Συμφωνήθηκε η τερμάτιση της κατάτμηση της Εθνικής Οδού Πατρών – Πύργου και το πολύπαθο οδικό έργο επιστρέφει στην Ολυμπία Οδό, η οποία αναλαμβάνει να το εκτελέσει με Σύμβαση Παραχώρησης χωρίς επιπλέον κόστος για το Ελληνικό Δημόσιο από ότι θα κόστιζε με τις 8 εργολαβίες.
Τη συμφωνία του υπουργείου Υποδομών με την Ολυμπία Οδό ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Κώστας Καραμανλής, στις δυο διαδοχικές συναντήσεις που είχε στο υπουργείο με τους βουλευτές της ΝΔ στην Αχαία και την Ηλεία και τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριο Φαρμάκη και την Επιτροπή Παρακολούθησης του έργου.
Μάλιστα, ο κ. Καραμανλής ανακοίνωσε πως αν όλα πάνε καλά, τα εργοτάξια θα εγκατασταθούν μέσα στο 2020 και αν δεν υπάρξουν εξωγενείς καθυστερήσεις το έργο θα είναι έτοιμο το 2023. Ο υπουργός ξεκαθάρισε επίσης, πως «ακόμα κι αν παρ’ ελπίδα αναγκαστούμε να πάμε πέραν του 2023, πλέον με την μη κατάτμηση έχουμε διασφαλίσει ότι δεν θα χαθεί η κοινοτική χρηματοδότηση. Κι αυτό είναι άλλο ένα σπουδαίο νέο!».
Ο κ Καραμανλής ανέφερε επίσης, πως «εξυπακούεται ότι οι εργολάβοι των 5 σημερινών εργολαβιών θα αποζημιωθούν κανονικά, όπως ο νόμος ορίζει και τους ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες και την κατανόησή τους».
Ειδικότερα, ο υπουργός Υποδομών & Μεταφορών δήλωσε:
«Οι συζητήσεις μας ήταν πραγματικά εποικοδομητικές, αφού κι εμείς από την πλευρά μας είχαμε σημαντικά νέα, και εστιάστηκαν σε ένα έργο: Πάτρα-Πύργος. Ένα έργο το οποίο δεν έχει υλοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια και αυτό έχει τεράστιο κόστος. Κόστος οικονομικό, κόστος κοινωνικό και το χειρότερο, κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Σήμερα μάλιστα πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για αυτό. Και είχαν δίκιο. Χωρίς να θέλω να φανεί αντιφατικό, είμαστε δίπλα τους. Έχουμε την ίδια αγωνία.
Αυτό το έργο σήμερα που μιλάμε μπορούσε και έπρεπε να είχε ήδη ολοκληρωθεί. Ήταν έτοιμο προς δημοπράτηση, από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε τον διαγωνισμό, το έσπασε σε 8 κομμάτια, έχασε πολύτιμο χρόνο, το έβαλε σε κίνδυνο, για δικούς της πολύ συγκεκριμένους λόγους. Όμως αυτά τα έχουμε πει πολλές φορές. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα.
Στην κατάσταση που παραλάβαμε, στις δύο εργολαβίες ο ανάδοχος κηρύχθηκε έκπτωτος και σε άλλη μία υπάρχουν δικαστικές εμπλοκές στο ΣτΕ. Στις άλλες πέντε υπήρχαν τρείς διαφορετικοί ανάδοχοι. Θα είμαι ειλικρινής, δεν ενέπνεαν όλοι την ίδια εμπιστοσύνη ότι μπορούν να ολοκληρώσουν εγκαίρως τα κομμάτια του έργου τους. Στα λόγια μπορούμε να λέμε ότι θα ολοκληρωθεί ένα έργο μέσα σε μια νύχτα, αλλά τα αδιάψευστα γεγονότα άλλα δείχνουν…
Ήδη υπήρχαν καθυστερήσεις στα χρονοδιαγράμματα και ήδη εργολάβοι είχαν αρχίσει να έχουν πρόσθετες οικονομικές απαιτήσεις.. Κι ακόμα και αν κατάφερναν να ολοκληρωθούν κάποτε αυτά τα έργα, θα παίρναμε πέντε έργα αποσπασματικά, τα οποία δεν θα συνέδεαν καμία περιοχή της Ηλείας με την Πάτρα και την Αθήνα, ούτε θα δημιουργούσαν πρόσβαση από και προς την Κυλλήνη, την Αμαλιάδα και τον Πύργο. Και επιπλέον θα είχαμε και τον κίνδυνο, αν όχι τη βεβαιότητα, να χαθούν οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις.
Με άλλα λόγια, το πραγματικό δίλημμα φτάσαμε να είναι αν το έργο θα γίνει τελικά ή όχι.
