροναυπλία;

Τί συμβαίνει τελικά γύρω από την Πύλη της Ξηράς, κάτω από την Ακροναυπλία;