Μια λαγάνα γίγας στο Τολό!

Καθαρά Δευτέρα σήμερα και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει η παραδοσιακή λαγάνα. Ένα αρτοποιείο στο Τολό μάλιστα έκανε ένα βήμα παραπάνω παρασκευάζοντας μια λαγάνα – γίγας, τουλάχιστον σε σχέση με τις υπόλοιπες που τέθηκαν προς διάθεση στην περιοχή.

Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, δηλαδή παρασκευάζεται χωρίς προζύμι. Το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό “λάγανον”, που ήταν μια πλακωτή ζύμη από αλεύρι και νερό. Άζυμος άρτος χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο με την καθοδήγηση του Μωυσή. Από τότε ο Μωσαϊκός Νόμος τον επέβαλε στους Ισραηλίτες για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός κατά την διάρκεια του τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Αμέτρητοι χαρταετοί χρωμάτισαν τον Αναπλιώτικο ουρανό (Pics)

Η ιστορία της λαγάνας ξεκινάει από την αρχαιότητα και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Ο Αριστοφάνης στις “Εκκλησιάζουσες” λέει “Λαγάνα πέττεται” δηλαδή “Λαγάνες γίνονται”. Αλλά και ο Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει ότι η λαγάνα είναι “Το γλύκισμα των φτωχών”.  Το έθιμο της λαγάνας δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου στο διάβα των αιώνων και σήμερα παρασκευάζεται με μεράκι από τους αρτοποιούς της κάθε συνοικίας, πάντα τραγανή, νόστιμη και πασπαλισμένη με σουσάμι έχοντας μια ξεχωριστή γεύση. Καταναλώνεται κατά το έθιμο πάντα την Καθαρή  Δευτέρα, που είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής.

Το όνομα “Καθαρά Δευτέρα” προήλθε από μια συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να καθαρίζουν σχολαστικά με αλισίβα δηλαδή ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη. Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν αχρησιμοποίητα μέχρι να λήξει η νηστεία της Σαρακοστής. Για τις νοικοκυρές ήταν η μέρα της κάθαρσης. Επίσης κατά την ημέρα αυτή ξεχύνονταν όλοι οικογενειακώς  έξω στην ύπαιθρο και έστρωναν πετσέτες κάτω στη γη  τρώγοντας  νηστίσιμα φαγητά όπως  λαγάνες, λαχανικά, χαλβά, ελιές και ταραμά.