Εμείς, απ’ όταν ακόμα ήμασταν στην αντιπολίτευση είχαμε διαφωνήσει πλήρως με την κατάτμηση. Τώρα, είχαμε δύο επιλογές: η μία, η εύκολη, ήταν να προχωρήσουμε κι εμείς σε αυτόν τον λάθος δρόμο των προηγούμενων. Δήθεν για να μην χαθεί άλλος χρόνος. Ποιος θα μπορούσε να μας κατηγορήσει; Αυτοί που τώρα λένε ότι δήθεν εμείς καθυστερούμε; Και όταν το έργο όχι απλώς καθυστερούσε αλλά ναυαγούσε οριστικά, όπως ήταν μαθηματικώς βέβαιο, θα λέγαμε «δεν φταίμε εμείς, οι προηγούμενοι φταίνε»… Πολιτικά και κομματικά, εμείς θα είχαμε καθαρίσει. Όμως η δουλειά μας είναι να κοιτάμε το συμφέρον του τόπου, όχι το συμφέρον το προσωπικό μας και το κομματικό.
Η άλλη επιλογή, η δύσκολη, ήταν να βρούμε λύση για να γίνει το έργο. Και βρήκαμε. Σήμερα μπορώ να σας ανακοινώσω ότι συμφωνήσαμε με την Ολυμπία Οδό να υλοποιήσει το έργο, το οποίο θα ενταχθεί στη σύμβαση παραχώρησης. Η υλοποίηση συμφωνήσαμε να μην κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο ούτε ευρώ παραπάνω από όσο προβλεπόταν στις 8 εργολαβίες -όμως τώρα εξασφαλίζεται η ολοκλήρωσή του. Επιπλέον, με τη λύση αυτή η επίβλεψη του έργου γίνεται από ανεξάρτητο μηχανικό, εξασφαλίζεται η εγγύηση της κατασκευής και απαλλάσσεται το Δημόσιο από το κόστος λειτουργίας και συντήρησης έως το 2040. Και βέβαια, αν δεν υπάρχουν εξωγενείς καθυστερήσεις το έργο θα είναι έτοιμο το 2023. Ακόμα, όμως, κι αν παρ’ ελπίδα αναγκαστούμε να πάμε πέραν του 2023, πλέον με την μη κατάτμηση έχουμε διασφαλίσει ότι δεν θα χαθεί η κοινοτική χρηματοδότηση. Κι αυτό είναι άλλο ένα σπουδαίο νέο!
Εξυπακούεται ότι οι εργολάβοι των πέντε σημερινών εργολαβιών θα αποζημιωθούν κανονικά, όπως ο νόμος ορίζει και τους ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες και την κατανόησή τους.
Θέλω όμως πάντα να είμαι ειλικρινής, γι’ αυτό και ξεκαθαρίζω ότι ασφαλώς και δεν έχουμε τελειώσει ακόμα. Έχουμε μπροστά μας το κρίσιμο στάδιο της έγκρισης όλων των παραπάνω από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όπως είναι γνωστό, έχουμε ήδη κάνει προκαταρκτικές συζητήσεις μαζί της, πλέον το αίτημα είναι και επίσημο και περιμένουμε στους επόμενους μήνες, το οριστικό ΟΚ. Πιστεύω ότι θα το λάβουμε. Αν όχι, θα αναγκαστούμε να πάμε σε νέο διαγωνισμό. Πάλι θα γίνει το έργο. Αλλά θα πάρει παραπάνω χρόνο η διαδικασία. Πιστεύω βάσιμα όμως ότι αυτό δεν θα χρειαστεί.
Αν όλα πάνε καλά, μπορούμε να έχουμε εργοτάξια μέσα στο 2020. Μία περίπτωση υπάρχει μόνο να καθυστερήσει το να ξεκινήσει το έργο. Ένας κίνδυνος: να υπάρξουν δικαστικές προσφυγές για λόγους επιχειρηματικών συμφερόντων, από κάποιον από τους τρείς σημερινούς εργολάβους. Ελπίζω ότι κανείς δεν θα βάλει τελικά το προσωπικό γινάτι και το στενό οικονομικό και επιχειρηματικό του συμφέρον πάνω από το καλό των πολιτών και του τόπου. Το έργο πλέον κανείς δεν μπορεί να το εμποδίσει. Θα μπορούσε μόνο εκδικητικά να το καθυστερήσει. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το κάνει. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι δέσμευση της κυβέρνησης, δέσμευση δική μου, πάνω απ’ όλα δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού: ο σύγχρονος, γρήγορος, ασφαλής αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος θα γίνει πραγματικότητα. Το είπαμε, δεσμευτήκαμε, το προσπαθήσαμε και από σήμερα μπαίνουμε στην τελική ευθεία για να το κάνουμε πράξη».