Στο Άργος μεγάφωνα διαχέουν τη Θεία Λειτουργία στους πιστούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να εκκλησιαστούν λόγω των μέτρων που έχουν επιβληθεί στους ιερούς ναούς για την αποφυγή διασποράς του κορωνοϊού.
Τα… ντεσιμπέλ ενόχλησαν κάποιους και ήχησαν ωραία σε κάποιους άλλους. Άλλωστε η διχόνοια είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα.
Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο ένας ιερέας διασχίζει τους δρόμους της πόλης ψάλλοντας για να μεταφέρει το αναστάσιμο μήνυμα στους χριστιανούς που είναι αναγκασμένοι να παραμείνουν στα σπίτια τους λόγω της πανδημίας.
Ο Πάτρικ Άλερτον πρέπει να σκέφτηκε πως αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν στην εκκλησία, τότε η εκκλησία θα πάει σ’ αυτούς.
Αυτήν την Κυριακή, ο Άλερτον πάρκαρε το ποδήλατό του στην οδό Πορτομπέλο, στη γνωστή λονδρέζικη συνοικία του Νότινγκ Χιλ, όχι πολύ μακριά από τον ναό όπου λειτουργεί συνήθως και ο οποίος παρέμεινε κλειστός από τις 23 Μαρτίου, όταν επιβλήθηκαν τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας.
O Βρετανός ιερέας Patrick Allerton (AFP Photo/Tolga Akmen)
Καθημερινά, ο 41χρονος πάστορας επιλέγει μια διαφορετική συνοικία για να τελέσει μια σύντομη λειτουργία, τηρώντας όλους τους υγειονομικούς κανόνες. «Ελπίζω ότι σήμερα που είναι Πάσχα θα μου χαρίσετε πέντε λεπτά από τον χρόνο σας για να σας μεταφέρω λίγη χαρά», ξεκίνησε να λέει από το μικρόφωνό του που τροφοδοτείται από μια μπαταρία, κρυμμένη στο μπροστινό μέρος του ποδηλάτου. Αμέσως, κεφάλια ξεπροβάλουν από τα παράθυρα των γύρω σπιτιών. Κάποιοι που κάνουν βόλτα ή αθλούνται σταματούν για να τον ακούσουν.
Κι εκείνος, με τη βοήθεια του φορητού μεγαφώνου του, παίζει το Amazing Grace, έναν από τους γνωστότερους και δημοφιλέστερους ύμνους.
«Παίζω τον ύμνο, μετά προσευχόμαστε σιωπηλά για τους ασθενείς και το προσωπικό του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Και τελειώνουμε με το Πάτερ Ημών. Είναι πολύ πιο σύντομη τελετή από μια συνηθισμένη λειτουργία», εξηγεί.
Ο σκοπός του Άλερτον είναι «να μεταφέρω εκείνο το πράγμα που χρειαζόμαστε όλοι περισσότερο, την ελπίδα ώστε να νικήσουμε τον φόβο, με μια θετική, κοινή δραστηριότητα, το τραγούδι, γιατί φέρνει χαρά». λέει, προσπαθώντας να ενώσει τους ανθρώπους.
Από τα παράθυρά τους ή στον δρόμο, οι κάτοικοι τον χειροκροτούν διαρκώς. «Κάθε φορά, προετοιμάζομαι για την πιθανότητα να μου πετάξουν σάπιες ντομάτες», χαριτολογεί ο ιερέας, που όμως μέχρι σήμερα έχει τύχει μόνο θετικής υποδοχής από όλους. «Χαίρομαι που μπορώ να παίξω έναν μικρό ρόλο, να δώσω ελπίδα τους ανθρώπους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς», επιμένει.
Με πληροφορίες από ethnos.gr