Τον παλιό καλό Ελληνικό κινηματογράφο επιστράτευσε ένας Ναυπλιώτης για να ψυχαγωγήσει την γειτονιά εν καιρώ καραντίνας.
Ο Σπύρος Παναγιώταρος εξέπληξε τους γείτονές του στην Αγία Κυριακή Ναυπλίου όταν εμφανίστηκε με ένα αυτοσχέδιο ποδήλατο, στο οποίο είχε προσαρμόσει μια οθόνη η οποία προέβαλλε σκηνές και τραγούδια από ασπρόμαυρες ταινίες του Ελληνικού σινεμά.
Με αυτόν τον τρόπο ανέλαβε να εμψυχώσει τους ανθρώπους που μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, ξεσηκώνοντας την γειτονιά.
Το τρίκυκλο ποδήλατο μετατράπηκε σε έναν υπαίθριο κινηματογράφο που ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους. Οι περίοικοι χειροκροτούσαν από τα μπαλκόνια τους στο ήσυχο αυτό στενάκι της πόλης του Ναυπλίου, επικροτώντας την πρωτοβουλία αυτή που πήρε ο γείτονάς τους, η οποία συνοδευόταν με μια ευφάνταστη ιδέα.
Το κομμάτι που έπαιζε δεν είναι τυχαίο «Κάντε Υπομονή, κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός…» τραγουδούσε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στην ταινία του 1965 «Μοντέρνα Σταχτομπούτα» σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου. Το τραγούδι σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου η Αλίκη το ξανατραγούδησε και την επόμενη χρόνια, αυτή τη φορά μαζί με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην επίσης διάσημη ταινία της «Διπλοπενιές» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σκαλενάκη.
Γειτονιά, ο δρόμος σου στενός
παγωνιά και γκρίζος ουρανός
μαύρη ζωή, βράδυ πρωί
για συντροφιά μια συννεφιά
υπομονή, υπομονή, υπομονήΚάντε υπομονή
κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός
Κάντε υπομονή
μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιάΥπομονή, υπομονή, υπομονή
Κάντε υπομονή
κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός
Κάντε υπομονή
μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά