Το Εργαστήριο Μελέτης Συμπεριφορών Υγείας και Οδικής Ασφάλειας (LaHeRS) του ΕΛΜΕΠΑ διεξήγαγε κοινωνική έρευνα με θέμα τις κρίσεις και στάσεις του e-πληθυσμού ως προς τον κορωνοϊό και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας, από τις 1-4 Απριλίου, με την χρήση e- ερωτηματολογίου σε πανελλαδικό δείγμα 1078 ατόμων (688 γυναίκες και 390 άνδρες) σε όλη την Ελλάδα.
Οι κύριες ενότητες που μελετήθηκαν αφορούσαν:
Α) την αξιολόγηση, από πλευράς ερωτώμενων, της πανδημίας, των προσπαθειών που καταβάλλονται για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού καθώς και των αρμοδίων φορέων (Κυβέρνηση, Υπηρεσίες υγείας, ΜΜΕ κλπ.) και τον βαθμό ικανοποίησης τους από την ετοιμότητα των αρμοδίων να διαχειριστούν την εξάπλωση του ιού.
Β) τα συναισθήματα (π.χ. μοναξιά, αισιοδοξία, φόβος, ηρεμία κ.ά.) που οι ερωτώμενοι βίωσαν τις τελευταίες ημέρες πριν από την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου
Γ) την έκφραση του αισθήματος τους (αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι) απέναντι στις ικανότητες, αρμοδιότητες και συμπεριφορές διαφόρων (π.χ. Κυβέρνηση, επιστημονική κοινότητα, πολίτες κ.ά.)
Δ) το μέγεθος της ενδεχόμενης τροποποίησης καθημερινών πρακτικών στο πλαίσιο του «Μένουμε Σπίτι», καθώς και την αυτοαξιολόγηση της συμβίωσης τους
Ε) τον προσλαμβανόμενο βαθμό ασφάλειας τους από την μετάδοση του κορωνοϊού, τις τρέχουσες υγειονομικές τους πρακτικές, καθώς και την πρόθεση τους να προβούν σε ένα τεστ
Συμπεράσματα – Συζήτηση
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα σε γενικές γραμμές αξιολογούν θετικά την προσπάθεια περιορισμού της εξάπλωσης του ιού και σε μεγάλο βαθμό δηλώνουν την εμπιστοσύνη τους τόσο στο έργο της κυβέρνησης και των εκπροσώπων της όσο και στην επιστημονική κοινότητα, στην βάση της αρχής της προφύλαξης και όχι του συμψηφισμού της ανθρώπινης ζωής με άλλα συμφέροντα. Ανάλογη εμπιστοσύνη φαίνεται να εκφράζουν οι συμμετέχοντες και για τους επαγγελματίες υγείας, τους επαγγελματίες πρώτης γραμμής, η προσπάθεια των οποίων έχει θετικό αντίκτυπο στην κοινή γνώμη. Φαίνεται, δηλαδή, ότι προσλαμβάνουν το έργο.
VIDEO
Τί άλλαξε στη ζωή μας ο κορωνοϊός; Καλεσμένος του Ά. Γκάτζιου ο καθηγητής ΕΛΜΕΠΑ Γ. Χλιαουτάκης
Η εμπιστοσύνη ωστόσο φαίνεται να μειώνεται σε ό,τι αφορά στην ικανότητα του συστήματος να ανταποκριθεί στην κρίση. Πιθανόν, οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό καθώς και η έντονη δημόσια συζήτηση σχετικά με τη περιορισμένη δυναμική των νοσοκομειακών μονάδων να καλύψουν τις ανάγκες μιας έξαρσης κρουσμάτων, έχει επηρεάσει την κοινή γνώμη, η οποία εκδηλώνεται με υψηλή απαισιοδοξία ως προς την ικανότητα του συστήματος να ανταποκριθεί.
