Για το πάρκινγκ του λιμανιού να τα πούμε; Όχι νεαρέ μου, μας τα ‘παν άλλοι!
Αναφορικά με το ενδεχόμενο να υπάρξει ελεγχόμενη στάθμευση σε μέρος του λιμανιού του Ναυπλίου γράφει ο Δημήτρης Κωστούρος, κάνοντας λόγο για ελλιπή ενημέρωση πάνω σε αυτό το θέμα.
Όπως σημειώνει ο δήμαρχος Ναυπλιέων σε κείμενό του που φιλοξενείται στο προσωπικό του blog:
«Τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των νομικών προσώπων πρέπει να καταλάβουν ότι είναι πλέον πολίτες σε θεσμικές θέσεις και οφείλουν όταν εκφράζονται δημόσια να είναι και ενημερωμένοι αλλά και αξιόπιστοι.
Η διατύπωση προτάσεων μοιάζει σχεδόν «υποχρεωτική» για κάποιον που έχει αποδεχθεί την ενεργή ανάμιξή του με τα κοινά αρκεί οι προτάσεις να έχουν μια στοιχειώδη φρεσκάδα ή ζωντάνια και μια δόση καινοτομίας ίσως. Αν δεν έχουν, τότε καλό θα ήταν να μην προσπαθούν να παραπλανήσουν οικειοποιούμενοι ήδη εκφρασμένες και στο παρελθόν απόψεις.
Σκεπτόμενος πάντα καλοπροαίρετα δεν θεωρώ ότι κάποιος μπορεί σκόπιμα να αναφέρει κάτι ανακριβές μόνο και μόνο για να δημιουργήσει δυσαρέσκεια να ισοπεδώσει να μηδενίσει και να αντιπολιτευτεί.
Θεωρώ ότι απλά δεν είναι ενημερωμένος η μεγάλωσε (ηλικιακά) και ξεχνάει. Δεν μπορεί να το χωρέσει το δικό μου το μυαλό ότι κάποιος εκφραζόμενος δημόσια μπορεί να αποκρύπτει πράγματα από πρόθεση.
ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ ΛΙΜΑΝΙΟΥ
Σε ότι αφορά το θέμα πάρκινγκ του λιμανιού θα επανέλθω και θα ενημερώσω θυμίζοντας:
Στο υπουργείο ναυτιλίας υπάρχει κατατεθειμένο εδώ και δύο χρόνια το master plan την χερσαία ζώνη στο λιμάνι του Ναυπλίου περιμένοντας την έγκριση του. Ένα μεγάλο κομμάτι του λιμανιού ακριβώς μπροστά στον κόμβο της Πειραιώς ο οποίος θα κατασκευαστεί σύντομα είναι χαρακτηρισμένος ως χώρος πάρκινγκ. Αν δεν εγκριθεί το master plan δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε προκήρυξη μελέτης ώστε ο χώρος αυτός να γίνει χώρος ελεγχόμενης στάθμευσης.
Υπάρχει προγραμματισμός και βούληση γι αυτό. Εξαρτάται από την τελική έγκριση του υπουργείου.
Επίσης επειδή μεγάλο τμήμα της χερσαίας ζώνης του λιμένα Ναυπλίου ευρίσκεται εντός ορίων της θεσμοθετημένης περιοχής ΝΑΤURA με κωδικό ΘΚ2510003 χρειάζεται συνυποβολή μελέτης ειδικής οικολογικής αξιολόγησης κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 10 του Ν.4014/11, εφόσον ο λιμένας Ναυπλίου ευρίσκεται εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης ή ορίου οικισμού νομίμως προϋφιστάμενου του 1923.Εκρεμότητα της οποίας η διαδικασία είναι σε εξέλιξη.
