Ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας και ο Νίκος Χαρδαλιάς από την Πολιτική Προστασία εξελίχθηκαν, τούτο τον καιρό, στα δύο πλέον αναγνωρίσιμα πρόσωπα της επικαιρότητας.
Πριν από 23 χρόνια όμως, ένας Τσιόδρας κι ένας Χαρδαλιάς είχαν βρεθεί αντιμέτωποι σε μια από τις πλέον αξέχαστες αναμετρήσεις στην ιστορία της Β’ Εθνικής! Αλήστου μνήμης, και για τον Παναργειακό αλλά και τον Παναιτωλικό καθώς τη σεζόν 1996-97 οι δύο ομάδες διεκδικούσαν την άνοδο μέχρι τέλους και οι… εν λόγω ήταν πρόεδροί τους. Οι Αργείτες είχαν τον Σταύρο Τσιόδρα, ιδιοκτήτη ταξιδιωτικού γραφείου, και οι Αγρινιώτες τον καπνέμπορο Γιάννη Χαρδαλιά.
Τότε λοιπόν, ο Παναργειακός πάλευε για την πρώτη του άνοδο στην Α’ Εθνική και πρώτη στη μεγάλη κατηγορία από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 1957 ενώ ο Παναιτωλικός διεκδικούσε την πρώτη του παρουσία στα «σαλόνια» από το ’77. Στο ματς της 25ης Μαΐου 1997 όμως, ο Παναργειακός είχε χάσει ήδη το… τρένο της ανόδου αλλά ο Παναιτωλικός με νίκη θα παρέμενε πάνω από τον Εθνικό – και ήταν προτελευταία αγωνιστική, το στοίχημα ήταν υπέρ του.
Ως και 4.000 Αγρινιώτες έφτασαν ως το Άργος, κάθισαν απέναντι από τις εξέδρες, όρθιοι, περικλείοντας το γήπεδο και λίγο πριν τη σέντρα έκαναν… ντου και κάθισαν ακριβώς ανάμεσα στους περίπου 5.000 οπαδούς του Παναργειακού, σε μια πολύ σουρεάλ κατάσταση. Αρκετοί βέβαια, έμειναν όρθιοι.
Οι Αργείτες, με τεχνικό τον αείμνηστο Νίκο Γαβριηλίδη, νίκησαν με 2-0 τους Αγρινιώτες του Νίκου Αναστόπουλου, αν και αδιάφοροι βαθμολογικά, στερώντας από τον Παναιτωλικό μιε μεγάλη ευκαιρία για την άνοδο. Οι φήμες έδιναν και έπαιρναν, εκείνη την εποχή, ακούστηκε ότι ο Παναργειακός είχε πριμοδοτηθεί από τον άμεσα ενδιαφερόμενο Εθνικό. Γενικώς εκείνη την εποχή, κάθε αποτυχία ομάδας στον δρόμο για την άνοδο έβρισκε προφάσεις με χρήματα και πριμ από τρίτους.
Εντέλει, την άνοδο πήραν τότε ο Πανιώνιος και… διπλά ο Πειραιάς: η Προοδευτική του Νίκου Κόβη και ο Εθνικός του αείμνηστου Γιάννη Παθιακάκη.