Μεγάλο ποσοστό συμμετεχόντων εξέφρασε δυσπιστία ως προς τη σωστή διαχείριση της κρίσης από τα ΜΜΕ και από τις τοπικές αρχές, καθώς αναφέρθηκε από μεγάλο ποσοστό συμμετεχόντων ότι η αντίδρασή τους εμπεριέχει το στοιχείο άλλοτε της υπερβολής και άλλοτε της έλλειψης σοβαρότητας. Πιθανόν τα fake news που διείσδυσαν ατυχώς στην παρουσίαση της επικαιρότητας να συνέβαλαν στην υποτίμηση της σοβαρής προσπάθειας που γίνεται από πολλά ΜΜΕ.
Δεν αποκλείεται επίσης, η περιορισμένη συμμετοχή των τοπικών αρχών σε ζητήματα κεντρικού σχεδιασμού και λήψης απόφασης να έχει επηρεάσει την κοινή γνώμη ως προς την ουσιαστική συμβολή της τοπικής αυτοδιοίκησης στη διαχείριση της κρίσης. Πιθανόν η τηλεοπτική έμφαση που δίδεται στην προσπάθεια διαχείρισης του μεγάλου αριθμού κρουσμάτων από το Εθνικό Σύστημα Υγείας να υποβάθμισε την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλεται από τους δήμους και τις υπηρεσίες τους, για τη στήριξη των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό χωρίς να έχουν διασφαλίσει τα προς το ζην. Η κατ’ οίκον φροντίδα που προσφέρεται από τα προγράμματα “Βοήθεια στο Σπίτι” των Δήμων δεν προβλήθηκε επαρκώς από τα ΜΜΕ και πιθανόν να μην έγινε γνωστή ως υπηρεσία σε ανθρώπους που αιφνίδια βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση σε αγαθά και να έχουν την ανάγκη κατ’ οίκον υποστήριξης εξαιτίας της κρίσης. Χρήσιμο θα ήταν συνεπώς να αναδειχθούν αυτές οι υπηρεσίες και το έργο τους, να ενισχυθούν με προσωπικό ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες και να ενημερωθούν οι υποψήφιοι χρήστες αυτών των υπηρεσιών μέσα από τα ΜΜΕ.
Αντίστοιχη δυσπιστία φαίνεται σε μεγάλο ποσοστό συμμετεχόντων να επικρατεί ως προς την ικανότητα τόσο του στενού συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος όσο και του γενικού πληθυσμού να τηρήσουν τα μέτρα της κυβέρνησης και να συμβάλουν στη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Η αυστηροποίηση των μέτρων και η παράτασή τους με αφορμή την έλλειψη πειθαρχίας από μερίδα των πολιτών πιθανόν να έχει επηρεάσει την κοινή γνώμη ενισχύοντας το αίσθημα απαισιοδοξίας ως προς τη συλλογική ευθύνη που διαφαίνεται στην κοινωνία των πολιτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν καταβληθεί τεράστιες προσπάθειες από εθνικούς φορείς, για τον εμπλουτισμό των επιλογών σε ψυχαγωγία, των ελληνικών οικογενειών που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό εξαιτίας της κρίσης.
Ωστόσο, είναι σημαντικό εδώ να αναφέρουμε οτι η προσφορά των πολιτιστικών αγαθών (π.χ. δωρεάν θέατρο, δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία, κ.α.) πιθανόν να μην ταιριάζει στην κουλτούρα μεγάλης μερίδας του λαού και στις πρότερες συνήθειές του. Χρήσιμο θα ήταν να υπάρξει περεταίρω διερεύνηση των ενδιαφερόντων και πολιτισμική προσαρμογή των προσφερόμενων ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στην καθημερινότητα των πολιτών που ζουν στην περιφέρεια και σε απομακρυσμένες περιοχές.
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων φαίνεται να είναι μεγάλες για ένα σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων. Οι τομείς που έχουν επηρεαστεί αρνητικά την περίοδο αυτή είναι η σεξουαλική ζωή, η διατροφή και η πνευματική φροντίδα ενώ θετικές αλλαγές φαίνεται να έχουν προκύψει στις διαπροσωπική επικοινωνία, στη χρήση νέων τεχνολογιών και τη φροντίδα της ατομικής υγείας.
Παρόλο που η συμβίωση φαίνεται να αξιολογείται θετικά, ο περιορισμός της σεξουαλικής δραστηριότητας, η αύξηση των συνδιαλλαγών με φίλους και η χρήση νέων τεχνολογιών προκαλεί έντονη ανησυχία καθώς οι άνθρωποι φαίνεται να βρίσκονται στον ίδιο χώρο και να αντλούν ικανοποίηση από διαφορετικές πηγές και ενασχολήσεις. Η τεχνολογία φαίνεται να έχει διευκολύνει την επικοινωνία με φίλους και να έχει διατηρήσει με αυτό τον τρόπο την ικανοποίηση των ανθρώπων σε υψηλό επίπεδο, παρά την αποξένωση που ίσως να επικρατεί μεταξύ των μελών της οικογένειας. Εδώ σημαντικό είναι να μεταφέρουμε μια έντονη αγωνία για τις οικογένειες εκείνες που βιώνουν κακοποιητικές σχέσεις και που αυτές τις ημέρες αναγκάζονται να συμβιώνουν κάτω από την ίδια στέγη. Η παρούσα έρευνα δεν έδειξε χαμηλή ικανοποίηση από τη συμβίωση ωστόσο οι περιπτώσεις αυτές είναι γνωστό ότι αποσιωπώνται όταν η δυνατότητα αναζήτησης βοήθειας φαίνεται απόμακρη και δυσπρόσιτη. Χρήσιμο λοιπόν θα ήταν, αυτές τις δύσκολες ημέρες για κάποιες οικογένειες να δοθεί έμφαση από τα ΜΜΕ στη δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες και στη διαρκή στήριξη των ατόμων που βιώνουν κακοποιητικές σχέσεις.
Είναι σημαντικό να υπάρχει μια επιλογή και διέξοδος προκειμένου να διατηρηθεί η ελπίδα και να ενδυναμωθούν τα άτομα αυτά ώστε να μην χάσουν τον αυτοσεβασμό τους, με ό,τι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει για την ψυχική τους υγεία.
Παράλληλα με τα παραπάνω, η δυνατότητα ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης των πολιτών σε καθημερινές συναλλαγές τους με το δημόσιο καθώς και η υποχρεωτική τηλεσυνεργασία στην εκπαίδευση των παιδιών, συνέβαλε στην αύξηση της χρήσης νέων τεχνολογιών. Η νέα αυτή πρακτική σε δημόσιες συζητήσεις φαίνεται να φέρει τόσο θετικό φορτίο εξαιτίας του εκσυγχρονισμού του δημοσίου συστήματος και των διευκολύνσεων που απολαμβάνουν οι πολίτες αλλά και αρνητικό φορτίο εξαιτίας της υποκατάστασης της ανθρώπινης επαφής και της έντονης ανησυχίας που επικρατεί για πιθανό περιορισμό του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η ενημέρωση των πολιτών πρέπει να διευρυνθεί και να απλοποιηθεί σχετικά με τις δυνατότητες που έχουν και τις διευκολύνσεις που τους προσφέρει η ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Στο ζήτημα που αφορά στην αυξημένη ενασχόληση με τη φροντίδα της υγείας, αξίζει να σημειωθεί ότι η δημόσια συζήτηση σχετικά με θέματα προστασίας της υγείας και πρόληψης έχει πιθανόν συμβάλει στην αύξηση της προσοχής για αυτά τα θέματα. Παρόλα αυτά, δεν είναι σίγουρο αν τελικά, η υψηλή ανάλυση ιατρικών θεμάτων και παραγόντων υψηλού κινδύνου για την επιθετική εκδήλωση του ιού, έχει συμβάλει στην υγιή συμπεριφορά των πολιτών σε θέματα πρόληψης ή αν έχει οδηγήσει σε υπερβολικές αντιδράσεις και σε αύξηση της μικροβιοφοβίας, και άλλων φοβικών συμπεριφορών που θα αργήσουν να αποβληθούν από την καθημερινότητά μας. Καλό θα ήταν επίσης να υπάρξει μια λιγότερο “απειλητική” ενημέρωση των πολιτών καθώς δε θέλουμε υπευθυνότητα που να στηρίζεται στο φόβο αλλά θέλουμε συμπεριφορές συνειδητές που δε θα είναι περιστασιακές και θα τις δούμε μετά την κρίση να χάνονται αλλά θα έχουν διάρκεια στο χρόνο.
