Έχουμε αλήθεια το χρόνο να σκεφτούμε.
Απ’ αυτό που ζούμε προκύπτουν:
1/ Η κυβέρνηση ενήργησε έγκαιρα και σ’ αυτό οφείλεται η χαμηλή καμπύλη κρουσμάτων.
2/ Το δημόσιο σύστημα υγείας έχει τρωθεί σε μεγάλο βαθμό και αυτό προκύπτει από την αναλογία επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και θανάτων που είναι περίπου 4%. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλό για ένα σύστημα υγείας που δεν πιέζεται όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη.
3/ Ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας με προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού όπως ζητούν όλα τα Νοσοκομεία της χώρας δεν φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης.
4/ Η πλήρης αποτυχία των ιδιωτικών επιχειρηματιών υγείας και των κλινικών τους στην αντιμετώπιση του προβλήματος επιχειρείται να καλυφθεί με την διαφήμιση δωρεών επιχειρήσεων, που σε ποσοστό 90% δεν έχουν σχέση με την υγεία, ως άλλοθι για την ελάχιστη, λόγω αδυναμίας, συμβολή του ιδιωτικού τομέα στην υγεία.
5/ Ακατανόητο (;) παραμένει γιατί δεν ενισχύεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, όταν την αποτελεσματικότητά του αναγνώρισε έως και ο αυθεντικός Έλληνας νεοφιλελεύθερος Στέφανος Μάνος, ο οποίος στιγμάτισε την αδυναμία του ιδιωτικού τομέα στην υγεία (θαυμαστή ειλικρίνεια, όχι λόγω της διαπίστωσης αλλά για τη δημόσια διακήρυξή της).
Η αγωνία να σωθούν ζωές μας αφορά όλους, όχι σαν ψυχρούς παρατηρητές αλλά ως μετέχοντες, με στοίχημα την υγεία μας.
Απ’ αυτά που θα ζήσουμε:
6/ Η οικονομική ύφεση είναι δεδομένη. Η γενναία χρηματοδότηση για την κάλυψη ζημιών και για την αύξηση της ζήτησης που θα δώσει την ευκαιρία ανάκαμψης των επιχειρήσεων είναι ζωτικής σημασίας.
Εκτός από την με κάθε τρόπο Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, υπάρχει το διαθέσιμο που εξασφάλισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ των 37 δισ. Ευρώ. Μέρος του μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αλλιώς χιλιάδες μεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα μείνουν άνεργοι.
Δεν θέλω να πιστεύω ότι το ποσό αυτό προορίζεται για τις Τράπεζες όπως σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει ο βουλευτής της Ν.Δ.κος Μπάμπης Παπαδημητρίου.
Αν γίνει έτσι, θα έχουμε νέους μνημονιακούς δανεισμούς, νέα ύφεση, νέα ανεργία.
Πρόκειται για δύο διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης που έρχεται, με διαφορετικούς ευνοημένους.
Εκεί θα δοθεί η μάχη.
Θα χρειαστεί να σκεφτούμε τότε με ποιον είμαστε, που ανήκουμε (αν και αρκετοί ταλαίπωροι γύρω μας υποδύονται τους νεοφιλελεύθερους νομίζοντας ότι είναι βιομήχανοι…).
Όχι βέβαια.
Ταυτιζόμαστε με τους ανέργους νέους, τους μικρούς επαγγελματίες, τους νέους επιστήμονες, τους εργαζομένους, τους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους γιατί έχουμε και θα έχουμε τα ίδια προβλήματα με αυτούς.
Αν κάποιος/οι εκτιμήσουν ότι αυτά που γράφω δεν είναι αληθινά, ας μη τα λάβει/ουν υπόψη.
Αν όμως είναι αλήθεια, ας πιέσουμε για όσα οι γιατροί όλων των Νοσοκομείων ζητούν και ας ετοιμαστούμε.
*Δικηγόρος-Περιφερειακός Σύμβουλος με την παράταξη
«ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ»