Τον Φλεβάρη του 1825 οι Αναπλιώτες είδαν με κομμένη την ανάσα, τον Γέρο να τον μεταφέρουν άοπλο μέσα στους δρόμους της πρωτεύουσας. Ο εμφύλιος είχε τελειώσει. Η Αγγλο – γαλλό- φιλη Κυβέρνηση είχε νικήσει… είχε στα χέρια της και τα λεφτά του Εγγλέζικου δανείου και τα σκόρπαγε εξόχως παραγωγικά… πλήρωνε αδρά τους μισθοφόρους που πολέμησαν για πάρτη της στον εμφύλιο.
Οδήγησαν τον Κολοκοτρώνη στο λιμάνι, τον μπάρκαραν σε ένα καράβι (με το ωραίο όνομα «Γοργώ») και τον έστειλαν σε φυλακή στην Ύδρα.
Δυο μήνες μετά όλα είχαν αλλάξει. Οι Αιγύπτιοι είχαν κάνει απόβαση στην Μεθώνη και Κορώνη, είχαν νικήσει σε δυο μάχες τους Έλληνες και είχαν καταλάβει παρά την ηρωική αντίσταση της φρουράς την Πύλο και την Σφακτηρία. Μπροστά στον γενικό χαμό και την κατακραυγή του κόσμου, η Κυβέρνηση απεφάσισε να απελευθερώσει τον «Γέρο» και να του αναθέσει την αρχηγία των όπλων της Πελοποννήσου.
Η αποβίβασή του στο λιμάνι του Αναπλιού έγινε σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Τον υποδέχθηκαν ακόμα και οι αντίπαλοί του. Πήγαν όλοι μαζί στον Άγιο Νικόλαο όπου τελέσθηκε δοξολογία. Τον πανηγυρικό τον έβγαλε ο εκ των σκληρών του αντιπάλων – και Αγγλόφιλος μέχρι μυελού των οστών – Σπυρίδων Τρικούπης. Αφού έδωσαν τα χέρια σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, πήγαν στα σπίτια τους για να ξεκουραστούν.
Τότε ο δρόμος που περνάει μπροστά από την Στρατιωτική Λέσχη ήταν ακόμα φρούριο και στη θέση της Βιβλιοθήκης υπήρχε ένας πύργος, ο προμαχώνας του Μόσχου. Μπροστά από αυτόν υπήρχε μια πύλη, το λεγόμενο «Πορτέλο», όπου ήταν η πιάτσα των χαμάληδων (ο όρος λιμενεργάτες δεν είχε βρεθεί ακόμα)… οι χαμάληδες αυτοί ήταν οπαδοί του Κωλέττη και από αυτούς πήρε το κόμμα του το παρατσούκλι η Μοσχομάγκα … Διάβηκε το Πορτέλο ο γέρος και έστριψε στην πλατεία των Πλατάνων (τώρα την λέμε Συντάγματος).
Εκεί τον περίμενε μια έκπληξη…
Κάποιοι δεν είχαν δώσει σημασία στην δοξολογία που γινόταν εκατό μέτρα πιο εκεί, δεν είχαν συγκινηθεί καθόλου από την Εθνική Συμφιλίωση, αλλά άνοιγαν κάθιδροι μια γούβα!!! Στη μέση της πλατείας με γκασμάδες άνοιγαν την γούβα γιατί είχαν την πληροφορία πως εκεί είχε θάψει κάποιος Τούρκος Πασάς τον θησαυρό του. Και προφανώς ένα σακούλι λίρες στα χέρια ήταν χρησιμότερο από την Εθνική Συμφιλίωση.
Η παράδοση λέει ότι ο Κολοκοτρώνης τους είπε πως στην γούβα πρέπει να θάψουν την διχόνοια και να προχωρήσουμε όλοι μαζί και τράβηξε για το σπίτι του γιού του που ήταν εκεί που σήμερα είναι η «οικία Βίγκα».
Κυνηγοί Τούρκικων θησαυρών από ό,τι σώζεται πρέπει να υπήρχαν αρκετοί και στο Ανάπλι και στην Τριπολιτσά … στην Κόρινθο τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά γιατί τον μυθικό θησαυρό του Κιαμήλ Μπέη …τον έψαχναν – και τον ψάχνουν!!!- σε πάρα πολλά μέρη της Πελοποννήσου.
(Τόλης Κοΐνης)