Αξίζει κι εδώ να γίνει αναφορά στην ανάγκη συστηματικής και απλουστευμένης ενημέρωσης των πολιτών σχετικά με την πρόσβαση στην υπηρεσία άυλης συνταγογράφησης, η οποία είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Ένα ζήτημα που δεν έχει λάβει ωστόσο την προσοχή που θα έπρεπε είναι η πρόσβαση στις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Μεγάλη μερίδα του πληθυσμού της περιφέρειας εξυπηρετείται από κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία, οι ιατροί των οποίων αποτελούν το σημείο αναφοράς για πολίτες όλων των ηλικιών. Αυτές τις ημέρες της κρίσης, υπήρξαν ποικίλες δυσκολίες στην ΠΦΥ, οι οποίες υποβαθμίστηκαν στην ανάγκη διασφάλισης υψηλής ετοιμότητας στο σύστημα της δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας. Επειδή οι επαγγελματίες υγείας της ΠΦΥ εξακολουθούν να λειτουργούν ως το πρώτο σημείο πρόσβασης των πολιτών, γνωρίζουν εις βάθος τις ανάγκες υγείας τους και χαίρουν της εμπιστοσύνης τους, θα ήταν χρήσιμο να προβληθούν περισσότερο από τα ΜΜΕ, και να υπάρξει εκπαίδευση και υποστήριξή τους προκειμένου να ανταποκριθούν στο σημαντικό ρόλο που έχουν στην φροντίδα υγείας στην κοινότητα. Προσοχή πρέπει να δοθεί στην ψυχική κατάσταση των συμμετεχόντων, καθώς πολλοί φαίνεται να αντιμετωπίζουν διαταραχές στον ύπνο τους και έλλειψη ηρεμίας, να διακατέχονται από φοβίες, μοναξιά και απαισιοδοξία. Η εδραίωση αυτών των συμπτωμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να είναι απειλητική για την ψυχική υγεία των συμμετεχόντων σε βάθος χρόνου. Η έντονη αβεβαιότητα που επικρατεί αναφορικά με την δυνατότητα ελέγχου της κρίσης και η αδυναμία των αρμοδίων να προβούν με ακρίβεια σε εξαγγελίες π.χ. σχετικά με την επαναλειτουργία των σχολείων και των επιχειρήσεων, είναι πιθανόν να έχει επηρεάσει την ψυχολογία των πολιτών. Η ταυτόχρονη συνύπαρξη κοινωνικών δυσκολιών όπως η οικονομική δυσπραγία, ο κίνδυνος της ανεργίας, η κοινωνική απομόνωση, κ.α. δύνανται να επιδεινώσουν την κατάσταση. Μην ξεχνάμε εδώ τις διαφορετικές ανάγκες που έχουν οι διαφορετικές ηλικιακές ομάδες και το διαφορετικό ψυχολογικό φορτίο που κουβαλούν. Οι έφηβοι…οι μητέρες….οι ηλικιωμένοι…..αντικρύζουν την κρίση με άλλη ματιά και έχουν διαφορετική οπτική των ημερών που θα ακολουθήσουν. Οι κινητές μονάδες που έχουν συσταθεί για την έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση, είναι σημαντικό να συμπληρωθούν από υπηρεσίες εξατομικευμένης ψυχοκοινωνικής εκτίμησης, συμβουλευτικής και υποστήριξης με την κατάλληλη στελέχωση από επαγγελματίες ψυχικής υγείας και κοινωνικής φροντίδας.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι οι συμμετέχοντες φαίνεται να είναι συνεπείς ως προς τον αυτοπεριορισμό και λιγότερο συνεπείς ως προς τη χρήση ατομικών μέτρων προστασίας.
