Τα τρελά χρέη του Γηροκομείου Ναυπλίου, που κληρονόμησε εν γνώση του το νέο διοικητικό συμβούλιο, δυστυχώς δεν καλύπτονται με εκκλήσεις φιλάνθρωπων μέσω του κουτσομπολίστικου facebook και με επαιτεία που ποντάρει στην κοινωνική ευαισθησία των ντόπιων, εν όψη των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
Οι φιλάνθρωποι – έτσι κι αλλιώς – κάνουν αυτό που ορίζει η συνείδησή τους και η τσέπη τους και δεν χρειάζονται υποδείξεις για να προσφέρουν από το υστέρημά τους. Ο καθένας δίνει ότι μπορεί αυτές τις ημέρες σε Ιδρύματα, και σε ασθενέστερους οικονομικά, γιατί αυτό ορίζει το φιλότιμο του λαού μας και η νοοτροπία του. Οι φιλάνθρωποι δεν έχουν ανάγκη, ούτε την παρότρυνση ενός διοικητικού συμβουλίου, ούτε την επιβράβευση.
Η νέα διοίκηση ανέλαβε να ξελασπώσει το Ίδρυμα και να φωτίσει τις κρυφές πτυχές της διαχείρισης πολλών – μα πάρα πολλών – ετών. Υποσχέθηκαν και έπεισαν ότι θα το πράξουν, δίνοντας την ελπίδα στην πόλη ότι θα καταφέρουν όσα δεν κατάφεραν οι προκάτοχοί τους και ότι δεν θα περιμένουν από το …θαύμα των Χριστουγέννων να διασώσουν το Γηροκομείο.
Και αυτό που ανέλαβαν οφείλουν να το κάνουν, όχι με ερασιτεχνισμούς και αυτοσχεδιασμούς. Μακάρι η ευαισθητοποίηση των ντόπιων να αρκούσε να καλύψει τα εκατομμύρια ευρώ των ελλειμάτων. Αλλά είναι πολλά τα λεφτά…
Την ώρα που πολλοί στο Ναύπλιο θα ανέμεναν να ανακοινώνεται άμεσα νέος διαχειριστικός έλεγχος, ώστε κατόπιν να αναζητηθούν ευθύνες – αν φυσικά προκύψουν -, και να αναζητούνται σοβαροί τρόποι μεγάλης χρηματοδότησης, καταστρώνοντας συγκεκριμένο σχέδιο εξυγίανσης, αντιθέτως συνεχίζουν το ίδιο …τροπάριο που εφαρμόζεται ούτως ή άλλως εδώ και πολλά χρόνια, να ζητούν δηλαδή από το υστέρημα των ντόπιων να συμβάλουν ώστε να μειωθούν τα έξοδα του Γηροκομείου. Μα, αυτό ούτως ή άλλως γίνεται. Δεκάδες είναι οι συμπολίτες που προσφέρουν κάθε τόσο γεύματα, ακόμα και χρήματα για την ψυχή των πεθαμένων τους στο Γηροκομείο Ναυπλίου, όπως και σε τόσα άλλα ιδρύματα.
Έτσι θα σωθεί το Γηροκομείο Ναυπλίου από τα χρέη; Ή θα καλυφθούν τα εκατομμύρια των οφειλών μέσα από τα group και τις αναρτήσεις του facebook, που μέλη του νέου συμβουλίου το έδεσαν σκοινί – κορδόνι και όλη μέρα γεμίζουν τις οθόνες με μηνύματα ελεημοσύνης και επαιτείας προς κάθε κατεύθυνση;
Αυτό άραγε ονειρεύονταν πριν πατήσουν το πόδι τους στο χρεωκοπημένο Γηροκομείο οι γέροντες και οι γερόντισσες που φιλοξενούνται εκεί, παραχωρώντας σε πολλές περιπτώσεις συντάξεις και περιουσίες για να έχουν καλά γηρατειά; Να γίνουν, αυτοί οι υπερήφανοι άνθρωποι, επαίτες στα τελευταία τους;
Δεν είδαμε μέχρι τώρα από το νέο διοικητικό συμβούλιο να ανακοινώνει ούτε τί παρέλαβε, ούτε δημοσιοποίησε ποτέ το πλάνο με το οποίο θα κινηθεί, ώστε να βγάλει από τη στενωπό το ταμείο του Γηροκομείου. Δεν μάθαμε στόχους, δεν είδαμε συντονισμένες κινήσεις. Δεν έγινε καν μια συνέντευξη Τύπου για να μάθουμε τί «καπνό φουμάρουν» βρε αδερφέ, παρά μόνο διαβάζουμε – όσοι είμαστε χρήστες των κοινωνικών δικτύων και ειδικά του facebook – από τον κάθε επίδοξο σωτήρα να γράφει το μακρύ του και το κοντό του και έτσι να γίνεται ουσιαστικά μια ανταλλαγή απόψεων, οι οποίες μέχρι να ολοκληρωθούν, το Γηροκομείο θα έχει βαρέσει «διάλα» και θα έχει βάλει λουκέτο.