Ας μην προσπαθούμε αγωνιωδώς λοιπόν να αποδείξουμε ότι έχουμε πρόταση για κάτι ή ότι υπάρχει μία καινοτόμα σκέψη. Αυτά όλα έχουν προγραμματιστεί κάτι πραγματικά καινούργιο κάτι πιο προοδευτικό έχουμε;
Εν κατακλείδι:
– «Για το πάρκινγκ του λιμανιού να τα πούμε;»
– «Όχι νεαρέ μου, μας τα ‘παν άλλοι»
– Χρόνια Πολλά»
Είχε προηγηθεί ένα post του Μάνου Περράκη στο facebook με τίτλο «Η περιπέτεια ενός παρκαρίσματος», το οποίο ανέφερε τα εξής:
Στρίβει το αυτοκίνητο από την οδό Άργους στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και στη συνέχεια βγαίνει στην παραλιακή Νέας Κίου, “Κοιτάξτε το Παλαμήδι, απέναντι το Ναύπλιο, δεξιά το Μπούρτζι, πόση ομορφιά”…
Ο μπαμπάς στο τιμόνι, δίπλα η σύζυγος, στο πίσω κάθισμα ο παππούς ή η γιαγιά και τα δυο μικρά αδελφάκια…
“Καλά κάναμε και ήρθαμε, θα περάσουμε τέλεια”, συμπληρώνει η μαμά…
Φτάνουν στη ΔΕΗ, τα πρώτα ερωτήματα, “να πάω αριστερά ή δεξιά;” Ας πάω δεξιά που πάνε και οι άλλοι…
Λίγα μέτρα πιο πέρα, η απόλυτη σύγχυση, χάος, αυτοκίνητα από όλες τις μεριές να ανάβουν φλας προς τα εκεί που θέλουν να πάνε και να χώνουνε “μούρη” ποιος θα προλάβει να κερδίσει σε προτεραιότητα τον άλλον…
Ναι εκεί που από πέρυσι τέτοιον καιρό έγινε ο διαγωνισμός και πόσα χρόνια πριν το λέγαμε, ότι πρέπει να γίνει κόμβος…
Με την επίκληση της Πυθίας ο μπαμπάς επιλέγει να πάει ευθεία και μπαίνει στο πάρκινγκ με τα κυματιστά κάγκελα (τρομάρα μας)…
Ήδη έχουν προλάβει και μπει άλλοι πριν από αυτόν και αναγκαστικά κολλάει στην ουρά, καθησυχάζοντας τα παιδιά και τον παππού ή τη γιαγιά, ότι κάποιος θα φύγει και θα βρουν θέση και αυτοί…
Μπα, που να αδειάσει θέση, όλες είναι πιασμένες από κατοίκους, μαγαζάτορες, υπαλλήλους που δραστηριοποιούνται στην πόλη και περιμένουν τους τουρίστες να γεμίσουν τα μαγαζιά τους…
Κάνει μια ακόμα στροφή, με την ελπίδα να είναι τυχερός, αλλά μπα, τίποτα…
Γυρίζοντας βλέπει το γενικό μπάχαλο που επικρατεί στις άλλες κατευθύνσεις και μιας και έχει καλή θέση στη σειρά, αποφασίζει και για τρίτη στροφή…
Κοντεύει να περάσει μια ώρα από τη στιγμή που μπήκαν στο Ναύπλιο και το μικρό μικρό αρχίζει να τσιρίζει, ο παππούς ή η γιαγιά δεν κρατιέται άλλο, θέλει τσίσα επειγόντως, ο μπαμπάς ανοίγει το παράθυρο και ρωτάει εναγωνίως που υπάρχουν τουαλέτες και αφού παίρνει την απάντηση, “δεν υπάρχουν”, αποφασίζει να αφήσει το αυτοκίνητο σε θέση που απαγορεύεται μεν, δεν ενοχλεί δε, την κυκλοφορία και βρίσκονται και άλλα αυτοκίνητα παρκαρισμένα…
Επιστρέφουν μετά από τρεις ώρες, έχουν ξεχάσει την περιπέτεια της εισόδου, έχουν φάει καλά, διασκέδασαν, αλλά το γέλιο τους κόβεται μαχαίρι, βλέποντας στο παρμπριζ το ροζ χαρτάκι της κλήσης…
“Ανάθεμα την ιδέα που είχαμε, να έρθουμε στο Ναύπλιο”…
Και λέω εγώ τώρα, ας αφήσουμε τους καλούς μας φίλους και το κυκλοφοριακό, έχουμε τεράστια έκταση για πάρκινγκ, τι πιο φυσικό να διαρρυθμιστεί ο χώρος, έτσι που και ελεύθερο πάρκινγκ να υπάρχει και επί πληρωμή και ο Δήμος να έχει μεγάλα έσοδα;
Έχετε σκεφτεί πόσες χιλιάδες αυτοκίνητα βρίσκονταν αυτές τις μέρες στο Ναύπλιο και πόσα θα εισέπραττε ο Δήμος με 1, 2, 5 Ευρώ ανά όχημα;
Τι ψάχνω να βρω…
