Η Νέλλη και η Μαρία δύο μαθήτριες της Β΄ Λυκείου δημιούργησαν ένα ειδικό βραχιόλι που αξιοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία για να δώσει λύση στο μεγάλο πρόβλημα της άνοιας των ηλικιωμένων ή της επιτήρησης ενός μικρού παιδιού.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Καθημερινής, πρόκειται για τις μαθήτριες του Pierce – Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Κανέλλα (Νέλλη) Παπακώστα-Σαμπατακάκη και Μαρία Παπαγγελέτου, οι οποίες σχημάτισαν την ομάδα Zero%Risk, και αναδείχθηκαν νικήτριες στην τελική φάση του Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού Επιχειρηματικότητας «Diamond Challenge». Ηταν η πρώτη χρονιά που ο διαγωνισμός «άνοιξε» σε όλους τους μαθητές Γενικών Λυκείων Δημόσιων και Ιδιωτικών Σχολείων από όλη τη χώρα (τα προηγούμενα χρόνια ήταν ενδοσχολική διοργάνωση του Αμερικανικού Κολλεγίου).
Στον ελληνικό τελικό έφτασαν τελικά οκτώ συμμετοχές από αντίστοιχες ομάδες, η επιλογή των οποίων έγινε απευθείας από το Πανεπιστήμιο του Delaware. Η θεματική ενότητα του φετινού διαγωνισμού για την Ελλάδα ήταν «Καινοτόμες Λύσεις για Κοινωνικά Ζητήματα (Social Innovation)», οι ιδέες έπρεπε να συμβάλουν στην επίλυση ενός κοινωνικού προβλήματος και να έχουν θετική συνεισφορά στον πολίτη, στην κοινωνία και στο περιβάλλον.
Η ιδέα της Νέλλης και της Μαρίας έδινε λύση στο πρόβλημα που δημιουργείται όταν ο πάσχων από άνοια ή ένα παιδί έχει χαθεί και δεν είναι σε θέση να επιστρέψει στο σπίτι χωρίς βοήθεια. Το προϊόν που παρουσίασαν αποτελείται από ένα βραχιόλι εξοπλισμένο με ένα μικροτσίπ και ένα κουμπί έκτακτης ανάγκης (Panic Button), το οποίο φοράει ο ηλικιωμένος ή το μικρό παιδί και έναν αισθητήρα που τοποθετείται στην είσοδο του σπιτιού, του οίκου ευγηρίας ή του νηπιαγωγείου.
Το βραχιόλι συνδέεται μέσω εφαρμογής με το Google maps και, σε περίπτωση που το άτομο το οποίο χρήζει παρακολούθησης εξέρχεται από το κτίριο, στέλνει μήνυμα συναγερμού σε προεπιλεγμένα κινητά τηλέφωνα, ενημερώνοντας για την έξοδο του προσώπου και υποδεικνύοντας τη διαδρομή που ακολουθεί ο ασθενής ή το παιδί. Ετσι, οι συγγενείς έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν την ακριβή τοποθεσία του ατόμου και να σπεύσουν σε βοήθεια. Οπως είπαν οι δύο μαθήτριες επίσης, στο μέλλον θα μπορούσε να δημιουργηθεί και μια «ομάδα διάσωσης», η οποία θα αναλαμβάνει δράση σε περίπτωση αδυναμίας των συγγενών να βοηθήσουν άμεσα τον ασθενή ή το παιδί, προσφέροντας υπηρεσίες ασφαλούς καθοδήγησης του ανθρώπου πίσω στο σπίτι του ή στο νοσηλευτικό ίδρυμα από όπου έχει απομακρυνθεί.