Αλήθεια, έτσι θα ξεχρεώσουν το Ίδρυμα;
Αυτό που γίνεται με τις αποσπασματικές κινήσεις πληρωμής του λογαριασμού της ΔΕΗ ή με το καλεσμα για προσφορά σε πάνες, βρακάκια και απορρυπαντικά, μάλλον σε επαιτεία παραπέμπει και σε παραδοχή ότι το νέο διοικητικό συμβούλιο δεν θα κάνει κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα.
Προφανώς και δεν είναι ίδιες οι κινήσεις αυτές, με μια επισήμως οργανωμένη καμπάνια ευαισθητοποίησης ακόμα και σε Πανελλήνιο επίπεδο…
Έχουμε δει πολύ επιτυχημένα παραδείγματα στο παρελθόν με τέτοιες καμπάνιες από τις οποίες συγκεντρώθηκαν εκατομμύρια ευρώ και διασώθηκαν ιδρύματα. Ακόμα και νοσοκομεία χτίστηκαν με αυτό τον τρόπο.
Αλλά οι ερασιτεχνισμοί και οι μεμονωμένες πρωτοβουλίες που παραπέμπουν σε επαιτεία δεν έχουν αποτελέσματα. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτό λένε τα νούμερα και οι αριθμοί.
Φυσικά, για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να πεισθούν όσοι κληθούν να βοηθήσουν, ότι η διαχείριση είναι χρηστή από εδώ και πέρα και ότι τα σφάλματα του παρελθόντος «πληρώθηκαν» από όσους τα έπραξαν (αν υπάρχουν φυσικά – αυτό δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε και δεν πιστεύουμε την φημολογία, η οποία δημιουργεί αφενός καχυποψία, αλλά δεν αποτελεί απόδειξη).
Θα περίμενα από τους δύο δικηγόρους που συμμετέχουν στο νέο διοικητικό συμβούλιο τον κο Καράπαυλο και τον κο Κατερινάκο, να εξαντλήσουν τις δυνατότητες που παρέχει η νομοθεσία τόσο για την απόδοση ευθυνών (αν υπάρχουν), όσο και για την ανεύρεση χρηματοδότησης. Θα περίμενα από τον έμπειρο αυτοδιοικητικό κο Περράκη να εξαντλήσει την ευρηματικότητά του. Θα περίμενα από το νέο και νεαρό πρόεδρο Χρήστο Ζέρβα που τους συντονίζει, αλλά από όλα και τα υπόλοιπα μέλη που έχουν διάθεση να προσφέρουν την εμπειρία τους. Προέχει η εξυγίανση του Ιδρύματος. Αντί να αναλώνουν το χρόνο τους στο facebook και σε εκκλήσεις διάσωσης που παίρνει ο …αέρας, να ξεκινήσουν οργανωμένα και μεθοδευμένα τη διάσωση. Όχι με συνθήματα, αλλά με πράξεις. Δουλειά χρειάζεται. Να στρώσουν κώλο.
Φαντάζομαι ότι τα νέα μέλη του καινούργιου ΔΣ δεν αρκούνται στον «τίτλο μέλους του ΔΣ», αφού δεν έχουν ανάγκη από κάτι τέτοιο.
Συντονισμός, σχέδιο και δράση, διαφάνεια και συνεχής ενημέρωση, χρειάζεται. Αυτό τουλάχιστον υποσχέθηκαν στους Ναυπλιώτες ζητώντας αρκετοί από μόνοι τους να αναλάβουν τα ηνία. Και να είναι σίγουροι, ότι θα βρουν συμπαραστάτες όλους τους ντόπιους που αγαπούν την πόλη τους και όσα έχει κατακτήσει με το πέρασμα των χρόνων.
Τα ευχολόγια συνήθως δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Και με ευχολόγια και επαιτεία το Γηροκομείο μοιάζει απίθανο να σωθεί.
Το νέο διοικητικό συμβούλιο έχει βαρύ φορτίο στην πλάτη του και πρέπει να πετύχει το στόχο του. Ας σοβαρευτεί λοιπόν.