Επίσης δηλώνουν σε μεγάλο ποσοστό ανεπαρκείς ως προς τις ικανότητές τους να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν μια πιθανή δική τους έκθεση και προσβολή από τον ιό. Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει αυστηρή εφαρμογή του αυτοπεριορισμού εξαιτίας του αισθήματος ανασφάλειας ως προς την ικανότητά τους να προστατεύσουν τον εαυτό τους με άλλους τρόπους. Παρά την καθημερινή ενημέρωση και διακίνηση πληροφορίας σχετικής με τον ιό και τη μετάδοσή του, πιθανόν να υπάρχει σύγχυση από διφορούμενα μηνύματα και από πρακτικές που αναιρούνται σε βάθος χρόνου όπως π.χ. η χρήση προστατευτικής μάσκας, η μετάδοση του ιού μέσω του αέρος, η ευαλωτότητα συγκεκριμένων ηλικιακών ομάδων, κ.α. και αυτό πιθανόν οδηγεί σε αίσθημα ανεπάρκειας και περιορισμένης ετοιμότητας. Χρήσιμο θα ήταν να διατίθενται τακτικά επικαιροποιημένες οδηγίες στη βάση των νέων δεδομένων ώστε να αποφεύγονται παρερμηνείες. Θα ήταν παράλληλα σημαντικό να αναπτυχθεί οπτικοακουστικό υλικό με προσομοίωση συνθηκών μετάδοσης και χρήσης των μέσων προστασίας, για ανθρώπους με περιορισμένο επίπεδο κατανόησης (π.χ. όπως η οδηγίες που παρέχονται στις πτήσεις).
Συνοπτική παρουσίαση κύριων σημείων
Αξιολόγηση κατάστασης
• 53% βιώνουν την πανδημία ως μια κρίση και 27% ως ένα σοβαρό πρόβλημα.
• 63% δηλώνουν “πολύ ικανοποιημένοι” και 26.3% “αρκετά ικανοποιημένοι” απο τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι αρμόδιοι για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού
• 48.8% αξιολογούν ως “καλούς” και 38.7% “μάλλον καλούς” τους αρμόδιους για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού.
• 71% πιστεύουν ότι η Κυβέρνηση διαχειρίζεται ρεαλιστικά την κατάσταση και 18.3% θεωρούν οτι αντιδρά υπερβολικά.
• 82% θεωρούν ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας και οι επαγγελματίες που εμπλέκονται στην πρώτη γραμμή διαχειρίζονται ρεαλιστικά την κατάσταση. • 80% πιστεύουν ότι τα ΜΜΕ αντιδρουν υπερβολικά.
• 63% θεωρούν ότι οι τοπικές αρχές διαχειρίζονται ρεαλιστικά την κατάσταση ενώ 31% θεωρεί οτι αντιδρούν υπερβολικά (17%) ή δεν έχουν εκτιμήσει με σοβαρότητα την κατάσταση (14%).
• 52% θεωρούν ότι το συγγενικό και φιλικό τους περιβάλλον διαχειρίζεται την κατάσταση ρεαλιστικά ενώ 41% θεωρεί ότι αντιδρούν υπερβολικά (28%) ή δεν έχουν εκτιμήσει με σοβαρότητα την κατάσταση (13%). • 76.3% δήλωσαν αισιόδοξοι ως προς την ικανότητα της παρούσας κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις έκτακτες συνθήκες.
• 86.6% δήλωσαν αισιόδοξοι ως προς την ικανότητα της επιστημονικής κοινότητας να ανταποκριθεί στις έκτακτες συνθήκες.
• 55.3% απαισιόδοξοι ως προς την ικανότητα του συστήματος υγείας να ανταποκριθεί στις έκτακτες συνθήκες.
• 60% απαισιόδοξοι ως προς την ικανότητα των συμπολιτών τους να ανταποκριθούν στις έκτακτες συνθήκες.
Ετοιμότητα ανταπόκρισης των συμμετεχόντων
• 73.4% αναφέρουν οτι εφαρμόζουν τις οδηγίες των αρμοδίων “πάντα” και 16.3% “συχνά”. • 56.7% δηλώνουν οτι υιοθετούν τα μέτρα ατομικής προστασίας (μάσκες, γάντια, κτλ) και 29% “συχνά”.
• 36.3 αισθάνονται “ανεπαρκώς προετοιμασμένοι” και 12.5% “καθόλου προετοιμασμένοι” να αναγνωρίσουν την προσβολή τους απο τον ιο.
• 62% αισθάνονται “έτοιμοι” να υποβληθούν στη διαγνωστική εξέταση αν χρειαστεί, 22% “μάλλον έτοιμοι” και 12% “καθόλου έτοιμοι”.
• 20.5% αναφέρουν “πλήρη διαθεσιμότητα” για τη συνέχιση των περιοριστικών μέτρων αν χρειαστεί, και 40.3% δηλώνουν “αρκετά διαθέσιμοι”.
Επίδραση πανδημίας στην ψυχική υγεία/κατάσταση
• 45% αναφέρουν οτι “συχνά” ή “διαρκώς” αισθάνονται “αισιοδοξία”.
• 8% αναφέρουν “συχνά” αισθήματα “μοναξιάς” και 27% “μερικές φορές”
• 21.8% αναφέρουν “συχνά” αισθήματα “φόβου, 42.9% “μερικές φορές” και 6% “διαρκώς” • 19.9% αναφέρουν “συχνά” διαταραχές στον ύπνο τους, 27.6% “μερικές φορές” και 11.8% “διαρκώς”
• 51% αναφέρουν οτι αισθάνονται ήρεμοι “συχνά” ή “διαρκώς”.
Επίδραση πανδημίας στον τρόπο ζωής
• Η συμβίωση κατά τη διάρκεια του μέτρου “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ” χαρακτηρίζεται πολύ ικανοποιητική με την μέση αξιολόγηση να είναι 8 στα 10 (κακή=1, άριστη=10)
• 54.8% αναφέρουν οτι έχουν αυξήσει τις συζητήσεις με φίλους.
• 33% παρακολουθούν συχνότερα την πολιτική επικαιρότητα ενώ 17% έχουν περιορίσει αυτή την πρακτική.
• 65.8% έχουν αυξήσει τη συχνότητα χρήσης νέων τεχνολογιών.
• 47% έχουν περιορίσει τη σεξουαλική τους δραστηριότητα και 9.4% αναφέρουν αύξηση της δραστηριότητας.
• 32.7% αναφέρουν αύξηση της κατανάλωσης τροφίμων ενώ 12.7% αναφέρουν μείωση της κατανάλωσης.
• 31% αναφέρουν περιορισμό της προσευχής και γενικότερα αφιέρωσης χρόνου σε τεχνικές χαλάρωσης και 15% αναφέρουν αύξηση αυτών των δραστηριοτήτων.
• 31% αναφέρουν πιο συχνή ενασχόληση με τη φροντίδα της υγείας και 15% αναφέρει περιορισμό της ενασχόλησης με τη φροντίδα της υγείας.
ΠΙΝΑΚΕΣ
